1.7

707 115 17
                                    

jhs: Sonunda kaldırmışsın engeli

jhs: Ben yokken neler oldu?

jhs: Taehyung!

jhs: Zaman daralıyor, cevap ver.


kth: Huzursuz geceler,

kth: Bilgisayarımda takılırken ekranda, geçen senin yazdığın gibi latince yazılar çıkması,

kth: Eğer sen mesaj atmasaydın

kth: Bilinçsizce kendimi öldürecek olmam dışında

kth: Bir sorun yok...


jhs: SANA ONU DÜŞÜNME DEMİŞTİM!

jhs: Taehyung, bunu yapma..

jhs: Bu sefer olmaz.

jhs: Ellerimden kayıp gitmeni izleyemem...

jhs: Yarın sabah uyanınca

jhs: İçinden nereye gitmek geliyorsa, oraya git,

jhs: İç güdünün seni götürdüğü yere.

jhs: Hatırlayacağını umuyorum.

jhs: Çünkü bu son şansımız.


Nasılsınız??

Sık sık bölüm atmayı bıraktım çünkü 20. bölüm final olacak ve çabucak bitsin istemedim, azıcık meraklanın diye şeyettim.

Yoruma bu fic hakkındaki düşüncelerinizi yazar mısınız?

Sizi seviyorum! ♥

unknown → v.hopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin