Sana Bir Sır Vereceğim Aylin&Tilki

Tatlı Belam

Çok beğenildi bende yenisini yazıyım dedim.Yorumlarınız için teşekkür ederim.Bu güzel yorumlarınıza karşılık bende size güzel bi bölüm yazıyorum.İyi okumalar.. 


Tilki bunu sorduğunda ne desem bilemedim.Öylece kaldım.

''Ayliin?Sana diyorum?'' 
''Sanane benim ailemden ya?Napıcaksın?''

Tilki bir anda bağırdığım için şaşırdı ve durdu.

''Ne atar yapıyosun kızım?Adam gibi cevap verebilirdin.Neyse ya sana bişey soranda kabahat zaten.''

Sustum ve önüme döndüm.Kenardaki koltuğa oturdum.Tilki yanıma hızlı bi şekilde geldi.

''Napıyosun?''
''Oturuyorum gördüğün gibi''
''Orası benim koltuğum.''

Of ya bu çocuk beni deli edicek.

''Kusura bakma burdaki en düzgün koltuk bu.Ayrıca çok uykum geldi uyucam.''
''Hadi ya?Ben nerde yatıcam??''
''Bak şurda bi koltuk var ona yatabilirsin.''
''Off.''
''Hadi iyi geceeleer.''

Tilki'yi gıcık etmem çok hoşuma gidiyordu.Gözlerimi kapatıp arkamı döndüm.Tilki arkadan sessizce ''Hıh oldu mu Tilki?Artık tatlı bi başbelan var.'' dedi.Bunu demesi hoşuma gitti.Tatlı BaşBelası.Bana tatlı dedi.Ya banane ki zaten boşver Aylin sen uyu.

Sabah gözlerimi açtığımda Tilki diğer koltukta kıvrılmış yatıyodu.Kıkırdadım.Sessizce kalkıp etrafa baktım.Kenarda duran buzdolabını açtım.İçi iğrenç kokuyordu ve hiçbişey yoktu.Hemen çantamı aldım içinde 50 lira vardı.Dışarı çıkıp bakkala gittim.Bi kaç şey alıp parasını ödedikten sonra binaya geri döndüm.Küçük tüpü yaktım ve hemen 2 yumurta kırdım.Yumurtalar piştiğinde Tilki uyandı.

''Ohh mis gibi yumurta kokuyo burası.'' 

Güldüm.Bana baktı ve şaşırdı.Yanıma geldi.

''N-napıyosun sen?''
''Yumurta pişirdim.''
''N-neden?''
''Buzdolabına baktım.Hiçbişey yoktu bende çantamda duran 50 lirayı alıp bakkaldan bi kaç şey aldım.Aç kalmayalım diye de yumurta kırdım.Yani ne de olsa dün bana koltuğunu verdin teşekkür için.''

Tilki gülümsedi.İlk defa bu kadar içtendi gülümsemesi.Bende gülümsedim.Bi süre sonra kendini silkti.

''Hadi ya ben çok acıktım.''

Dedi bende yumurtayı kenardaki sehpaya koydum.Ekmeği de aldık ve yemeye başladık.Yumurta bittiğinde hemen yıkadım.Tilki ceketini giymiş bana bakıyordu.

''Ne vare ne bakıyosun?''
''B-bakmıyorum.Gözüm dalmış.''
''İyi.Ayrıca niye hazırlandın sen?''
''Çünkü her zaman burda kalamayız.''
''Neden neden?''
''Çünkü öyle gerekiyo.''
''Nedenini söylemeden  şurdan şuraya gitmem.''
''İyi gitme ben gidiyorum.Hadi bay.''

Tilki kapıya doğru yürüdü.Bir...iki...ve üç.

''Kızım sen ne inatçı çıktın ya''

Tilki geri gelince güldüm.

