Chapter2: PINKY SWEAR

9 0 2
                                    

Flashback:

"lima! anim! pito ! walo! siyam! sampo! game na!?" sigaw ko naglalaro kami ng tagutaguan ng mga kaibigan ko sa may kalye kung saan nakatira kami kahit madumi mga damit namin madungis ang mukha, ganon kami , ganon kaming mga bata. 6 year old na ako mga kalaro ko ay 7 at 6. Hinahanap ko sila ang hirap naman nilang hanapin, pero ako ambilis nilang hanapin. "boom! bunak!. boom bebe!. boom ining!"
halos lahat nakita ko sila!
teka? may isa pang bata , batang lalake nilapitan ko siya then "Boom --" di ko siya kilala bigla ako napatahimik  "hoy bata! kasali kaba sa laro namin? ".
"hindi." sagot niya sakin na nakatigin din sakin "bakit ka nagtatago dyan ." turo ko kung saan siya nakatayo, tiningnan din niya kung saan siya nakatayo. "pwesto kasi namin yan eh".
"bakit? bawal ba? " kunot ng noo niya at ako naman itong inirapan siya.
" Inday!"napatingin ako sa tumawag sakin at biglang nag chuckled yung batang lalake at inirapan siya ulit. " is that your name ? weird, but its  funny ".
wow! grabe siya at humanda sakin si bonak tawagin ba naman ako sa nickname ko. Tumatawa parin tong batang lalake, may nakakatawa ba sa nickname ko? tsk. bahala na siya for me maganda nickname ko and i proud of it, kung sa kanya pangit name ko bumawi naman ako sa mukha ko. "ano bang nakakatawa? what's so funny?" tama ba english ko? tsk. nakakahiya, saan ko ba nakuha yun ?sa tabi tabi ba ?  "umalis ka na nga dito". tapos umalis na siya.Ang sama ko

Few days later.
may nakita akong umiiyak sa may bus stop, batang lalake kung saan nakaupo siya at yung ulo niya ay nakapatong sa tuhod niya kaya di ko mamukhaan. Pinuntahan ko naman siya.

"bata? bakit ka umiiyak?". Patuloy parin iyak niya at nakapatong parin mukha niya sa tuhod niya. tinabihan ko siya at tumingin ako sa malayo "Ganon talaga, masakit mawalay sa mga magulang mo, yung tipo na di mo na sila makikita araw araw kasi nasa ibang lugar na sila. Pero naiintindihan ko naman sila, ginagawa naman nila yon para sa atin sa mga anak nila para sa kinabukasan nito.". di parin siya kumikibo ungol parin siya ng ungol, iyaking bata. Nararamdaman ko yung nararamdaman niya ngayon ang mawalay sa mga magulang. Ginawa ko nalang is hinihimas yung likod niya. Pero napapansin ko na nawawala na yung ungol niya then unti unti niya itinataas ang ulo niya, at namukhaan ko siya then i was shocked! na siya ang nakita ko! "ahhh!!" sigaw ko at sumigaw na rin siya.
Agad na akong umalis sa kina uupuan ko para lumayo sa kanya. "ikaw!" -ako
"YOU!" - siya . Pareha kaming nagulat. grabe di ko akalaing siya yun, na siya yung hinihimas himas ko sa likod niya. Teka bakit nga ba siya umiiyak? bakit sa may bus stop? baka iniwan siya ng magulang niya o baka naman NAIWAN siya. "ano ginagawa mo dito?, tsaka bakit ka umiiyak?". Tumalikod siya saka nagpunas ng luha. Kawawa naman tong bata na to tapos humarap siya "ako? umiiyak? hahaha! hindi kaya!". sus deny pa siya alam ko naman na umiiyak siya"hay naku imposibleng hindi eh, ang lakas kaya ng ungol mo sa pag iiyak." naglakad siya left side ko na naka nguso "ano ako bakla?! na iiyak." palakpakan! ang galing niya talaga mag deny , patuloy parin siya sa paglalakad hanggang palayo na siya sakin pero sinundan ko din naman. "Hoy! bata sandali lang!". sumunod ako nang palapit na ako sa kanya at tinanong ko kung ano ba talaga nangyari pero bago man ako nakapag salita napansin ko ang browny eyes niya, red lips at ang tangos ng ilong kahit anong angle hay nako ang cute niya.
"Zoey nga pala." iniabot ko yung right hand ko "Mabait, makulit , friendly". pero snob niya lang ako at patuloy lang siya sa paglalakad. "Pasensya nga pala noong kelan ha. minalditahan kita.di ko naman sinasadya eh." then he stopped walking then he look at me. enebe yan kinikilig ako para na akong ice cream dahil sa sobrang hot face niya
ano ba yan ang bata bata ko pa para gumanon!. " nagsosorry ka?". tanungin ba naman ako ng ganon , malamang alangan namang hindi, ano ba sa tingin  niya? adik tong bata na to. pasalamat ka cute ka. "Oo, nagsosorry ako sa ginawa ko noon." tumingin siya sa malayo, at ako naman tumingin din kung saan siya naka tingin. "Tara!" nagulat ako dahil bigla nalang siya nagsalita. Saan naman pupunta? "teka lang!".malayo na siya sakin pero ako naman to sumunod din.
Nandidito kami ngayon sa mga streetfoods, mmm sarap ng mga foods .
"ano ginagawa natin dito?". tumingin ako sa tabi tabi ko "Kakain tayo ng mga pagkain  dito".
kakain? teka wala akong dalang pera at di ko naman akalain na makikita ko siya at dadalhin ako dito. "kung pera ang problema. Do'nt mind it ako na mag babayad.".yabang!  hinila niya ako, yung hila na nakaholding hands kami para tuloy kaming nag di-date, tinitingnan ko yung kamay namin na magkahawak at pati siya tinitingnan ko, yung paligid ko nag slow motion .Sa tingin ko crush ko na siya.

