PSIKOPAT MAFYA.

PISKOPAT MAFYA.

PISKOPAT MAFYA
1. Bölüm

Akşam Akşam sahilde ağlamakta başka bir duygu be.

Kaç saatir burdayim bilmiyorum ama ağlamaktan gözlerim şişti.

Tabi siz şimdi merak ediyorsunuz bu Sinem neden ağliyor diye?
Bu arada adim Sinem.

Benim birtane öküzmü öküz sevgilim vardi, yani bir kaç saat öncesine kadar. Bu öküzmü öküz eski sevgilim, adi Cem bu öküzün. Beni sevmediğini söyledi, benimle sadece param icin çıkıyormuş öküzün dibi. Bide bana bunu sessli mesaj olarak söylüyor, tabi karşima cikma yüzü yok, çünkü benim neler yapıcağımı biliyodur. Cemle ben 2 aydir cikiyorduk, aslinda Ceme aşık olduğumdan ağlamıyorum, beni oynuna getirip parami yedigi icin ağlıyorum.

Biraz daha sahili izledikten sonra kalkıp bilmediğim bir sokağa girdim. Bu sokağa nasıl girdiysem dalgınlıktan.

Ben baya baya tırsmaya başladim. Büyük büyük adımlarlara giderken ilerde bir ses duydum ve yürümeyi birakip ağacın arkasına saklandım.

Ben çok meraklı ve açık sözlü biriyimdir.

Birtane siyah araba vardı, bu siyah arabadan inen 3 takım elbiseli adam vardı. Aynı filimdekiler gibi bee.
Bu 3 takım elbiseli adam birtane adamı tehdit eddiler ve sonra dövmeye başladılar. Mesafa çok olmadığı icin rahatlıkla neler dediklerini duya biliyordum.

Annam yazik adami öyle dövüyorlardiki, adam en sonunda yere yığıldı, ama yaşiyordu. Ahh garibim benim, seni kurtarmak isterdim ama canim kıymetli benim be, ve daha öküzün dibi Cemden intikam alıcam.

Ayy inanmiyacaksınız ama takım elbiseli adamin teki silah cıkardı ve gariban adama doğru tuttu.

İnanılmaz ya, orda garibanım adami öldürecekler ve bende baka kalicam he? Asla, hadi aslanim Sinem topla kendini ve bu 3 ayilara gününlerini göster.

Kıyafetlerimi düzeltip agacın arkasından cıktım, tam adım atacaktımki silah sesi duydum.

Neye uğradimi şaşırdım, çünkü bizim gariban adam vuruldu ve büyük ihtimale yaşamiyor, çünkü birincisi: kafasından vuruldu ve ikincisi: ben saglık okudğum icin bilirim herşeyi :)

Ben halen olanların şokuna atlatamzken, takım elbiseli adamın teki arkasını döndü ve sinirle bağırarak:"Kahretsin! Kızın teki bizi gördü!! Yakalayın hemen şunu" deyip parmağıyla beni işaret etti.

Ben daha yeni anladim beni kast ediklerimi ve hemen koşmaya başladım, hemen arkamdan ise onlar koşuyordu çünkü ayak seslerindem hissede biliyordum.

Adamın teki:" Kaçma, duuur! Eger kaçarsan cezan azalabilir"

"Tabi, hadi gel al beni, ben cok korkarım ya cezadan. Bide dur diyon ya, mal mısın? Sence dur dersen duracak bir göz var mı bende?" dedim

Tabi ben bunlarin hepisini koşarak diyordum, sporum ilk okuldan belli süperdi, şimdi ise onun avantajiyla böyle koşa biliyordum.

"Bana bak! Benimle doğru konuş, yoksa bir kurşun yerine iki kurşun yersin!" dedi yine az önceki herif.

"Yook canım, başkaaa? İki kurşun yiyecekmişsim, istersen gel beni dolma doldurur gibi kurşunla doldur" dedim, ama bu sefer nefes nefese dedim, cünkü kaç dakikadır beni kovalamaya calısıyorlardı.

