Pangalawa~

22 3 9
                                    

Kakauwi ko lang galing eskwelahan. Okay naman. Nahihirapan ng konti dahil sa oras. Hirap maging transferee.

Maraming mga bagay, pangyayari, tao ang namimiss ko.

Una..

Mga kaibigan ko. Sila kase yung naging kapatid ko nung iniwan ako ni papa at ate.

Mga kaibigan ko. Sila ang nagparamdam sa akin na kahit hindi mo man kadugo pwde mo rin silang pagkatiwalaan at mahalin.

Pangalawa..

Mga pangyayari. Yung mga pangyayaring nagawa ko nang kasama ang mga kaibigan ko.

Mga pangyayari. Yung mga pangyayaring na akala ko kahit kailan ay hindi ko magagawa eh dahil sa mga baliw kong kaibigan ay nagawa ko.

Pangatlo..

Mga taong napaka importante sakin.

Mga taong napamahal na saakin.

Mga taong naging parte ng pagkatao ko.

Mga taong kahit kailanman ay hindi ako iniwan.
Hays.

Maraming assignments and projects. Ang hirap talaga mag adjust sa school na pinapasukan ko. Hindi ito tulad ng school ko dati.

Dati..

Nakakasundo ko yung mga classmates ko.

Walang ilangan,yung kahit ngayon ko pa lang nakilala eh parang matagal na.

Walang nag ja-judge. Free ka lang kahit anong gawin mo.

Sa ngayon. Isa pa lang ang kaibigan ko. Hindi naman siya tulad ng kaibigan ko dati na madaldal, energetic o ano man. Napaka tahimik niya. Hindi siya mahilig sa ganitong bagay. Simple lang siya. Parang tomboy nga siya e.

Sa kalagitnaan ng pag susulat ko. Biglang tumunog ang aking cellphone.

~Aj~

Tumatawag nanaman siya. Bakit kaya?

"Hello? Bakit ka napatawag?"

"Wala lang naman."

"Ah! Pwde ba bukas na lang tayo mag usap kase may ginagawa ako e."

"Ah! Ganon ba? Pasensya na sa abala. Sige bukas na lang"

Ayoko ng ganito.

Ayoko siya ang dahilan ng pag bre-break namin ng boyfriend ko.

Syempre kahit nasa malayo na ako.

Stay Loyal.

Stay Faithful.

The TRUST.

Stay Understanding.

Ganon din kaya siya sa akin?

Nag dadalawang isip ako.

May mga bagay na nakakapagpalito sa aking isipan.

Bakit?

Ayoko..

Ayoko silang paniwalaan.

Pero..

Mga kaibigan ko na yung nag sabi.

Meron na daw siyang iba.

May mahal na daw siyang mahal.

May iba na ang nagpapasaya sakanya.

May iba na siya na malapit lang sakanya.

MAY IBA NA SIYA!

At ang pinaka masakit pa don is...

SA BESTFRIEND KO PA..

Bestfriend ko na tinuring kong ate.

Bestfriend ko na tinuring kong nanay.

Bakit?

Bakit nila ginawa yun?

Bakit nilihim nila sa akin?

Bakit ayaw nila sabihin?

Bakit ikaw pa ate Daphne?

Ikaw mismo na bestfriend ko. Lagi kong kinukwentuhan na kung ano ang nangyayari sa amin ni Mark, yung mga away namin, mga balak namin gawin.

Sorry..

Dahil sa akin nasasaktan ang bestfriend ko.

Dahil sa akin mas lalo siyang nasasaktan.

Nagagalit ako kay Mark,ngayon pero ayaw ko muna sabihin sakanya. Gusto ko siya mismo ang mag sasabi.

Pero hanggang kailan?

Hanggang kailan ako maniniwala sa kasinungalingan niya?

Hanggang kailan ko siya pakikisamahan?

Hanggang kailan ako mag titiis?

Hanggan kailan ako mag hihintay?

Relasyon na puno ng KASINUNGALINGAN.

Relasyon na NAG LOLOKOHAN lang ang isa't-isa.

Relasyon na ISA LANG ANG MASAYA.

Ayoko man gawin, pero kailangan.

Para wala ng hadlang sakanila.

Para wala ng masasaktan.

Para maging masaya na sila.

Buo na ang desisyon ko.

Thoughts in my mindTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon