Next day
“GOOD MORNING SUNSHINE!!!”
Hayyy naku jusmeyo marimar ang ingay ng lalaki na to kainis
Ang aga aga kung makasigaw
Parang nasa bundok e
Siya nga pala si Lawrence. Siya lang ang one and only friend ko.
Mahiyain kasi ako kaya wala akong masyadong kaibigan.
Since magkakilala ang Parents namin. Pag may mga occasion palagi ko silang nakikita at dahil dun naging close kami.
Rence: sensya na sunshine di ako napaunta sa BIG EVENT mo kahapon . may exam kasi ko eh.
“ang ingay mo daig mo pa ako oh”
Rence: arte mo! Bumangon ka nga at ng makapaglaro na tayo ng temple run!
Ma: hoy kaw bata ka. Gusto mo bang tuluyan ng mabulag ang anak ko ha. BAWAL YAN!
Rence: tita oh masyado highblood. Joke lang ho yun.
“hay naku punta na tayo sa church okay..”
((church sa loob ng hospital to ha))
Pumunta na nga kami sa church.
Then may nakita akong guy nakatalikod sya. Umiiyak tapos parang may kinakausap sabi niya
“bakit siya pa! bakit ngayon pa! alam mo naman kung gaano ko siya kamahal di ba?
Ikaw naman …ang daya mo naman iniwan mo ako. Dapat sabay tayo .
Kung nasaan ka dapat andun din ako di ba?”
Madami pa siyang sinasabi ngunit hindi ko na lang ito pinansin.
Pumunta nga ako dito para mag thank you di ba? Hindi para making ng chismis!
Tapos nagdasal na ako :))
_____________________________________________________
sana po magustuhan niyo :))
comment lang kayo khit negative pa yan okay lang :))
nang maimproved ko tong pagsusulat kong to haha...
