Choices

1ο Κεφάλαιο

Τα video club είναι τόσο κουραστικά. Μπαίνεις μέσα και άμα δεν ξέρεις τι ταινία να πάρεις κάθεσαι και τριγυρνάς στους διαδρόμους, που σχηματίζουν τα ράφια με τα DVD, για ώρες. Και αφού επιλέξεις την ταινία που θες, στα μάτια σου εμφανίζεται μία ισάξια με αυτή που διάλεξες. Τέλος πάντων, τα video club σε κάνουν τόσο διπολική!

- "Βέρα! Βέρα! Hello? Μ'ακούς που σου μιλάω;", φώναξε, κουνώντας τα χέρια της μπροστά στα μάτια μου, μία από την παρέα, η Αγνή.

- "Εμ, ναι, τι έλεγες;". Προσπαθούσα αρκετά να κάνω ότι ενδιαφέρομαι. Εξάλλου, αυτό κάνω κάθε Κυριακή απόγευμα.

- "Πάλι τον Ντίμι σκεφτόσουν;". Ο Δημήτρης (ή Ντίμι, όπως τον λέμε εμείς) συνήθιζε να είναι στην παρέα μας, αλλά έφυγε. Βασικά, τον διώξαμε κάπως. Όχι εγώ. Θα ήταν αστείο αν τον έδιωχνα και εγώ, καθώς μου αρέσει από πέρσι. Έφυγε γιατί τις τελευταίες εβδομάδες που ήταν στην παρέα μάς είχε πολύ παραμελειμένους και ασχολούταν μόνο με το κορίτσι του, που τώρα νομίζω έχουν χωρίσει, πάγμα που με έκανε να ζηλεύω αρκετά. Τέλος πάντων, με τον Ντίμι δεν κρατάει κανένας επαφές. Ίσως εγώ, όταν μας βάζει ο κύριος Αδαμίδης στα εργαστήρια να συνεργαστούμε ή να καθίσουμε μαζί, επειδή είναι ακριβώς κάτω από εμένα στον ονοματικό κατάλογο της τάξης. Αλλά και πάλι, το μόνο περίσιο που μπορεί να ανταλλάξουμε είναι ένα απλό "γεια" και τα τυπικά του στυλ "πώς πάει η ζωή;"

- "Όχι, τι είναι αυτό το κόλλημα με τον Ντίμι; Συνέχισε, τι έλεγες;"

- "Λοιπόν; Ποια ταινία λες να πάρουμε; Ο Σωτήρης, ο Άγγελος κι εγώ λέμε αυτήν" είπε δείχνοντάς μου τη μία από της δύο θήκες των δύο DVD "Η Αγγελίνα και ο Φίλιππος θέλουν αυτήν". Φυσικά.. αφού αυτοί οι δύο πάνε πάντα μαζί. Αμφιβάλλω αν ποτέ είχαν διαφορετικές απόψεις..

- "Την πρώτη! Και την προηγούμενη φορά η Αγγε και ο Φιλ επέλεξαν" είπα αδιάφορα. "Θα σας περιμένω έξω".

 Βγήκα, επιτέλους, απο το video club και κάθισα στο απέναντι παγκάκι. Έβγαλα το κινητό μου από την τσέπη μου, άνοιξα δεδομένα και μπήκα facebook. Άρχισα να κάνω scroll στην αρχική μου μπας και δω τίποτα ενδιαφέον. Ασήμαντες, ψυχικές, συναισθηματικές, παιδιαστικές δημοσιεύσεις εμφανίζονται στα μάτια μου. Πάτησα τα αιτήματα φιλίας που μου έχουν σταλθεί. Είχα 3 νέα. Δύο αγόρια κι ένα κορίτσι. Δεν ήξερα κανέναν τους αλλά είχαμε πάνω από 100 κοινούς φίλους, οπότε τους δέχτηκα. Μπορεί να είναι από το χθεσινό μπαρ που πήγαμε. Αμέσως μετά από τρία λεπτά αφού τους δέχτηκα, μία νέα ειδοποίηση μου ήρθε. Την πάτησα και..ΤΙ; Δεν μπορεί να είναι αλήθεια... "Ο Dimitris Anastasopoulos σχολίασε τη φιλία σας". Ο ΝΤΙΜΙ; ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ; Από πού κι ως πού; Σχολίασε τη φιλία μου με ένα από τα δύο αγόρια λεγοντας "Γκολλλ βερου". Βέρου με έλεγε στο γυμνάσιο και από τότε με φώναζε έτσι. Αλλά έχει καιρό να με πει έτσι. Πιο συγκεκριμένα, τελευταία φορά που με είπε βέρου ήταν όταν έφυγε από το σπίτι του Σωτήρη τη μέρα που τον διώξανε από την παρέα. Πού το θυμήθηκε; Πού ΜΕ θυμήθηκε; Τις σκέψεις μου διέκοψαν τα γέλια των παιδιών απέναντί μου καθώς έβγαιναν από το video club.