Chapter 22: "See me through your HEART"

1.3K 72 15
                                    

         

Author's Note:

Malapit na tayong mag 10k guys! Salamat di ko aakalain na meron talaga magkakagusto at magkakainters basahin ang story na'to salamat sa lahat ng mga kapwa ko MAYWARD fans jan and sana patuloy niyo akong samahan sa kwento nila Maymay at Edward as we near towards the end of their story. Abangan ang huling tatlong chapter ng libro!

Please vote, comment and share pa more!

_____________________________________________________________________

Maymay's POV

"Edward?" He's here... I'm sure that's him. Isang nakatalikod na lalake na nakaputi ang aking nasa harapan bagama't hindi siya nakatingin sangin alam na alam ko kung sino ito.

"Wait Edward..." I shouted at him as he walked further away from me. Sinubukan kong igalaw ang aking mga paa para habulin siya pero di ko sila maramdaman. Unti-unti ng lumiliit saaking paningin si Edward dahil patuloy itong naglalakad palayo sakin... Nagsusumigaw ako hanggat sa marinig niya ang aking bosses hindi ko alam kung gaano ako katagal sumisigaw hangga't sa naramdaman kong kusang gumalaw ang aking mga paa para habulin siya. I shouted at him and finally he recognized my voice and stopped walking...

"Edward wag mo akong iwan dito..." I said at unti-unti siyang humarap sakin. I was relieved and happy to finally see his face. He smiled and shows me his pearly white teeth.

"I can't..." he said. I was so confused by what he is trying to say. "I can't stay here with you Maymay and neither are you... You shouldn't be here... this is not where we belong..."

"Edward I don't understand... I'd rather be here with you than not being with you at all..." I said.

"Wake up Maymay... you need to wake up and be strong for the people who love you...I want you to wake up for me..." And just like that he was gone and I was left alone in the dark abyss...

"EDWARD!!!!" Napabalikwas ako mula sa higaan at agad na rumehistro sakin ang nag-aalalang mukha nila Kisses at Aura.

"Calm down lang friend..." Wika ni Aura na agad lumapit saking higaan. Kumuha naman ng tubig si Kisses at binigay sakin.

"I'm so sorry...how long have I been asleep again?" Tanong ko sakanila.

"Mga dalawang oras lang naman..." Sagot ni Kisses.

"I wanna go out from this hospital now... gusto kong pumunta kina Edward..." wika ko.

"Di ka pa magaling kaya di ka din papayagan..." Si Aura na hinaplos ang aking likod.

"But I need to hurry up...baka di nila ako maantay at ilibing na siya..." Sabi ko sakanila.. Agad silang yumakap sakin.

"Oh Maymay..." It was Kisses.

"Ateng mahal na mahal ka namin pero okay ka lang ba? Do you need to see psychiatrist?" Hindi ko nagustuhan ang biro sakin ni Aura kaya mejo naitulak ko siya.

"Ano ba Aura lahat na lang ba biro sa'yo? Edward is dead and please don't make it a joke!" Hindi ko napigilan ang aking emosyon dahil muli tumulo ang aking mga luha.

"Eh ateng sino ba kasing nagsabi sa'yo na ililibing si Edward?" Tinignan ko siya ng matalim. "Oh makinig ka muna kasi... Hindi naman patay si Edward eh... well technically hindi... kasi kagaya mo hanggang ngayon tulog pa din siya sa ICU..."

"What? Hindi siya patay? Bakit di ninyo sinabi sakin agad!" Sinigawan ko silang dalawa.

"Kasi naman po pagkagising mo hinang-hina ka at very emosyonal ano ang gusto mong gawin namin? Ibalita agad sa'yo na nasa coma si Edward na hanggang ngayon hindi pa din alam kung kumusta kalagayan niya... At saka beshie saglit ka lang gising kasi muli kang hinimatay at nakatulog" Aura explained and I felt guilty for shouting at them knowing na maski sila alalang-alala sakin.

Worlds Apart: Playboy meets Scholar  #Wattys2017Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon