Masarap sa pakiramdam pag nalaman mong mahal ka ng taong mahal mo.masaya sobra, yung feeling na abot hanggang langit ang saya yung feeling na after a long time of waiting naging mutual din sa wakas ang feelings nyo at mapapa YES! at last ka! at hindi mo na maalis yung ngiti sa mga labi mo to the point na nagmumukha kanang ewan
at muli kang maniniwala sa fairlytale, sa happily ever after nina Cinderella, snow white,sleeping beauty,little mermaid at kung sino sino pa na nabubuhay sa fairytale.
But what if, lahat ng iyon pakiramdam mo lang? let's rephrase it. pano kung lahat ng iyon pinaramdam nya lang? ano gets mo na friend ? ok. ok to make it short and simple sabihin natin pano kung ginawa ka lang nyang isang REBOUND? panakip butas?anong mararamdam mo ?maniniwla ka pa ba sa fairytale? sa happily ever nina Cinderella?
1st year highschool ako nun ng makilala ko si Jonathan Reyes his so handsome kahit payatot sya still I got attracted to him mabait sya matalino, friendly at malapit sa lahat, maliban sa akin, nagkakausap lang kami kapag naging magka grupo kami we shared and exchange ideas pero pagkatapos nun wla na para na kaming strangers ni hindi nga nya ata alam ang pangalan ko. :(
Natapos ang 1st year and I heard na lilipat daw ng school si Jonathan nalungkot ako syempre kasi hindi kami nagkaroon ng chance na mag usap.
Mabilis ang pagtakbo ng panahon at matapos na din ang sophomore and Junior years na hindi ko nakikita si Jonathan akala ko nalimutan ko na sya but I was wrong pumasok ang bagong school year ang senior year ang last year ng highschool at dahil nga exited na ako masyado malaman kung sino ang mga magiging classmates ko ulit, nalilibot ko ang mga rooms para I-check kung saang room ako na assign nag punta ako sa 2nd floor building sa right side ng new building kung saan naroon ang classrooms for seniors
"ano ba kasi to ang hirap mag hanap !" sabi ko sa sarili ko hanggang sa makarating ako sa ikalawa sa pinakahuling room ng 4th year sa 2nd floor ang section Gratitude at boom ! nakita ko ang name ko na nasa #23 "hay ! sa wakas nakita ko rin" sabi ko sa sarili ko aalis na sana ako ng bigla akong napatingi sa pangalan na nakatapat sa pangalan ko "Jonathan Reyes " anong ibig sabihin nito ? bumalik si Jonathan ? dito na ulit sya mag aaral ? bigla akong natuwa sa nalaman ko at doon ko na confirm na may gusto parin ako sa kanya and bukod sa nagnalik sya naging mag classmates pa kami kyng dinuswerte ka mga naman.
The class starts immediately ang dami ng mga requirements na binigay sa amin, madaming groups bawat subject iba ang mga groupmates mo and sadly hindi kami naging magkagropu ni Jonathan until one day, September 28 2010 to be exact we became groupmates/partner in our MAPEH class ( alam nyo namn yang subject na yan diba ? hehe?) at dahil dun naging friends kami " hi, Ms. Ruales " sabi nya ng magkaharap kami. " he.. hello..hmp " sabi ko nalng
" ok ka lang ba Joanne? " nagulat ako sa tanong nya? Joanne? so ibig sabihin kilala nya ako? :) :) :)
"huh? a..ano ulit yung tawag mo sa akin? " tanong ko sa kanya gusto ko lang manigiro baka mamaya nagkamali lang ako ng dinig
"Joanne ! hindi ba yun ang panglan mo? Joanne Ruales? "
" alam mo? "
" huh! uo naman alam ko, syempre di ba nga lagi tayong groupmates nung 1st year "
" naalala mo? "
"oo naman, "
hindi ko ma explain yung saya ko ganito pala ang feeling pag alam ng taong crush/mahal mo yung pangalan mo! hehe.
