H 2.

13 3 0
                                    

Ik schrik wakker van een gil. Als ik me besef dat ik in me nieuwe kamer ben sta ik op en loop ik naar me balkon toe. Buiten zijn er een paar kinderen aan het spelen. Ughh ik mis nu al me vrienden en ik ben pas een dag weg. Ik loop naar beneden toe. Me vader is de keuken aan het inrichten. "Tess zorg dat je over 1 uur klaar staat". Ik kijk me vader vragend aan. "We moeten vandaag naar school om jou in te schrijven". Ik trek zo'n gezicht dat aangeeft dat ik er geen zin in heb. Me vader moet er van lachen. Ik loop weer naar boven en doe me ochtend routine. Eerst de douche in, dan de uitgekozen kleren aan. Als ik klaar ben loop ik weer naar beneden. "Klaar?". "Nee maar het zou wel moeten". Me vader gooit mijn jas over me gezicht heen en geeft weer een lachje. Ik lach terug en trek me jas aan. We lopen samen naar de auto en rijden naar school.

Binnen 15 minuten zijn we er al. We stappen uit de auto en lopen naar binnen. Fijn het is pauze. Iedereen kijkt me nu al raar aan. "Tessa wacht". Ik draai me om en zie Cody naar me toe lopen. "Kom je op deze school?". Ik knik "Jepp". "Cool misschien komen we wel bij sommigen lessen samen". Ik knik weer. "De directeur kamer is aan het einde van deze gang". "Dankje". Ik geef een glimlach en loop me vader weer achterna.

"kom binnen". We lopen naar binnen en gaan op de stoelen voor het bureau zitten. We bespreken allemaal school dingen. "Dus Tessa maandag krijg je voor het eerst les". De directeur geeft me een paar papieren. "Dankje". We lopen zijn kantoor weer uit. Het is nu vredig op de gangen. De pauze is voorbij. We lopen naar de auto toe en rijden weer naar huis. "Het is een leuke school he?". Ugh waarom moet hij altijd zo'n dingen vragen. "Ja super" zeg ik maar sarcastisch terug. Me vader begint weer te lachen en rijdt aan. Er ontstaat een ongemakkelijke stilte. Op mijn vaders gezicht staat een glimlach. Waarom lacht hij nu weer. "Wat". "Die Cody he". Mijn mond valt er open van. "Hij gaat nog een goeie vriend worden". Ik knik maar. "En jij gaat goeie vrienden worden met zijn ouders".

We stappen uit de auto en lopen naar binnen. Ik ga meteen naar me kamer om op te ruimen. Tijdens het opruimen begin ik te zingen.

So to all the girls that's hurting

Let me be your mirror, help you see a little bit clearer

The light that shines within

There's a hope that's waiting for you in the dark

You should know you're beautiful just the way you are

And you don't have to change a thing, the world could change its heart

No scars to your beautiful, we're stars and we're beautiful

Oh-oh, oh-oh

And you don't have to change a thing, the world could change its heart

No scars to your beautiful, we're stars and we're beautiful

No better you than the you that you are

No better life than the life we're living

No better time for your shine, you're a star

Oh, you're beautiful, oh, you're beautiful

Uren vliegen voorbij. Als ik op de wekker kijk zie ik dat het al 6 uur is geweest. Ik loop weer naar beneden en zie me vader koken. "Kan ik helpen?". "Wil je de tafel dekken?". Ik knik. Ik loop naar de kastjes toe en zoek alles af totdat ik de borden heb gevonden. Dan pak ik twee borden, twee messen en twee vorken. Ik leg ze op tafel neer en loop dan naar het eten toe. "Is dat niet veel ste veel voor ons tweeën?". "Je moet nog vier borden extra pakken". Ik kijk me vader vragend aan. "De buren komen". De buren als in Cody en zijn ouders. Dat zijn toch maar drie extra borden, of kan ik nu weer niet tellen. "Dat zijn er toch drie dan?". "Cody heeft ook nog een stiefbroer". Ugh jeey dat gaat weer awkward worden. Ik pak de andere vier borden en leg ze ook op tafel. De bel gaat. Me vader kijkt me aan. "Ik ga wel". Ik loop naar de deur toe en maak hem met een nep lach open. De ouders begroeten me en lopen naar binnen. Naast Cody staat nog een andere jongen. Hij is knap. Cody loopt naar me toe en legt zijn arm over me schouder. We lopen zo weg en laten de andere jongen staan. We gaan aan tafel naast elkaar zitten, en niet veel later zit die andere jongen tegen over me.


The soccer boyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu