Kaybettik...
Zaman geçti,ilaçlar bittti
Yenisi geldi.
Tam ''herşey bitti'' dedim,
Senden, sesinden,
Sıcaklığından kurtuldum dedim.
Eylül geldi, yine hatırladım.
Tekrardan en başa döndüm.
Mutlu rüyalar görüyordum oysa.
Eylül sert bir tokat attı,
Uyandırdı,gerçek hayata döndürdü beni.
Çektiklerim yetmezmiş gibi
''Daha'' dedi.
İstemedim,sanki elimdeymiş gibi.
Açan mutluluk yapraklarım tekrardan soldu,
Tek tek düştüler beynimden kalbime.
Basa basa üstünden geçtim.
Her bastığımda yaprağın çıkardığı seste,
Yüreğim biraz daha acıdı.
Ne de zor oluyormuş,
Tek başına bunca anının,acının,
Senin üstünden geçmek!
Yapraklar bastıkça kan kusuyordu.
Durdum,yürümek istemedim.
Eylül sesiyle,
''Yürü'' diye bağırdı.
Yürümedim,istemedim.
Seni koydu önüme,zar zor
Seçebileceğim bir mesafeye.
Seni görünce yapraklar ''koş'' diye bağırdı.
Eylül güldü ordan.
Dayanamadım,paramparça ederek
Yaprakları,koştum.
Yaklaştıkça nefesim tükendi.
Yüreğim dayanamadı,koşamadım daha fazla.
Tökezledim,durdum.
Öksürmeye başladım,öksürdükçe
Ağzımdan çıkan kanlar başımı döndürdü.
Kafamı kaldırıp sana baktım,
Bulanıklaştı görüntün.
Bir kez daha öksürdüm,
Sonra sen kayboldun gözümün önünden.
Eylül , tekrardan tokadıyla uyandırdı beni.
Uyandığımda ağzımdan kan akıyordu.
Nutkum tutuk şekilde Eylül'e baktım,
Eylül güldü.
Eylül sesiyle;
''Bu daha başlangıç.Bu daha başlangıç'' dedi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAZI ŞEYLER VAR
PoetryŞiirler bana aittir.Geceleri oturur bişeyler yazarım saçma sapan.Belkide yaşadığım şeyler çok ağır geldi bana belkide bazı acıları unutamadım abarttığımdan ya da atlatamadım diye.Baya amatörce şiirlerdir.Şiirlerimde eksik baya kelimeler var tam anla...
