Brother// jjk+pjm

?

Bilseydi ileride daha çok ağlayacağını bu satırlara hiç aldırış etmezdi belkide.
Devam etti okumaya;

Çok güzeldi..
Belkide sadece benim için güzeldi.

Ertesi gün annemizin öldüğüne üzülmemin tek sebebi buydu oysa ki;
Artık üzmekten korktuğun bir annen olmadığın için beni korumayacaktın.

Olsundu bana kötü davranmanıda sevdim ben.

Seni tüm kusurlarınla sevdim.
Bana zulm edişini sevdim.

İlk sarhoş olduğun geceyi hatırlasana;

FlashBack

Çok içmişti büyük olan.
Pismandı, oysa filmlerde sarhoş olanlar tüm acılarını ve kaygılarını unuturdu fakat o sarhoşken en büyük-tek- hatasını yapmıştı.

"Hyung?
Ben bile üzülüyorum senin öz annen değilmiydi üzülmedin?"

Haklıydı Jungkook ama amacı onu ağlatmak değildi.

Ağlamaya başlayan abisini görmek isteyeceği son şeydi.
Akan her bir yaşta daha kötü hissediyor, pişman oluyordu.
Jungkook'da abisiyle ağlamaya başladığında iyi bir şey olması imkansız gibiydi.

Jimin dayanamadı ve sessizliği bozdu;
"Boşver iki yüzlü sürtüğün tekiydi zaten."
Karşısındaki küçüğün gözyaşlarını sildi ve uzun zamandır sakladığı gerçeği söyledi.

Kendiside evlatlıktı.

Bunu duyan Jungkook sevincini gizlemeyi başaramadı ve abisini öptü.

Ertesi gün ise sarhoş olan büyük hiç bir bok hatırlayamadı.
Flashback end

Hatırlamıyorum demek geldi büyüğün içinden, sonra onu duyamayacağını anladı ve yalnızca gözyaşlarına hakim olmayı denedi.

Başarısız oldu.

Bir kaç satıra daha göz attı;

Hatırlayamadığını biliyorum hyung utanma...
Bende sana o geceyi anlatacaktım zaten.

Evlatlık olduğunu biliyorum o gece sayesinde.

Aslında ilk o gece öpüşmüştük yani senin ceza olarak beni öpmen, rahatsız etmiyordu.

Ödül gibiydi.
Bu yüzden yaramaz bir kardeş oldum hyung
Belkide tek yaramazlığım seni sevmemdi?

Bana hakim olamadığın doğru değil.
Sen bana sahip oldun hyung~