"Kitap"

6.8K 324 0
                                    

Kimya

Bütün gün kustum.Çocuklarda evde olduğundan atlasda evde kaldı.Şimdi aşağıda belgesel izliyorlardı.Çocuklarıda alıştırdı.Zil çaldığını duyunca aşağı indim.Kitap siparişi bekliyordum.

Üst katta bir odada sırf benim kütüphanemdi ve 6 bine yakın kitap vardı.Aşağı indiğimde koli atlasın kucağındaydı.Tam alacakken izin vermedi.

"Ağır."

Koliyi masanın üstüne koydu.Bu kadar ağırlığı taşıyabilirdim.Koliyi masadan alıp merdivenleri çıkmaya başladı.En son arkamdan güneşin sesini duydum.

"Annemle küstünüz mü?"

Bu söz bizim durumumuzu anlatmasada çocuklara sıçraması beni üzmüştü.Birkez kitaba başlayınca bir daha bırakamıyordum.Yatağa uzandığım gibi ilk kitaba başladım.

Beni kitap okurken görenler deli sanabilirdi çünkü  heyecanlanıyorum ,gülüyorum sesli olarak.Ne kadar okudum bilmiyorum ama atlasın geldiğini fark etmeyecek kadar kendimi kaptırmışım.

"Saat gecenin biri yat artık."

"Kitap bitmedi."

"Yat dedim."

"Bitmedi."

Yanıma gelip elimden aldı.

"Şimdi yat."

"Çok az kaldı lütfen"

"Yat"

"Ama"

"Yat dedim sana"

Daha fazla ısrar etmedim.Koliden başka bir tane aldım.Zaten diğerinin 10 sayfası kalmıştı.Elime almamla atlasın elimdeki kitapla yanımdaki koliyi alması bir oldu.

"Bunlar bende kalıyor."

"Ama"

"Ne diyorsam  o"

Beni odada öylece bırakıp gitti.Kesin yine aşağıda yatacaktı.Bende en iyisi çocukların yanında yatayım.Zaten bugünlerde ev çok sessizdi.İkiside uyumuştu.Odaya girip ikisininde alnından öptüm.

Sonra tek başıma uyuyamayacağımı anlayıp aşağı kata indim.Koltuğun üzerine uzanmış bir politika filmi izliyordu.Her zaman ki gibi.Geldiğimi görünce buz mavisi gözlerini bana dikti.

"Uyumadın mı sen?"

"Hayır."

Yanındaki koltuğa uzandım.Uykum vardı ama tek yatamıyordum.Bu politika ne sıkıcı.

Atlas

Kendisiyle sorunu vardı galiba.Gecenin bu saatinde hamile ve uyanık.Tekrar baktığımda uyuduğunu anladım.Bir şey fark ediyorum da politikayla ilgili herşey onu uyutuyor.

Böyle yatarsa boynu tutulacak herne kadar ona kızsamda onu kucağıma aldım.Kokusunu özlemişim.Çok ağır uykusu olmasına rağmen sanırım uyanmıştı.

"Atlas"

"Uyu pasaklı"

"Tek başıma uyuyamıyorum."

"Hiç büyümeyeceksin dimi pasaklı."

"Öyle bir planım yok."

Daha fazla cevap vermeyip onu yukarı yatağa taşıyacakken kucağımdan atladı.

"Ben burda rahatım."

Deyip benim yatağıma kuruldu.Üstünü örtüp gözlerini kapattı.Bu pasaklının bana ilk karşı çıkmasıydı.İnatsa inat gidip yanına uzandım.İkimize burası fazlaydı.Ama umursamadım.

Ona iyice yaklaştım.

Bayan Yanlış ♊Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin