Chapter 3 - HOPES
+++.
"Sir, grabe na po talaga ang sakit ng anak niyo po sir, kelangan na po siya dalhin sa private hospital, alam niyo naman pong kokonti lang kaming mga doctor dito sa public, ang rami ng pasyente. " aniyo Doctor.
Napatulala ako doon, grabe? Grabe na ang sakit ng anak ko? Di 'to maari gagawin ko ang lahat para sa kanya.
Napa-luha ako sa sinabi ng doctor.
"Doc, anu pa po ang kanyang gawin?" Napahagulhol na ako. Di ko na napigilan.
"Kung meron po tayung budget, pwede natin siyang ilipat ng hospital. Sa isang Pribado. Para matutukan talaga siya ng doctor at may extra silang OR."
"Paano po yun? Wala po akong pera?"
"Di ko po talaga alam. Let's give this all to the lord. God will have a great plan for your daughter. Let's hope Sir." He said.
*paging Dr.Ranizer, please proceed to the ER, Again paging Dr. Ranizer please proceed to the ER Thank you."
"So, Mr. Del Valle, Please excuse me."
Tumango lang ako at sumabay na lumabas sa kanya.
Tulala akong naglalakad sa Hallway ng hospital, napakaraming pasyente ngayun, ang iba wala ng Kwarto halos lahat nakahiga na sa gilid ng Hallway, ang init pa dito. Buti nalang mabait ang Prof ng anak ko, kaya ayun siya ang nag bayad ng Kwarto para sa anak ko dito.
Walang wala talaga ako ngayun. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Paano na 'to?
BOOM.
Napaupo ako sa pagkabangga sa isang tao, ang lanta ko na nakikita ko ngayun ang repleksyon ko sa gilid merong salamin. Napatingin ako sa tao na nakabangga ko. Mukhang Mayaman tung lalaki na 'to.
"Paumanhin po." At tumayo ako.
"May problema ba?"
I just smile bitterly.
"Baka gusto mong tulungan kita?" Napalingon ako sa kanya.
>.>
"Talaga?"
"Bakit anu ba yun? Maupo nga tayo."
Umupo na kami sa isang upuan na nasa gilid.
"Ang anak ko." At doon umiyak nanaman ako.
"Hah? Anung nangyari?"
"Ang anak ko merong sakit, kelangan na daw ilipat ng hospital, sobrang malala na daw ang sakit niya, di na kaya dito sa hospital ang problema wala akong pera, di hamak na construction worker lang ako."
Napatingin itong lalaki sa akin.
"Don't lose hope, I can help you, ipapalipat na natin itong anak sa aming ospital. "
Nagliwanag ang paligid.
"Talaga? Salamat Sir."
"Walang anuman, ang Ospital kasi namin, ay nagtutulong sa mga tao, Doctor ang Asawa ko kaya pwede siya doon yung anak mo, teka anu bang Room ng anak mo?"
"Salamat talaga sir, Room 75 po."
"Tara pumunta na tayu doon, ipapaayos ko na ang papeles ng anak mo."
Tumango ako, Thank god may tutulong sa amin ng anak ko, but Please Lord pagalingin mo ang anak ko. Kahit anu isusugal ko.
++++.
"Kasi.."
"Kasi ano?"
"Wag atat. " hahahahaha 😊😂😂
Tsk. Ewan ko dito Kay Reyu, bumago ata? Di na siya sobrang cold konti nalang. Pero masungit parin.
"Kasi, Nurse Reyu hin--" he cut me off, problema Neto?!
"Don't call me Nurse, Call me Reyu." Masungit niyang sabi.
"Tsk, kasi po--" naputol nanaman tsk! Naman! 😑 kainis.
"Nurse, and Janna excuse me can I interrupt your talk?" May doctor na pumasok sa kwarto ko.
Tumango lang ako at nag smile.
Sumunod na pumasok si papa at may kasamang mama medyo matanda na siya ka age ata ni papa at singkit.
"Pa" Sabay naming sabi ni Reyu.. Hah? Papa niya yung kasama ni papa ko? 😵
"Reyu, mag usap muna tayo sa labas." Sabi nung mama na kasama ni papa. Tumango si Reyu at sumunod.
Naiwan kami ni Doc at ni papa.
"Janna? Kamusta na ang kalagayan mo?" Sabi ng doctor ko.
"Okay naman po, medyo hinihingal parin dok."
Then, I smile bitterly. Let's smile even though Obstacles are coming. We're ready to face this.
"Ow, mild muna tayo ngayun ha? btw, I have a Good News!" Masayang sabi ni Doc.
"Oo nga anak! Mapapadali ang paggaling mo!" Masayang panimula ni papa.
Thank God!
"Anu po yun? Excited na po ako malaman!"
"Anak! Tumulong yung Mr. Yakashima!" Yakashima? Eh? Apelyido yun ni Reyu ah? Reyu Kenth Yakashima. So papa niya nga yung kanina at tutulong sa amin.. Sa akin.
Thank god! Your giving me hopes!
"Then?" Masaya kong sabi.
"Malilipat ka na sa Private Hospital!" masayang sabi ni papa at ni Doc.
"Talaga po? Salamat sa diyos." Sabi ko.
"Oo! At ngayun lilipat ka na!" Sabi ni Doc.
"Talaga po?"
"Oo anak kaya mag empake na tayo."
Tumango lang ako at nag smile! I'm so Happy! Very happy! What a nice Day! Kailangan kong pasalamatan ang papa ni Reyu, kung Hindi dahil sa kanya baka wala na akong pag-asa pang gumaling.
Pero God is good! Binigyan niya ako ng tao na tutulong sa amin ni papa! Excited na akong gumaling. So help me God.
++++.
Reyu Point of View:
"Pa, anu yun?"
"Kilala mo pala si Janna?"
"Yes pa, She was my classmate back when I was college. "
"Oh, I see btw lilipat si Janna sa Hospital natin, so I hire you to be his Personal Nurse, Is it okay?"
Hah? Ako personal Nurse? Labo. Pero I said to my self to help her, help her to live more.
"Pumayag ka na, may sweldo ka parin don't worry, haha"
"Hindi lang yun ang Inaalala ko pa, I want her to live more, Enjoy life. Hindi lang yung nakahiga lang siya."
"Concern ka?" At tumawa ka siya kainis. -__-
"Pa." Madiin kong sabi.
"Haha, I'm just kidding, kung ganon tulungan mo siya."
"What do you mean?"
"Help her enjoy her life, Ipapaayos ko ang Medical Records niya kung pwede siya lumabas sa Hospital."
"How?
"Take her Somewhere, and enjoy. "
"Hah?"
"Ako na bahala, bibigyang kita ng places kung saan kayo pupunta. " then he smile.
Tumango lang ako, So Hindi lang ako Nurse dito? Tour Guide na rin? Oh shit. Ako pa talaga. Pero, kung para sa Taong nag aagaw buhay, bakit naman Hindi, half of that I want her to live more, naawa ako sa papa niya, so inaasahan nila ay prayers nalang, kaya this is my way to Help her, Her father, Bahala na.
+++++
A/N: Please do VOTE, COMMENT and Follow me! THANK YOUUU GUYSS! 👕👖🎩
YOU ARE READING
My Dream Catcher (O/G)
Short StoryEveryday, Every seconds, Every Hour, Every minutes. I love you. can you do love me back? Even I have one day to live in this wonderful world? Could you catch me when I fall to you? my Dreamcatcher?