Wydawnictwa i inne pisarskie zmory

1. Zanim wyślesz - BETA

Nie jesteśmy nieomylni. Brzmi prosto i banalnie, a jednak wiele osób chowa się za tym stwierdzeniem niczym pryszcz za pudrem. Oczywiście, że jesteśmy tylko ludźmi i popełniamy błędy. Moim błędem było wysłanie pierwszej, wspomnianej już książki bez skorzystania z pomocy BETY, czyli osoby, która sprawdziłaby jakość tekstu. Dopiero, gdy wzięłam do ręki papierowy egzemplarz, zdałam sobie sprawę, że wydawca nie przyłożył się ani do korekty, ani do zredagowania tekstu. Pomijam, że był to jego obowiązek zawarty w umowie. To jednak nie ma znaczenia, bo to ja powinnam oddać jak najlepiej dopracowany tekst, by w razie zaniedbań nie świecić oczami przed czytelnikami.
Nie ma się co łudzić, że sprawdzając "siebie" wyłapie się wszystko. W takim wypadku oko drugiej osoby jest bezcenne. Tylko nie wyłupiajcie nikomu oczu😜. Poproście o pomoc. Nie musi to być od razu specjalistyczna firma, która za kilka tysięcy zrobi korektę i redakcję. Wystarczy koleżanka czy starszy brat. Ważne, by świeżym okiem spojrzeli na tekst. Wyłapią błędy ortograficzne, które pominął Word (mój ulubiony, to zjadanie ł po ą np. zasną. Word niestety nie domyśli się, że chodzi o mężczyznę, a nie grupę ludzi i poprawnie będzie zasnął.), pomogą z lasem przecinków - rzadki u mnie to las, oraz wygładzą stylistycznie tekst.
Błędy logiczne rownież mogą nam umknąć. Po co blondynka ma stać się brunetką, mimo że nic nie robiła z włosami? A ciotka Klara nagle zmieni imię na Bessie.
O ile niedopatrzenia tu - na Wattpadzie - można wybaczyć (mam ich pełno - niestety), to gdy wysyłamy książkę nie powinno ich już być. Raz, zmniejsza to nasze szanse na wydanie, a w razie pseudo wydawców, którzy pchną wszystko, ośmiesza nas w oczach czytelników. Nie wiem jak wy byście się czuli, ale jest mi wstyd za moją pierwszą książkę. Niestety czasu nie cofnę. Mogę za to uczyć się na błędach.
Ten rozdział dedykuję Dusi. Szkoda, że nie poznałyśmy się wcześniej. Wtedy moje prace wyglądałyby o niebo lepiej.