''Neden söylemiyosun ki.Söyle de geliyim.''
''Off.Büyük abi ve adamlarından kaçmak için.''
''Büyük abi?''
''O kim ki?''
''O kötü bi adam.Bizim gibi güçleri olanları topluyo.''
''N-nasıl?Y-yani bildiğin topluyo.Kaçırıyo.E napıyo ki kaçırıp?''
''Onu bende bilmiyorum sadece bi eve götürüyolar büyük bi villa.Orda saklıyo.Eğer biz burda devamlı kalırsak yerimiz belli olur.O yüzden şimdilik başka bi yerde kalıcaz.Sonra tekrar buraya döneriz.''
''T-tamam.Bekle ben çantamı alıyım.''

İçeri gidip çantamı aldım.Binadan çıktık ve yürümeye başladık.Yürü yürü yoruldum.O sırada bi çığlık sesi geldi.Küçük kız çığlığı.Hemen Tilki'yle birbirimize baktık.

''T-tilki o ses neydi?''
''Bilmiyorum şurdan geldi.''

Tilki tam gidicekken kolundan tuttum.

''Bence gitmeyelim nolur nolmaz.Hem orda insanlar vardır hallederler.Biz kendimizi şimdi belli etmeyelim''
''İyi bakalım hadi gidelim.''

Endişeyle tam yürüycekken ''İMDAT YARDIM EDİN!!'' diye bi ses geldi.Bu küçük kız sesiydi.Tilki hemen koşturmaya başladı.Bende eşyaları alıp olduğunca hızlı bi şekilde koşmaya çalıştım.Tilki'nin yanına geldiğimde küçük bi kıza sarılıyordu.Bavulları yere atıp hemen yanlarına geldim.

''N-noldu?''

Dedim.Küçük kız çok korkmuştu.Kıyamam ama ya.

''Büyük abi ve adamları kızı almaya çalışmışlar.''
''Ahh kıyamam canım ya''

Deyip kıza sarıldım.

''S-siz büyük abiyi nerden biliyosunuz.Y-yoksa onun adamları mısınız?''

Dedi ve bizden bi kaç adım geri çekildi.Hemen kolundan tuttum.

''Saçmalama bizde ondan kaçıyoruz.Bak ordaki bavullar bizim.Sende bizimle gelmek ister misin?''

Tilki o sırada kafasını hızla bana çevirdi.

''Oldu!Sana zor katlanıyorum ben bi de bu çocuğa mı katlanıcam?''

Tilki'ye öldürücü bi bakış attım.Kafasını başka yere çevirdi.

''Ya lütfen benide alın yanınıza.Bana bakan bi amca vardı.Evi basıp onu öldürdüler.Ben odamdaydım.O sırada içinden bana seslendi çantamı alıp kaçtım.Bana yetiştiler.Burda kıstırdılar.İyiki geldiniz iyi ki!''

Ağlayarak bize sarıldı bende Tilki'ye ''Yanımıza alalım nolurr'' bakışı attım.Dayanamadı.

''İyi tamam hadi gelebilirsin bizimle.''

Kız ellerini çırptı ve zıpladı.Bu haline güldüm.

''Bu arada ben Zeynep.''
''Bende Aylin''
''Ben Tilki.''

Zeyneple tanıştık.Ve üçümüz yürümeye başladık.

Yavaş yavaş hava kararıyordu.Tam da giderken Tilki bizi durdurdu.

''Noluyo Tilki?''
''Şişşt sessiz olun hemen geçin şuraya.''

Hemen duvarın arkasına saklandık.

''Noluyo ya söylesene.''
''Büyük abinin adamları.Onların arabaları yavaş yavaş heryeri geziyolar.''
''Napıcaz.''
''Saklanıcaz.''

Bi süre orda öylece saklandık.Sonra Tilki yavaşça yerinden kalktı ve baktı.Adamlar başka bi yere geçmişlerdi.

''Çabuk hadi çabuk hızlı olun.''

