BÜLBÜL
Bütün dünyâya küskündüm, dün aksam pek bunalmıştım;
Nihayet, bir zaman kırlarda gezmiş, köyde kalmıştım.
Şehirden kaçmak isterken sular zâten kararmıştı;
Pek issiz bir karanlık sonradan vadiyi sarmıştı.
Işık yok, yolcu yok, ses yok, bütün hilkat kesilmiş lâl...
Bu istiğrâkı tek bir nefha olsun etmiyor ihlâl.
Muhitin hâli "insaniyet"in timsâlidir, sandım;
Dönüp maziye tırmandım, ne hicranlar,neler andım!
Tasarken hasrolun beynimden artik bin müselsel yâd,
Zalimin sinesinden fışkıran memdüd bir feryada,
O müstagrak, o durgun vecdi âgâh öyle coşturdu:
Ki vâdiden bütün, yer yer,eninler çağlayıp durdu.
Ne muhrik nağmeler, yâ Rab, ne mevcâmevc demlerdi:
Ağaçlar, taslar ürpermişti, güyâ Sür-i Mahşerdi!
__Esin var, âşiyânın var, bahârın var, ki beklerdin;
Kıyametler koparmak neydi, ey bülbül, nedir derdin?
O zümrüde tahta kondun, bir semâvi saltanat kurudun;
Cihânın yurdu hep çiğnense, çiğnenmez senin yurdun.
Bugün bir yemyeşil vâdi, yarin bir kıpkızıl gülsen,
Gezersin, hânümânın sen, için sen, kâinâtın sen.
Hazansız bir zemin isterse,sayem ruh-i ser-bâzın,
Ufuklar, bu’m-i mutlaklar bütün mahkum-i pervâzın.
Değil bir kayda, sığmazsın-kanatlandın mi-ebâda;
Hayâtin en muhayyel gâyedir ahcara dünyâda.
Neden öyleyse mâtemlerle ayâmın perişandır?
Niçin bir damlacık göğsünde bir umman hurüsandir?
Hayır, mâtem senin hakkin değil... Mâtem benim hakkim:
Asırlar var ki, aydınlık nedir, hiç bilmez âfâkim!
Teselliden nasibim yok, hazân ağlar bahârımda;
Bugün bir hânümansız serseriyim öz diyârımda!
Ne hüsrandır ki: Şark’ın ben vefâsız kansız evlâdı,
Serâpâ Gard’a çiğnettim de çıktım hâk-i ecdâdı!
Hayalimden geçerken simdi; fikrim hercümerç oldu,
Salâ haddin-i Eyyubi'lerin, Fatih'lerin yurdu.
Ne zillettir ki: Nakuus inlesin beyninde Osman’ın;
Ezan sussun, fezâlardan silinsin yâdı Mevlâ’nın!
Ne hicrandır ki: En şevketli bir mâzi seram olsun;
Kudretler, osatvetlerharab olsun, türaba olsun!
Çökük bir kubbe kalsın mabedinden yıldırım Hân’ın;
Senâ'atlerle çiğnesin muazzam kabri Orhan’ın;
Ne heybettir ki: Vahdet-gâhi dînin devrilip,tas,tas,
Sürünsün simdi milyonlarca me'vasiz kalan dindaş!
