PAANO NA KAYA [COMPLETED]

Chapter 37 : Sulat

Tayo'y pinagtagpong muli ~~~

Ronnie POV

Yung mga salitang yon ang nagpadurog ulit ng puso ko. I still love her. Ang akala ko kasal na sila. Pero all this time,  palabas ng pala yun. Kailangan kong mag apologize. It was a big mistake of mine.

"Oh, nanjan ka pala Julia." Sabi ko,  nagulat ako dahil bigla nalang siya magpakita mula sa likod ko.

"Syempre. Teka,  ano yan?" Tanong niya sa hawak ko,  ito yung binigay ni Loisa kanina.

"Ah, wala to. Napulot ko lang.  Tara na? " pagiiba ko ng usapan para hindi na niya malaman pa ang mga nakasulat.

"Tara." Sabi niya.

Kaagad ko naman linagay sa aking bulsa ang papel na binigay ni Loisa. Damn!  This girl is driving me crazy.

Nagdrive na ako pauwi.  Natawagan ko na rin si Kuya McCoy,  sakto naman,  magdadate silang dalawa ni Ate Elisse.

Inuwi ko na si Julia. Nagddrive kami papunta sa kanila.  Di ko mapakali sa mga sinabi ni Loisa sa akin.

"Mahal pa rin kita"

"Mahal pa rin kita"

"Mahal pa rin kita"

Diretso ang biyahe pauwi sa kanila,  walang traffic,  wala rin namang problema.

Pagdating namin sa kanila. Una akong bumaba at pinagbuksan siya ng pinto,  kahit wala ako sa sarili ay,  pinagbuksan ko siya ng pinto.

"Wanna come inside babe? " tanong niya.

"Sure wish,  pero may kailangan akong puntahan babe e. Sorry. " paghingi ko ng paumanhin.

"Paano na niyan?  Bumalik na siya,  babalik kanaba sa kanya? " tanong niya.

"Ewan ko, pero hindi ko hahayaang masaktan ka." Sabi ko.

"Ngayon palang,  nasasaktan na ako." Sabi niya. Umiiyak na siya.

"Huwag kanang umiyak, hindi ko na siya mahal.  Ikaw ang mahal ko. " I lied.

"Kailangan ko ng umalis. " pagpapaalam ko.

"Ahh,  ganun ba?  Next time nalang? " tanong niya.

"Ahh,  sige.  Una na ako. " pagpapaalam ko.

Pagpasok ko sa kotse,  kaagad akong umalis at dumiretso sa school,  sa Holy Angel. Pumunta ako sa favorite spot naming dalawa ni Loisa noon,  sa gymnasium. I wonder bakit ako pumunta dito.  Siguro kasi,  namimiss ko siya.  Oo,  mahal na mahal ko pa rin siya.  Pero tama na kasi,  di ko na kaya e,  may girlfriend ako.

Kinuha ko yung sulat sa bulsa ko,  at agad ko itong binasa.

"Sa bawat araw na lumilipas,  ang sabi ko sa sarili ko,  konti nalang Loisa,  makakasama mo na si Ronnie. Pero sa araw araw na kasama mo si Julia,  feeling ko dinudurog ang puso ko. Ang sakit isipin na pinalitan mo kaagad ako, siguro nga,  I am not enough to you.  Kaya kailangan ko ng sumuko, kasi wala na akong babalikan pa sa'yo. Sabi ko,  pagbalik ko magpapakasal na tayo,  pero bigla nalang nawala lahat ng yon. I know Joao is here , ang sabi ko sa sarili ko,  bigyan ko kaya ng chance to?  Kasi gentleman rin naman. Pero hindi ko ginawa,  kasi ang loyal ko pala sayo. Hindi kiya kayang lokohin. Pero wala.  Naloko na pala ako. (Stupid Tears,  bakit ba ako umiiyak.) Maraming salamat Ronnie sa pagiging parte ng buhay ko.  Hanggang sa susunod na makikita kita. Mahal na mahal pa rin kita."

                                        -*Loisa*-

Bumagsak na ang mga luha ko, hindi naman gaano kalakas. Pero mas masakit pa pala ang naramdaman niya sa akin.

Napatigil naman ako nang mayroon akong narinig na babae na umiiyak sa kabilang dulo ng court. Gabing gabi na ah. Bakit may tao pa dito.

Tumayo ako at naglakad,,  tinignan ko kung sino iyon,  at bigla nalang akong napahinto ng narinig ko siyang nagsalita.

"Ang hirap,  ang hirap.  Mahal na Mahal kita Ronnie. Ano nabang nangyayari sa akin. " sabi niya.

Sigurado ako na si Loisa nga ito.

"Loisa? " tanong ko.

"Ronnie?  Bakit ka nandito? " tanong niya.

"Ahh,  wala,  napadaan lang. " I lied again. "Eh ikaw,  bakit ka nandito?" Tanong ko sa kanya.

"Ito kasi yung favorite place namin ng ex ko e. " sabi niya na umiiyak. Nakaramdam ako ng lungkot ng sabihin niya yon. Parang dinudurog ang puso ko.

"I'm sorry. " sabi ko.

"No,  it's not your fault,  it's my fault,  sorry Baby." Sabi niya, nabigla ako dun, sinabi niya yung baby.

"Ayy,  Ronnie pala. "binawi niya kaagad ang sinabi niya.

Tumayo na siya at akmang aalis na. Pero nahawakan ko ang braso niya.

"Baby,  please,  kahit ngayong gabi lang." There,  I said it,  nasabi ko na ang nararamdaman ko.

She cried out now. Damn! Napaiyak ko siya.

"Sorry,  Ronnie,  may kailangan pa akong gawin. Alis na ako. " sabi niya,  she's still crying.

"Please? " hinigpitan ko ang paghawak ko sa braso niya.

"No Ronnie,  may lakad nga ako, get off me. We're over. " sabi niya.

Niyakap ko siya, she didn't response, she even push me away from her.

"I have to leave now. " she said while crying.

Habang naglalakad siya palayo. Bumulong nalang ako sa sarili ko.
"I'm sorry."

------------------------

Chapter 37 na!!

Salamat sa pagboto.

3/11/17