at dahil sa activity na yun naging close kami, lagi na syang lumalapit sa akin at ako naman kinikilig ng patago pano ba namang hindi bukod sa nakakahiya eh my girlfriend na sya that make our story more sad! :(
Until one day nag break sila ng girlfriend nya a week before our graduation lahat kami nabalitaan yun at hindi ko idedeny na my part sa kin na nagbunyi. hehe syempre may chance na ako haha and isa pang rason kung bakit ako sumaya kasi during those time ako ang lagi nyang karamay ako palagi ang nasa tabi kami palagi ang magkasama lagi kaming nagpapalitan ng text message at minsan tumatawag sya kahit hatinggabi na hanggang one day niligawan nya ako at ako OMG ! di ako makapaniwala nanaginip ba ako ? but still pa hard to get ng konti ang drama ko syempre pra exciting nag eenjoy din naman kasi ako sa mga efforts na pinapakita nya super enjoy ako nun kahit parang hindi ako ganon ka convince sa mga ginagawa nya hanggang sa dumating yung araw na sasagutin ko na sana sya October 28 2011, I was so exited to text him I pick my phone immediately and text him para magkita kami desidido na ako I will give him a chance hindi man nya ako ganon kamahal tulad ng pagmamahal ko sa kanya I don't care,wala akong paki alam bsta mahal nya ako kahit konti lang ok na yun, masaya na ako kahit papano.
Nagkita kami ni Jonathan sa freedom park masaya ko syang binati "hi ! goodmorning !" bati ko sakanya habang nakangiti pero parang sa itsura nya may problema sya
"jon? may problema ba ?" tanong ko sa kanya umiling lang sya bilang sagot " hmp ! jo , sandali lang muna ah, cr lang ako sandali lang talaga dito kalang " paalam ni Jonathan tumango lang ako at umupo, pagka alis nyaa then after a few second biglang nag ring yung phone nya, naiwan pala nya sa bag nya at dahil normal na sa amin ang basahin at alamin kung sino yung nag text o tumawag ay kinuha ko ang phone nya sa bag nya at pinagsisihan ko na ginawa ko yun.
"Congratulations Jonathan, sabi ko na nga bat maayos nyo rin ni Princess ang problema nyo happy monthsary sa inyong dalawa sana magtagal pa kayo ." hindi ko parin maalis sa isip ko ang nabasa kung text galing sa pinsan ni Jonathan na si Grace.
Nakita ko si Jonathan sa harapan ko I slap him and run away without giving him a chance to talk, hindi ko na kinaya I run and run as fast as I could hinabol nya ako pero di nya ako naabutan parang gumuho ang mundo ko ng mabasa ko yun akala ko, akala ko yun na mahal na ako sa wakas ng taong mahal ko for more than 3 years pero hindi pala isa lang pala akong panakip butas, ginamit nya lang pala ako. kaya pala hindi sya masyadong nagpaparamdam kaya pala kahit nagpaparamdam sya parang hindi ko masayadong nararamdam yung sincerity nya kasi wala lang ako sa kanya, kaya pala .......hindi ko na talaga kaya sana hindi ko nalang sya nakilala. :(
Ngayon I am already a 3rd year college but still pag naalala ko ang mga panahon na iyon hindi ko maiwasang masaktan he was supposed to be my 1st boyfriend he is the first man I used to love that way but he broke my heart into pieces , ganoon talaga siguro kapag nasaktan ka ng isang taong mahal mo mahirap mawala yung sakit may iba nga na hindi talaga nka move on ,oo ngat mapapatawad mo sya madali namn kasing sabihing " I forgive you, pinapatawad na kita , ok na " pero hindi mo maitatanggi ang katotohanang hindi ka makakalimot pwera na lang kung magka amensia ka siguro yun makakalimot ka pero kahit na mangyari yun darating at darating parin yung araw na gagaling ka at maalala mo ulit ang lahat,babalik ulit ang sakit at minsan maiisip mo sana hindi nalng bumalik ang alaala mo. :(
And with that scenario, with that experience I have, it help me realize that you cannot have anything you want, coz it is not true that stars in the night sky grants wishes and it help me realized that there's no such things as they live happily ever after because happily ever after only happens in fairytale, and fairytale were just a mere imagination and it didn't exist in real life but there this thing I am sure of and that is all fairytales ends up with a lesson. A lesson that gives unforgettable experience in which we've learned a lot and makes us more stronger, a lesson which is full of memories and things to reflect and think on. A lesson that molds you to be who you are right now.
