Fransa sokaklarında geziyordum. Hayalimi tek başıma gerçekleştiriyordum. Aslında bu benim için hem bir ödül hem de ceza olmuştu. Buraya onunla gelmeyi isterdim. Yani en yakın arkadaşlarımdan birinin delicesine sevdiği çocukla. Ne vardı ki? Onu kendime yakın hissediyordum.. Ve ikimizin de en büyük hayali Fransaya gitmekti. Bugün onunla beraber olmak isterdim. Ona onu sevdiğimi söylemek ve bunu bir daha hiç hatırlamamasını belirtmek isterdim. Belki de14 Şubatta bütün gün eğlenebilir ve sonra çekip gidebilirdik.
***
Otelime doğru büyük bir hınçla ilerliyordum. Bence onu sevdiğimi anlamıştı. Galiba o da beni seviyordu. Buna inanmak beni rahatlatsada arkadaşım için üzülmüyor değildim.
‘Alara!’
Birisi arkamdan şiddetli bir şekilde bağırınca bir sarsıntı yaşayarak arkamı döndüm. Ve işte burdaydı. Az önce onu aramış ve burda olduğunu öğrenmiştim oysa ki ben sadece o güzel sesine hasret kaldığım için aramıştım onu. Önemli bir şey konuşmamız lazım diyip otelime davet etmiştim. Ve şuan buradaydı. Karşımda o elaya dönük gözleriyle bana bakıyordu. Sadece gözleri bile tahrik olmama yetiyordu. Bana biraz daha yaklaştı. İşte o zaman, aramızda sadece birbirimizin nefesini kullanıcak kadar boşluk kaldığı zaman, sarıldım ona. Sahiplenici bir şekilde, ağlayarak. En acı verici olan şey ise burdan döndüğümüzde ona bu şekilde sarılamicağım hatta bakamicağımı hatırladığım zaman olmuştu. Sanki kötü düşüncelerin beynime girdiğini hissetmiş gibi belimi sıkıca sarmaya başladı. Kelebekler içimde dört dönüyor ve kalbim sanki son atışlarıymış gibi pıır pııırr atıyordu. Yavaşça bıraktı kollarını. Üzülmüştüm, oysa ben geceyi böyle geçirebilirdim.
‘Emre’ diyebildim sadece.. Gözlerindeki parıltıyı görmemek için kör olmak gerekiyordu. Dayanamayıp hızlıca yanağına bir buse kondurdum. Ve gülümseyerek geri çekildim..
’14 Şubat’a kadar buradayım’ dedi ve o müthiş dudaklarıyla bana yaklaştı ona yardım ettim ve bende kafamı ona doğru yaklaştırdım. Sonunda dudaklarımız kavuşmuştu. ‘Ne güzel! Bende buradayım.’ Dedim yavaşça geri çekilerek ve sonra dudaklarımızı yeniden birleştirdim ondan uzak kalmak istemiyordum.. 10 gün boyunca benimdi..
14 Şubat'a kadar sürecek kısa bir hikaye yazmak istedim sizler için. Tam 14 Şubat günü bu hikayemizin finali gelicek. 4 veya 5 bölümden oluşmasını planlıyorum. Eğer hikayeyle ilgili bir fikriniz varsa bana belirtmeyi unutmayın lütfen.. Kaçırılış hikayeme bakarsanız sevinirim.. ^^
