Vengeance of the Nerd

Chapter 1 👓

Hope! gising na anak, malalate ka niyan pag hindi ka pa gumising, first day na first day malalate ka abay masamang malate sa unang pasukan dahil buong taon malalate ka! ano ba hope! gumising ka na!

       Ano ba naman yan ma! ang aga aga pa 4:30 am pa lang eh. 6 pa ang klase ko. at tsaka 5:00 am ako nag alarm, naunahan niyo pa ng 30mins.

Ano ka ba naman hope! mas maganda ang maagap kaysa dali- dali kang kumilos. at alam kong matagal kang maligo, kaya ginising na kita!

Oo na ma! maliligo na po ako "

Oh sya sige' pagkatappos mo mag bihis ng uniform mo, bumaba ka na at kakain ka pa ng almusal.

Oo na po ma'

urgh! kainis si mama, nauna pa talaga siya sa alarm ko. pero okay lang , hindi na ako inaantok eh. maliligo na nga lang...

******

After kung maligo at magbihis ng uniform ko humarap ako sa full length mirror ko, suot- suot ko ang uniform ng "Thiasian University" isang malaking white blouse na pinatungan ng royal blue sleeveless blazer na may logo sa left side, then blue skirt na below the knee. at syempre di mawawala ang white high sacks at black shoes ko.

kung titingnan para akong tomboy at manang sa suot ko. ayaw pa sana ni mama na ito ang isuot ko dahil ang laki daw masyado ng damit ko at ang haba daw ng palda ko. ang totoo niyan 2 inches above the knee talaga ang palda ng thiasian university, pero hindi ko bet.hahaha masyadong maiksi eh kaya below the knee na lang ang akin. Tiningnan kung mabuti ang mukha ko sa salamin'

    Hays! naman! bakit ngayon pa kayo dumami, wala ba kayong proteksyon na gamit para hindi dumami?ha? "pimples"?
hays di bale na nga. sunod kong tiningnan ang mga kilay ko, halos magkadikit na ito sa sobrang kapal at napaka itim pa. labi ko lang ata at buhok ang asset ko eh. buti na lang biniyayaan ako ng manipis at mapulang labi, na hindi na kailangan ng lipstick.' ay! tama na nga itong ginagawa ko, sunod kong tiningnan ang buhok ko, grabe buti pa ang buhok ko maganda eh ako? ang buhok ko kasi ay may pagka pula ang kulay,  natural talaga ang kulay ng buhok ko. sinuot ko na ang malaki at makapal kong eyeglasses at tiningnan ang oras........

hala! 5:40 na! dali- dali kong kinuha ang backpack kong bag at bumaba na ng kwarto ko..

oh! hope , bilisan mo at kumain ka na' malalate ka na

ma' sa school na lang ako kakain, malalate na ako niyan kong kakain pa ako dito'

oh sya sige'  mag ingat ka doon anak"

pumunta ako kay mama at humalik sa pisngi niya.

Bye ma" punta na po ako"

Lumabas na ako ng bahay namin at nag lakad na. walking distance lang naman ang thiasian dito samin mga 10 minuto lang na lalakarin at makakarating ka na sa school.

*****
Habang papasok na ako sa gate ng thiasian U. palakas ng palakas ang naririg kong bulungan tungkol sakin..

Yuck!  look at her girl, she's very ugly and manang'

Yeah girl! your true.. we should dont lapit-lapit to her "

I think she is the new transferee  that i've heard earlier...

Siguro scholar siya kaya siya nakapasok dito sa  T.U
(Thiasian University)

Yan ang mga naririnig ko sa kanila ng dumaan ako sa entrance ng gate. kung makapanglait naman sila parang walang kapintas- pintas sa itsura nila. may nakita nga akong panget din, lamang lang siguro yon ng 3 paligo sa akin. hahaha joke.Basta ang mahalaga makatapos ako ng pag aaral dito sa T.U.... hindi ki na lang pinapansin ang mga nagbubulungan, mamaya pag di ako nakapagpigil masapak ko sila.

ganito man ang itsura ko black belter ako sa taekwando at marunong din akong mag martial arts no...
*****
Grabe ! hindi ko aakalaing ganito kalaki at kaganda ang T.U , napaka swerte ko dahil nakapasa ako sa exam kaya naging scholar ako dito.

What!?' 6:10 na? late na ako ng 10 min. patay! mabilis na akong tumakbo sa hagdan papuntang 4th floor, kung sasakay pa ako ng elavator, lalo lang akong malalate kaya no choice kundi maghagdan na lang, sana hindi masungit ang prof ko...

***End of Chapter 1***
abangan niyo sa chapter 2 kung anong mangyayari kay hope, at makikilala na natin ang bidang lalaki sa storyang ito....
**** salamat sa pagbabasa****
****hanggang sa muli****