Ramazan ayinin ortalarindaydik. Ertesi gün oruç tutmak için sahura kalktım ve uykulu bir halde yemek yedikten sonra, henüz daha soğumayan sıcak yatağıma uzandım. Uykuya dalar gibi olmamla birlikte üzerimde bir ağirlik hissettim. Gözümü açtim ve hareket etme çabalarım sonuçsuz kaldiğini gördüm. Yatağımın bulunduğu yerden yemek masasında yemek yiyen annemi görmeme rağmen bir türlü hareket edememem, beni çok şaşirmişti. Vücudumun hiç bir nokta sini hareket ettiremememin yani sıra parmağıma bile kipirdatamamam beni iyice telaslandirdi.
Çünkü daha önceden böyle bir olayla hayatim boyunca karsilasmamistim. Müthis bir güç harcamama rağmen hareket edemiyordum ve avazim çiktigi kadar bağırmaya başladım. Aman Allah'im sesim de çikmiyordu. Yaklasik 3-4 metre uzakta olan anneme lütfen beni kurtar dercesine çirpinmalarima karşi bir türlü kendimi fark ettiremiyordum. Artık dayanamayarak gözlerimi kapadim ve "Yeter artik ne zaman bitecek bu iskençe? Yoksa ölecek miyim?" gibi düşüncelere dalarken, birden birinin elini omzumda hissettigim anda üzerimdeki agirlik bir anda yok oldu. Bagirarak gözlerimi korkuyla açtigimda omuzundaki elin anneme ait olduğunu görmenin rahatligiyla, yataktan siçrayisimin sesi tüm ev halkini ayaga kaldirmisti. Peki neydi o üstümdeki cisim? Bir insan uykuda olabilir ama gözleri açik asla...
YOU ARE READING
AMELİYATHANE :(
HorrorAmeliyathaneden çıkan doktor, dördüncü kattaki ofisine inmek için asansöre bindi. Yanında bir de hasta vardı. Asansör sekizinci kata gelip durdu ve kapıları açıldı. Asansör kapısının önünde küçük bir çocuk dikiliyordu. "Aşağı mı iniyor?" diye sordu...