Tilki'nin bunu söylemesiyle hızla koşmaya başladık.Adamlar bizi farketmiş olucak ki arkamızdan ''Ordalar Yakalayın!'' diye bağırdılar.Koşuşumuz daha da hızlandı.Çok korktuğumuzdan olsa gerek yolun ortasına fırladık.Hemen araba durdu.İçinden bi adam çıktı.Gözlüklüydü.

''Yavaş olun be çocuğum!!''

Arkadan gelen adamları görünce Tilki ''Hadi Aylin Bin!!''dedi ben bişey anlamamışçasına baktım.''HADİ BİNSENE!!'' diyince arabaya binmemizi söyledi.Bunun yanlış mı doğru mu olduğunu düşünürken Tilki beni çoktan arabaya bindirmişti.Şöfor olan adam ve yanında ki karısı bize merakla baktılar.

''Bak abi lütfen bu arabayı hızlıca sür herşeyi anlatıcam ama lütfen sür yoksa yakalıycaklar.''

Adam söylendi ve aceleyle arabayı sürmeye başladı.Sonra ormanlık bi yola geldik.Kenara çekti.

''Noluyo çocuklar?Arabamın önüne bir anda atladınız.Sizin yüzünüzden kaza yapıcaktım.Üstüne üstlük bi de durduk yere arabama bindiniz.''

Tilki'yle birbirimize baktık.Aradan Zeynep konuştu.

''Ama mecburduk amca.''

Bi süre herkes sustu.Tilki sessizliği bozdu.

''Abi..senin ismin neydi?''
''M-mehmet.''
''Ben de Tilki.Memnun oldum.''

El sıkıştılar.

''Bak Mehmet abi.Ben sana neler olduğunu anlatsam..inanmazsın bana..deli filan sanırsın ama gösterdiğimde bayılmak veya kalp krizi geçirme.''
''Oğlum sen benle dalga mı geçiyosun ya!!''
''Bak..bizim özel güçlerimiz var..ben görünmez olabiliyorum..yanımda ki genç kız yani Aylin o da elektrik verebiliyo..şu küçük kız ise Zeynep..Zeynep senin gücün neydi abicim?''
''Zihnini okuyabiliyorum.''
''Hah evet..biz özel güçlüyüz..bak sen inanmadın buna şimdi..seni kandırdığımızı düşünüyosun ya..''
''E yanii..''

Dedi adam endişeyle..

''Göstericem sana..hazır ol ama tamam mı?''

Tilki gücünü gösterdi.Adam yerinde kaskatı kesilmişti.Yanına karısı geldi.

''Mehmett..Mehmeett''

--

Sevgi abla yani Mehmet abinin karısıymış..bizi evine getirdi.Hepimiz oturduk ve onun ayılmasını bekledik.Bi de küçük çocukları varmış.O da sessizce Zeyneple konuşuyodu.Mehmet abi yavaş yavaş kendine geldi.Kalktığında yavaşa bize baktı.

''Hayatım..iyi misin?'' dedi Sevgi abla endişeyle.
''Bunların ne işi var burda!''

''Evleri yokmuş bende bugünlük misafirlerimizi olarak kabul ettim.''
''Ya daha neyi nesi belli olmayan çocukları neden evimize alıyosun Sevgi!''

Ben hemen araya karıştım.

''Yo merak etmeyin biz sizin için geldik.Böyle açıklamak istemezdik özür dileriz.''

O sırada araya Mehmet abinin oğlu karıştı söze.

''Şey baba..''
''Söyle oğlum.''
''Aslında bu abi sana bişey gösterdiği ya yok oldu.''
''Evet.''
''Benimde öyle özel bi gücüm var.''
''N-ne diyosun o-oğlum.''
''Ben cisimleri hareket ettirebiliyorum.''

Dedi.Hepimiz birbirimize baktık çok şaşırmıştık.Çocuk masadaki kalemi alıp yere attı.Yani gözüyle.Gerçekten özel gücü var.Mehmet abi o sırada bi baygınlık daha geçirdi.Tam o sırada kapı çaldı.Hepimiz gerildik.Tilki yavaşça gitti ve kapıyı açtı.Karşımızda...