Olamaz! Yine sakarlığım tuttu, ve ayagım takıldı ve hoppala Sinem yerde kaldı.

"Ayagim ufff!" deyip elime ayağimı ovalıyordum.

"Biz sana kacma dedik ve sen daha bizim kim olduğumuzu bilmiyorsun!" deyip iki adamda ben kollarimdan tuttup ilerdeki, yani heralde öbür adamin getirdiği arabaya bindirdiler.

Hani dizilerde falan olurya, seni iki mafya adamları kolundan tutup sürükleyerek bir yere götürüler, ayni öyle oldu işte. 2 takim elbiseli, mafya diye umduğum herifler beni sürükleyerek arabaya bindirdiler.

Arabayi süren adam eline telefonunu aldı ve bir numarayı tuşlayıp kulağına tuttu ve konuşmaya başladı:"Abi, biz Ali denen Herifin işini bitirirken, bizi gören bi küçük kız oldu" dedi ama bu adam baya bi tırsıyordu.

Hemen lafa atlayarak:"Nerden küçük kiz oluyormuşum ben birkere??"

Yanimdaki adam eliyle ağzımı kapartıp beni susmam için uyardı.

Karşi taraftan konuşan kişinin bağırdı belliydi, çünkü sesi buraya kadar geliyordu.

Beni arabadan indirip yine iki kişi kolumdan tutarak sürüklüyorlardı.

Heralde beni kurşuna dizicekleri yer burası. Acayip bir yermiş burası ya, bildiğin villa.

Adamlar beni sürüklerken bağrip:"Bırakın beni ya, ayakkabılarım yırtıracak, ben bunların 38 bulana kadar neler çektim kac hafta bekledim,biliyormusunuz?"

Sağ kolumu tutan adam:"Sen bu ayakkabıları burdan çıkınca giyeceğinimi sanıyorsun? Sen sağ sağlim kalabilmek için dua et bence" dedi, vallaha tırsdim ben yaa, anacığım yardım et.

Sonunda beni salona getirdiler. Bir koltuğa otturdurup beni uslu durmam için uyarıp, abi denen herifi cağırmaya gittiler.

Bir kaç dakika sonra karşımda taşmı taş bir adam durdu. Saclari kahve rengi, gözleri ise mas mavi. Tamam benimkide mavi ama böyle güzel mavi değil.

Adam beni yukardan aşağa kadar süzdü, sonra:"Demek sen herşeyi gördün! Sen benim kim olduğumu biliyormusun?"

"Nerden bileyim kardeşim ya? Sankı hollywood starısın?"

"Dogru konuş benimle" deyip işaret parmağıyla beni uyardı.

"Tamam, lütfen beni bırakın, gördüklerimi kimseye söylemem vallaha bak, yemin ederim" deyip yalvarmaya başladım.

"O konuya daha gelmedik, ben sana ilk başda kendimi tanıtıyım" deyip karşimdaki koltuğua oturdu.

"Ben Ozan Ateşoğlu" deyip bana imali imali bakmaya başladı.

Evet haklı ben bu Ozan Ateşoğlu'nun adını televiziyondan falan duydum, çünkü bunlar bir mafya!

"Ne! Ben şimdi bir mafyanın elinemi düştüm, ve buda Ozan Ateşoğlunun, oğlum seni polis aramıyormu?"

"Bana bak, son kez seni uyariyorum benimle düzgün konuş" diye bağrdi, yok yok buna bağırma denmez, resmen kükredi.

"Off tamam özür" deyip ayağa kalktım ve kapıya doğru yürümeye başladım.

"Hop hop nereye? Sen artık bundan sonra burdasın" deyip sırıtmaya başladı.

Ben şimdi doğrumu duydum, yok yok doğru olamaz bu. Ben şimdi bu mafya olan Ozan Ateşoğlunun evindemi kalıcam. Biri beni dürtüklesin, bu bu gerçek olamaz.

-Beğenmenizi umuyoruz :)