A/N: Dedicated To: @AsdfghjklPink_Panda :)
Luhan's POV
After kong manahimik last chapter, nandito nanaman ako at nagpaparamdam. Nandito ako ngayon sa Korea dahil sa isang mahalagang bagay, pero secret muna kung ano yun. Nandito ako ngayon sa isang Bubble Tea Shop at may kasama akong isang batang babae. Actually, this is the second time nanagkita kami dahil nagkita na kami nung nakaraang araw. Ang totoo nga niyan, hindi ko alam kung ano ang pangalan ng batang ito pero kakaiba ang pakiramdam ko pag nakikita ko siya na parang ang gaan ng loob ko sa kanya. Kaya kinausap ko nalang siya...
"Hi baby!" -bati ko sa kanya
"Hello po." -bati niya sa akin with matching kaway pa
"Anong ginagawa mo dito? Nawawala ka nanaman ba?" -tanong ko sa kanya
"Hindi po. Kasama ko po si Mommy ngayon at bumibili lang ako ng Bubble Tea." -sagot niya sa akin
"Nasaan ba yung Mommy mo?" -tanong ko sa kanya
"Ayun po siya. Yung nakatalikod." -sagot niya sa akin habang tinuturo niya kung nasaan yung Mommy niya, kaso narinig kami eh
"Sino ba yang kausap mo anak?" -tanong ng Mommy niya pero hindi ko nakita yung mukha niya kasi nakayuko siya
"Mommy, siya po yung lalaking nakilala ko kahapon." -sagot niya sa Mommy niya
"Ah ganun ba? Sige bilisan mo diyan ah." -sabi ng Mommy niya at tumalikod na ito
"Miss wait lang!" -sigaw ko at lumingon siya sa akin
Hindi ko alam kung bakit naisigaw ko yung "wait lang". Basta ang pakiramdam ko ay may kakaiba sa kanya, pakiramdam ko ay bahagi siya ng buhay ko. Hanggang sa lumingon siya sa akin, dun ko na naalala ang lahat...
It's been five years since the last time that I talked to her, it's been five years since the last time that I saw her pretty face, it's been five years since the last time na may nangyari sa amin and it's been five years since she left. Oo iniwan niya ako, wala na siya sa tabi ko nang magising ako at ang naiwan nalang dun ay ang bloodstain na nagpapatunay na ako ang nakauna sa kanya. Sobra ang pagsisisi ko that time kasi hindi ko man lang nasabi yung nararamdaman ko sa kanya, hindi ko man lang nasabi sa kanya na hindi naman talaga ako bakla at matagal na akong may gusto sa kanya. Nagpanggap lang akong bakla para lang mapalapit ako sa kanya at hindi rin totoo na may giato ako kay Sehun kasi hindi naman talaga ako bakla. Mga ilang taon ko din siyang hinanapnat sinubukan ko pang tanungin yung mga kaibigan niya kung nasaan siya. Hanggang sa...
>>FLASHBACK<<
BINABASA MO ANG
The Gift [Short Story]
General Fiction[Rated SPG] Read at your own risk...be open-minded. Birthday??? This Is one of the events that we can celebrate every year. We can always receive gifts from the people we know when the day comes. But in her case...just click start reading...