You Are Mine {H.S.}

one

Ayağa kalkıp bulunduğumuz yere baktım. Üvey annemi ve kızını almaya gelmiştik. Babam bir hafta önce evlenmişti ve artık bizim evde yaşayacaklardı. Bizim evimiz kadar büyük bir evdi ve geniş bir bahçesi vardı. Önce üvey annem, Samantha çıktı ve babama sarıldı. Ardından yanıma gelerek bana sarıldı.
"Harry, nasılsın?"
"İyiyim, Bayan Samantha. Teşekkürler."gülümsememe karşılık verdiğinde ön koltuğun kapısını açtım ve binmesini bekledim. Kapıdaki valizleri arabaya yüklüyorlardı. Ardından evden bir kız çıktı. Sarı saçlarını eliyle düzelterek gülümsedi ve babama yaklaştı.
Bir şeyler konuştular fakat göremedim. Daha sonra babam Eli ile beni işaret ederek bir şeyler söyledi. Kız başı işe onayladı ve ardından bana doğru ilerlemeye başladı. Nedense kalbim deli gibi çarpıyordu. Saçlarımı elimle düzelttim ve her zamanki karizmatik görünümümü aldım. Kafamı sağa çevirdim ve gözlerimi hafif kısarak ileriye bakmaya başladım.
"Selam."dediğinde ona döndüm.
"Selam."
"Ben Taylor, ve sen de..."
"Harry."dedim gülümseyip elimi uzatırken.
"Memnun oldum. Aslında biraz geç tanıştık ama..."şu anda bir şeyler söylüyordu fakat ben ne kadar güzel olduğunu düşünmekle meşguldüm.
"Geç tanıştık, ama iyi ki tanıştık."diye mırıldandım sırıtarak.
"Bir şey mi söyledin?"
"Hayır, istersen arabaya bin."başını salladı. Kapıyı açıp oturmasını bekledim ve kapıyı örttüm. Arabanın arkasına geçip yaslandım.
"Üvey kardeş olmasaydık iyiydi."