MEND MY BROKEN HEARTED SOUL

Chapter 9 -Proposal

Quen 's POV
After nung project na yun nagawa naman namin ng maayos pero hiniling ko na sana di pa tapos yung project kasi gustong gusto ko pang kasama si Lara.

Nasa bahay ako ngayon, actually paalis na dahil isasama ako ni dad sa company. Marami pa daw akong dapat pag aralan at asikasuhin sa tungkol dun.

Sa Company.
Nagkaroon ng meeting si dad together with mr. Santiago. Na close ni dad yung deal, and he told me everything about the company on how I'm going to run the business.
Yeah I understand it, pero di ko inaakala na magiging ganoon kaaga ang lahat para sakin.
Besides, I'm not yet finished with my studies.

"Be ready for saturday's night." He suddenly said.
"What about it?" I asked.
"Nathalie 's birthday she's turning 17 and I want that day will be your engagement proposal for her too."

Nabigla ako sa sinabi ni dad. Muntik muntik ko ng makalimutan, I was arranged with Nathalie nga pala.

"That was a very good gift for her, right?"
"Yeah, I will prepare for it."

Andrei 's POV

Flashback:

"Thanks for this week. It was fun being with you."she said.

"Yeah I know. Want me to be with you for the rest of your days?"

"Ha?" Nagtataka nyang tanong.

Naku patay. Anong idadahilan ko???

"Ah ano sabi ko bilang kaibigan syempre..." palusot ko.

"Ah. Oo naman drei, kaw pa."

Ngumiti na lang ako at nagpaalam na.

End of flashback.

Whoo! Pinapahamak ako ng sarili ko ah. Naalala ko na naman yon.
Nga pala nagprapractice ako para sa basketball bukas kasi paspasan naman tong practice namin.

Quen 's POV
Thursday morning nasa school kami at kasama ko si Kev.
Naikwento ko nga pala sakanya yung tungkol sa mangyayari sa sabado.

"Desidido na talaga ang mga parents nyo at minamadali na kayo," narinig kong sabi nya.

"Oo nga ei. Pero may problema ako." I said.

"Ano naman?"

"I don't know how I will going to buy a ring, di ko naman kasi alam ang sukat ng daliri nya.." namomroblema kong sabi.

Tinawanan naman nya ako. "Alam mo madali lang yan, try holding her hand at doon maeestimate mo naman na siguro ang sukat ng daliri nya."

"Ha? Ei parang imposible ko namang gawin yata yun." Reklamo ko.

"Kaya mo yun. Besides wala ka naman yatang hindi nagawa sa mga hiniling sayo ng Dad mo."

"B-bahala na nga..." I said as I sighed.

Pagbalik ko ng classroom tiningnan ko si Nathalie sa may upuan nya at nakita kong busy sya sa pagkausap kay Andrei.

Pano ko naman kaya 'to ia -approach? Hay naku bahala na nga. Mamaya na lang siguro pag uwian.

I saw Lara na papunta dito sa upuan nya sa tabi ko. Kakausapin ko na sana sya pero ang tahimik nya kaya hinayaan ko na lang. Iba yung mood ngayon saming dalawa at parang nabibingi ako sa sobrang katahimikan pero ayoko namang magtangkang basagin yung katahimikan na yon.

Time passed and uwian na rin nakita kong sinundo ni Kent si Lara at masaya silang magkasamang umuwi. Again this feeling that keeps me in burden. I hate this!

I saw Nathalie na palabas na ng pintuan kaya nagmadali ako.

"Nathalie wait!" Nakita ko na medyo nakuha ko yung atensyon ng iba na nasa labas ng classroom, but like I care.
Nung huminto sya at lumingon sakin, lumapit ako sa kanya at tinanong ko sya kung,
"P-pwede bang m-makausap ka muna sandali?"

She look at me for a while and medyo nahiya ako sa sinabi ko at yumuko na lang ako habang naghihintay ng sagot nya. Bahala na nga kung di sya pumayag ok lang makakaisip pa naman ako ng ibang paraan at---

"Sure," naputol yung mga thoughts ko dahil dun.

I smiled at her and sabay na nga kaming lumabas.

Andrei 's POV