Napaka sweet naman nitong bata na to, siguro swerte yung magiging girlfriend niya, dahil siya na yung tipong bata na nasayakanya na ang lahat..
Parang mahal ko na siya pero masyado pakaming bata para sa ganyang bagay. CRUSH lang Zoey ha! . Pero yung mga tanong sa isip at puso ko, kung gusto din kaya niya ako?. Kumakain na kami ngayon ng fish ball, kwek-kwek, at kikiam, napaka saya ang araw na to' hinding hindi ko ito makakalimutan. Napansin kong tumingin siya sa relo niya. "Zoey? mauuna na ako.". Bakit ganon? ang bilis naman parang isang bula."zoey? babalik na ako doon sa bus stop" babalik siya ulit?, ano ba ulit gagawin niya doon? pero ako naman pumayag wala akong magagawa ee.
Bumalik na kami sa Bus stop . "ano bang meron dito , bakit dito?" curiuos kong tanong sa kanya "wala. sige na umalis kana. thanks for your time." wala? tapos ganon ganon nalang? pampalipas oras lang ako?!. Lumabas din pala tong baho nito ee!"Wala?, pero kanina umiiyak ka." magsisinungaling pa siya, ee halata naman kasi. Tapos paalisin niya agad ako.lupet nito!
"Si mama kasi iniwan niya ako dito ng sandali pero natagalan." bakit? bakit siya iniwan grabi namang mama yun. ako nga di kayang iwan ng mama ko, maliban nalang sa papa ko. Ayoko nang balikan yung nakaraan. "bumili siya ng ticket , baka siguro mahaba yung pila, pero noong dumating ka napasaya mo ako" TICKET?! teka? para saan? aalis ba siya? malamang nandito sa bus stop ee. parang gumuho yung mundo ko nang narinig ko yun, tama sila kapag sa sobrang saya mo, may kapalit ,
  yung kapalit na sobrang sakit. Hanggang sa may huminto na Bus. "Ray! saan ka ba nag pupunta ? kanina pa kita hinahanap" mama niya ? then he's Ray?. "Mom. meet Zoey . my Special friend." tumingin sakin si Ray at yung mama niya, then she smiled. ako din I smiled. "Let's go Ray, yung flight natin paalis na."  Napatingin ako kay Ray, then tumungin din siya. "Sige Zoey, aalis na ako, salamat ah kahit papaano pinasaya mo ako." niyakap niya ako nang ilang segundo lang at umalis na siya para akong maluluha, pero wag. Then, bigla siya tumigil then tumingin sakin at bumalik , di ba siya sasama? Nang makarating na sakin , he hugged me ako naman eto nagulat.
"I'm Raymond, alam kong sandali lang tayo nagkakilala, for me hindi, mahal na nga kita ee , Zoey? nangangako ako na every summer babalik ako dito at magkikita tayo, hanngang sa lumaki na tayo at magsama." bumitaw na siya sa pagkakayakap then tinaas niya right hand nya"Zoey?. you promise me na tayo lang ha, until we meet again. Ikaw at ako ang magmamahalan. PINKY SWEAR?" ako naman naluluha na , yung dapat hindi ko ilabas yung luha ko ,pero na ilabas na. Pero ginawa ko ay "Pinky Swear " nangako ako sa kanya na siya lang at ako lang ..

Umalis na siya, sumakay na siya sa bus, then he wave his hand and her mom wave too.

-------------------------------------------------------------
  A/N: Pasensya kung mahaba yung Flashback. peace.

DO'NT forget to vote . thank you

The PromisesWhere stories live. Discover now