Count on me, Little Stranger

COMLS 1

Count on Me, Little Stranger

Chapter 1

Hindi lahat ng strangers ay masama, hindi din lahat mabait. Actually, maraming klase ng strangers sa mundo. Kailangan mo lang talagang maging mapagmatyag sa lahat ng pagkakataon. I met this Little Stranger — who really changed my life.

Hi, my name is Summit Miraflor. Medyo awkward akong magbigay ng POV (point of view) kasi madami kayong nagbabasa (😳). Pero dahil mapilit kayo na simulan na ang istoryang eto. Sige na nga.

Everybody calls me Sum pero kadalasan Summit dahil minsan ginagawa nilang panukso saakin.

Hindi ko alam kung sadyang pinaglihi lang talaga ako ng Nanay at Tatay ko sa mineral water na SUMMIT kaya ganito ang First Name ko.

Nagaaral ako ngayon sa isa sa pinakasikat na eskwelahan sa buong mundo ang Wattpad University dahil sa Wattpad University natagpuan ko ang ----- mga totoo kong kaibigan. Yuuy. Akala niyo iba nuh? Hahaha. Simula palang kinder school magkakaibigan na kaming anim. Ako, si Jacob Wilkins, Jomer, Francis, Kendall and Absolute. O di ba? Hindi ako nagiisa sa mga pinaglihi sa mineral waters. 😂

Oo, sabihin na natin ako ang pinakapilyo saming magkakaibigan pero guys, ako naman ang pinakagwapo. 😉 Eto nga nandito kami ngayon sa bahay ni Absolute. Naglasing na naman kasi. Hindi ko alam kung bakit pinaghihinayangan niya yung babaeng yun. Babae lang bro. Joke lang. Nagmahal kasi ng sobra at hindi tinitirhan ang sarili. Hindi lang basta bastang nagmahal. Sobrang mahal niya yung tao. Pati tuloy kami knockout sa kakabantay sa kanya.

First day pa naman ng school.

"Anong nangyare sa bahay ko? P*cha naman o, kapag talaga nandito kayo daig pa sa binagyo ang bahay ko." Naririnig ko na ngang umaalburoto na si Absolute. Pasalamat siya at medyo sleepy pa ako kaya hindi ko siya sinagot.

Maya maya pa biglang tumunog yung alarm clock. Tae. Respeto naman o, natutulog yung tao. Tapos sabay sabay kaming nagdilatan ang mga mata tapos kuha ko agad yung phone ko at chineck yung phone. Tutal, maa malapit ako sa CR takbo agad ako.

"Tae. Hoy Summit! Bilisan mo! Hinding hindi ako pwede malate! Dalian mo ang pagligo mo utang na loob!" Pagtutubtob nila Jacob at Kendall. Kung hindi niyo po naitatanong. Ako kasi ang pinakamatagal maligo samin. Syempre, kailangan laging malinis at mabango.

After 45 minutes...

"P*cha ka Summit! Ba't an tagal tagal mo huh?!" Medyo sinakal ako ni Jacob. Hanep. Mapanakit talaga to kahit kailan buti na lang napigilan siya nila Kendall.

"Tapos na nga ako, pumasok ka na." Pumasok na nga syempre, panay pa din ang pagdadabog.
"Uh, Ken. May CR pala dun sa kwarto ni Abs baka gusto mong dun ka na lang din maligo" sabay takbo papuntang kusina.

"SUMMMIIITTT!!!!"

Halos 10 minuto na lang ang meron kami para umabot sa flag ceremony. Sumakay na nga ako ng kotse ni Kendall. Antagal ni Jacob. Malilate na nga kami ee.

"Hoy! Ano na? Iwan ka na namin. Tara na nga Ken."
"P*cha naman o, eto na nga."

Sa sobrang bilis ng pagpapatakbo ni Ken, hinabol kami ng pulis officer. Hanep naman talaga pati yang Pulis Officer nakikisama pa ee. Mabuti na lang si Jacob madaming alam na shortcuts.

Isang minuto na lang... Makaabot pa kaya kami sa flag ceremony? Or maabutan kami sa presinto?