As I whisper "I LOVE YOU"

Chapter 6 - sweet goodbye.

Hindi ako mapakali. I don’t know what to do. Nahihiya ako sa ginawa ko. Lumayo ako ng hindi niya alam kung ano ang dahilan. Alam ko sa sarili ko na kailangan kong humingi ng tawad. Bumili ako ng teddy bear na maliit tapos isang necklace. I wanted it to be a surprise. Ilalagay ko sa leeg ng teddy bear yung kwintas. Makikita niya naman yun eh. So pumunta ako sa bahay nila to ask for her forgiveness. Hindi ako nagpunta dun para siraan si Nathan or what. I just want her to forgive me.

“Angel, pasensya ka na sa mga inasal ko these past few weeks. May nangyari lang pero ayoko ko ng pag-usapan yun. The important thing is I want to ask for your forgiveness.” Sabi ko.

“Sa akin ba yang teddy bear? Uhhm, hindi naman ako nagalit, nalungkot lang ako pero alam ko naman na magkakabati rin tayo. Okay na yun. Salamat sa regalo.” Ang tugon ni Angel.

“Ayoko kasi magtapos tayo nang may hidwaan. I’m glad we’re okay na” sabi ko.

“Uhhhm, about that, hindi na akong dito magtatapos. My mom and dad decided to move to U.S. until I finish my college. Mas maganda daw ang opportunity na makukuha ko after I graduated there. Sa December 29 na ang alis namin. Wag mo ako kakalimutan ha?” Sagot ni Angel.

                Napangiti nalang ako as my answer to what she said pero nalungkot ako. Kasi kulang yung oras na nakasama ko siya. Kulang yung oras na nakausap ko siya. Kulang… ang hirap lang isipin na nasayang ko ang lahat ng pagkakataon. Opportunity knocks once nga naman. Pero wala akong nagawa.

                Sa school, hindi pa din kami nag-uusap ni Nathan. In good terms sila ni Angel. May pangako sila sa isa’t isa. Normal na ang pag-uusap namin ni Angel. Nilulubos ang ko ang mga natitirang oras na makakasama ko siya. Hanggang sa dumating ang December 28.

“Pwede ba sa bahay ko muna ikaw matulog? Huwag kang mag-alala, nagsabi na ako kay mommy. Pumayag siya.” Tanong ni Angel.

“Sige, last night ko na to with you eh.” Sagot ko.

                We spent the night together. Nasa rooftop kami nakahiga. Hindi kami natulog hanggang mag December 29. Pinagusapan namin ang future namin. Walang kalimutan, laging magkakamustahan at magkikita pa din. Sabi niya babalik siya dito sa Philippines right after magtapos siya ng college. Aasahan ko yun.

“Pwede humingi ng last favor?” tanong ni Angel.

“sure, anything.” Sagot ko.

“Ayoko kasing umalis at iwan kayo ni Nathan na hindi pa rin ayos. Alam ko ayaw mo din nun. Please, magbati na kayo. Nagiguilty ako kasi dahil sa akin nag-away kayo.”  Sabi ni Angel.

“Antayin nalang natin kung ano ang mangyayari. Hindi kasi ganun kadali yun eh.” Sagot ko

                We continued our conversation reagarding sa pag-alis niya. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala si Angel. Ang ganda pa din niya kahit natutulog. I let her sleep over my chest para habang natutulog siya, she can hear my heart still beating for her. Buong gabi ko siyang tinitigan, buong gabi ko siyang binantayan. Hindi ko lang talaga maisip kung bakit pinakawalan ko ang isang babaeng katulad niya.

“Hindi ko makakalimutan ang gabing ito. Hahayaan kong marinig mo sa panaginip mo kung gaano ka kahalaga sa akin. Hahayaan kong malaman mo sa panaginip mo kung gaano kita kamahal. Hindi ko pa kayang magpaalam pero ito lang ang masasabi ko. Mahal na mahal pa din kita at hindi nagbago yun” Pabulong na pagsabi ko sa kaniya.

                The next day, umalis na si Angel with her family papuntang states. Wala na kaming magagawa. Sumama si Nathan sa paghatid sa kaniya. Ako, natuloy ako sa Singapore. 1 month ako dun, just to forget things. Gusto kong makalimutan ang lahat para sa pagbalik ko. Magandang alaala ng highschool ko naman ang gagawin ko.

After 1 month bumalik na ako sa Philippines. Mom told me na susunduin nila ako. Yes! Halos isang buwan nalang at graduation na. bumalik sa senior si Angel. Madalas kaming nag-uusap via Skype. Masaya naman daw siya doon. Upon arriving sa airport, nakita ko ng nag-aabang si mommy. Kasama niya si Nathan.

“anak! Sobrang namiss kita.” Sabi ni mommy

“Bro, namiss kita. Uhhmm.. Pasen..” sabi ni Nathan…

“namiss ko din kayo. Nathan, wag na natin pag-usapan yun. Wala kang dapat ihingi ng tawad. Okay na tayo. BEST FRIENDS nga di ba?” ang aking sagot.

                Nagtapos kami ng highschool nang masaya. After 5 years, nagtapos na din kami ng college. Nathan finished his course as an archictect at after 3 years, naghiwalay sila ni Angel. Naging busy siya with his work at si Angel tuluyan ng nagsettle sa US. Single si Angel until now. we seldom talk kasi busy siya. As for me,  I graduated as an Entrepreneur. Masaya ako, hindi na ako nagkaroon ng girlfriend ulit. I am busy with my own business. Still, siya pa din ang laman ng puso ko at hindi na magbabago yun. Malay natin di ba? I just have to wait.

               Lahat naman tayo magiging masaya in the end. Parating may nakalaan na para sa atin. We just have to wait and have a long patience. Hindi lahat nakukuha sa pagmamadali.