"Πότε στη ζωή μου δεν έκανα κοπάνα. Ούτε μια. Σιχαινόμουν την σκέψη πως εσύ θα είσαι στο σχολείο και εγώ θα λείπω. Μόνο εκεί ήξερα πως θα σε δω σίγουρα. Και άρρωστη να ήμουν ρε γαμώτο, ήθελα να πηγαίνω. Και λάτρευα τις ημέρες που ήσουν εκεί. Και μισούσα τις ημέρες που δεν σε 'βλεπα. Το μόνο που ήθελα ήταν να σε δω. Και εσύ ερχόσουν πάντα, δύο τρία λεπτά μετά το κουδούνι, με αυτή την αγουροξυπνημένη φάτσα και 'γω έλιωνα. Και όταν σε 'βλεπα να γελάς.. Ό,τι πιο όμορφο έχω ζήσει στη ζωή μου. Και όταν σε 'βλεπα στα κάτω σου, στα πατώματα και εγώ μαζί σου... Να γελάς πιο συχνά. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σου πάει.
