Geheimen van een paardenmeisje

deel 10

in de kantine aangekomen zag ik het meisje zitten. ik liep er snel heen en ging op een stoel zitten. "waarom deed je dat? en wie ben je eigenlijk?" zei ik. "ik ben Cornelia en ik ben sinds vandaag op de manege. ik had een wortel die ik niet meer wou en wou hem aan dat paard geven-" "dat paard heet Flame en het is mn verzorgpaard" onderbrak ik haar. "ja, maar Flame wou hem niet dus werd ik ongeduldig en dwong hem door aan zijn hoofd te gaan rukken." ik was nu rood geworden van woede. "ben je gek geworden?! hoe kon je?!" schreeuwde ik. Cornelia viel zowat van haar stoel af van schrik. "sorry, ik weet niet hoe je paarden moet behandelen...." ze liet haar hoofd hangen. ik was opgestaan en liep rondjes. toen gaf ik een zucht en zei "ik kan je leren hoe het moet maar je moet miet alleen naar Flame gaan!" ze knikte. "goed dan, kom maar mee." ik liep naar mijn kastje. Cornelia volgde me.