İkizler

Karşı Komşuz

Asi kız Derin'den

"İzem kalk hadi! Saat 12.00." Lan saatlerdir uyuyor. Hafta sonu diye bir şey demiyorum ama kalkması lazım markete gideceğiz.

"Derin biraz daha uyuyayım lütfen!" kafası yastığa gömülü olunca sesi biraz garip çıkıyordu. İzem'i birtek  Pofuduk uyandırabilir. Salonda (mutfak ve salonumuz birleşik) oyuncaklarıyla oynayan pofuduğu aldım ve izemin odasına gittim. Pofuduğu İzem'in suratına koydum. İzem başta nefes alamamış olsa da pofuduk onun yüzünü yalıyınca yüzünde görülesi bir tebessüm oluştu. Biraz kıskanmış olabilirim ama biraz, çok az, minacık. İzem yatakta doğrulunca bende mutfağa gittim.

Evimiz apartman dairesi olduğu için çok büyük değildi. İki odası ve mutfaklarında birleşik bir tane salonu vardı. Ev sahibi odaları geniş yaptığı için bu evi tercih etmiştik.

Buzdolabından peynir zeytin, domates çıkardım. Benim için kahvaltı bu kadardı ama İzem hanım çok az, çok az diye tutuşup başka çeşitlerde yapıyordu. Sonrada adımız ağzının tadını bilmeyen şahıs oluyordu.

Biraz zaman geçtikten sonra İzem ve ünlü garip şortlarından birisiyle mutfağa giriş yatı. İzemle ne kadar kavga etsemde onu çok seviyorum. Kim kardeşini sevmez ki.

"Ooooo! İzem hanımlarda gelebilmişler." İzem hiçbir şey söylemeden direk masaya oturdu. O kadar uyumluydu ki fazladan bir şeyler yapmamıştı. Bende daha fazla uzatmıyıp yemeğimi yemeye başladım.

Yemeğimizi yedik ve markete gitmek için hazırlandık. Her zamanki uyuşuk İzemimiz geç kaldı. Tam bağıracaktım ki İzem ultra ultra mini kot şortu ve salaş göbeği açık penyesiyle odasından çıktı.

"İzem! Bu ne? Hiç giyinmiyeydin yavrum!" İzem ağzını açmış bana laf edecekken kapımızın önünde bir şeylerin kırılma sesini duydum ve ardından birisinin ana avrat saydırdığını anladım.

"Neyse hadi gidelim." Dedim. Kapıyı açtım ve açmamla pişman oldum.

"Barın! Ananı satayım bir işi düzgün yapamadın!" Adam mı desem genç mi desem bilmediğim kişi İzemle beni görünce sustu. Yanındaki Barın olduğunun öğrendiğim çocuk ıslık çaldı. Ve bizi baştan aşağı süzdü. Utancımdan yerin dibine girdim.

"Vay vay! Emir baksana kaeşımızdaki dairede kimler oturuyormuş." Emir denilen çocuk Barının kafasına bir şaplak attı. İzem'de hiç umursamazca elindeki Castle Clash (nasıl yazılıyordu?)  oyunuyla ilgilenip bir yandanda ayakkabısını giymeye çalışıyordu.