Mezarlık

3.bölüm hastane

HASTANE ;

Başımın ağrısıyla gözlerimi araladım. Neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Etrafı incelemeye başladım. Aman tanrım hastanedeyim ! Doğrulmaya çalıştım. Gerçekten harika birde kalkmıyım diye kemerle bağlamışlar ! Yaralarımı incelemeye başladım. Sanırım kaşımda yaklaşık 3 dikiş var.Ve her yerim ezilmiş morarmış. Biranda aklıma Angel ve Matt geldi. Durumları çok kötü olmasa gerek. 2 Dakika sonra hemşire içeri girdi.

"Uyandın mı bakalım ?"

Oh hayır hâla uyuyorum.

"Evet uyandım. Nerdeyim ben neler oldu ?

"Olay anından pek haberdar değilim. Ama sanırım bir patlamadan dolayı burdasın.

Patlama, evet yavaş yavaş anımsamaya başladım. Ama bom sesinden sonrası boştu hâla.

"Yani..."

"Tatlım merak etme iyisin"

"Peki ya arkadaşlarım"

"Ne arkadaşı sen neden bahsediyorsun. Ben gidiyorum bir şey lazım olursa kırmızı düğmeye bas.

"Esas sen neyden bahsediyorsun olay sırasında yanımda iki arkadaşım vardı hey bekle ! Kırmızı düğmeye basıyoruuummm. Bir şey lazım zaten, gelirmisinn ! "

Siktiğimin kadını ! Bu ne şimdi Angel ve Matt nerde. Biranda ağlamaya başladım. Bir kadın ağlıyorsa genelde canı yandığı için değil sinirden ağlar. Çok geçmeden başka biri girdi içeri. Doktor olsa gerek. Anlamadığım dilde birşeyler anlattı. Ama benim şu anki tek düşüncem Angel ve Matt.

"Alison beni dinliyormusun ? "

"Oh evet dalmışım"

"Sanırım kemerini çıkarabiliriz."

"Niye taktınız ki zaten" diye fısıldandım,

"Önlem için, ilk uyandığında kendinde olmayabilirdin. "

"Sizden bir iyilik isteyebilirmiyim? "

"Tabiki"

"Angel ve Matt burda olmaları gerek beraberdik. Onlar nasıllar öğrenebilirmisin Angel wesley, Matt Green."

İsteğimi kabul etti. Ve 10 dakika sonra tekrar geldi.

" bak, Alison bu hastanede Matt ve Angel diye kayıt yok "

"Hayır hayır. Burda olmaları gerek ! Başka hastane yok buralarda değilmi !? Git ve tekrar kontrol et !" Avazım çıktığı kadar bağırdım.

"Ne var. Yine mi o kemeri takıyorsun. Bırak beni!"

Kafam sersemleşmeye gözlerim ikili görmeye başladı biranda. Piç bana sakinleştirici vermiş olmalı. Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı.

***

Burdan bir an önce çıkmam gerek cidden. Hava iyice karardı. Bana sadece 1 saat daha lazım.

Vee saat 12:30 ortalık da gayet sakindi. Üzerimdeki kablolardan kurtulup ayağa kalktım. Kalkmamla başımın dönmesi bir oldu. Tansiyonum düşmüş olmalı. Kendimi toparlayıp tekrar ayağa kalktım. Normal kıyafetlerimi bulup giydim. Biraz yıpranmışlardı ama olsun. Eğer bir süre odama kimse girmezse fark edeceklerini sanmıyorum. Sezsiz adımlarla resepsyona indim öncelikle Matt ve Angel gerçekten bu hastanede değillermi öğrenmem gerek.

"Pardon bakarmısınız, Angel Wesley ve Matt Green bu hastanedeler mi ?

"Bir saniye bakıyorum. Siz kimsiniz?"

"Be-ben Eleanor. Angel ve Matt de arkadaşlarım."

Kimliğimi belli etmesem daha iyi olur sanki sonuçta ismim bu hastanede kayıtlı.

"Kayıtlara iyice baktım ama malesef bulamadım. Hastanemizde öyle birileri yok.

"Tamam teşekkürler, peki buraya en yakın hastane nerde biliyor musunuz ?"

"En yakın ***** hastanesi var ama orası da yaklaşık 30 km uzakta. Başka bir sorunuz yoksa işime dönmeliyim"

"Hayır yok. İyi günler"

Hızlı adımlarla hastaneden çıktım. 30 km gerçekten çok uzak yürüyerek gidemem. Ve cebimde hiç para yok. Sanırım tek çarem otostop çekmek. Yolun kenarında her hangi bir arbanın geçmesini beklemeye başladım. Bir saat oldu ama hiç kimse geçmedi. Bandajlarım açılmaya bedenim hasizleşmeye başladı. Tanrıya şükür sonunda uzaktan bir kamyonun ışıklarını gördüm. Parmak falan çıkarmadan direk yolun ortasına atlayıp ellerimi sallamaya başladım. Ve durmak zorunda kaldı. Kapıyı açıp

"Lütfen benim acilen ***** hastaneseine gitmem gerek. Bırakırmısınız ?"

"Bak evlat umrumda değil anladın mı ?"

"Bakın iki tane kardeşim var ve ölüyorlar. Senin de vardır belki kardeşin beni anlarsın. Gerçekten oraya gitmem lazım ölmeden önce görmek isterler beni."

Bekledi biraz cevap vermedi.

"Tamam tamam geç."

"Çok teşekkür ederim gerçekten."

Ohh, sonun da biraz abartılı anlatımla kabul ettirtmiştim kendimi. Yol boyunca çıtımı çıkarmadım. Vardığımızda direk resepsyona koşup Angel ve Matt'i sordum.

"Bakın hanımefendi Dediğiniz kişilerin isimleri hastanemizde kayıtlı ama...

"Ama ne!"

"Kayıtları morg bölümünde"

GELECEK BÖLÜMLERİ MÜZİKLİ YAPABİLİRİM :) VE BİRDE OKUYUCULARIMDAN BİR KONUDA YARDIM ALMAM GEREK BANA ULAŞIRSANIZ SEVİNİRİM.