You Are Mine {H.S.}

six

***

"Teşekkürler Zayn. Seni zor duruma soktum, özür di-"
"Önemi yok güzelim, her zaman yanındayım." Yaklaşıp sarıldım ve arabadan indim.
"İyi geceler."
"Sanada."
Eve girerken arkama baktım. Hâlâ oradaydı. Gülümseyip eve girdim. Ve girdiğim gibi duvara yapışmam bir oldu. Kimin sayesinde tahmin edin.
Doğru bildiniz.
Harry.
"Çekil önümden Harry."
"Sessiz ol."
"Çekil yoksa bağırırım." Kollarını gevşettiğinde boynumdaki kolyeyi çıkardım.
"Yiyiştiğin kıza verirsin."
Hızla odama girdim ve kapıyı kilitledim. Üstümdekilerden kurtulup mini şortumu ve pijama üstümü çıkarıp giydim. Kendimi rahatlamış hissediyordum. Zayn yüzünden mi?
Olabilir.
İlk defa, birinin beni öpmesine pişman olmadım.
Yine olsa, yine öpebilirim.
Telefonuma gelen mesaj sesiyle irkilip yatağa girdim ve mesajı açtım.

Zayn
-Taylor..
-Bir şey söylemeliyim.
-Galiba..
-Harry şu an beni dövmeye geliyor.
-Ne!?
-Hemen geliyorum!

Telefonu kilitleyip ayağa kalktım. Rahat bir şeyler giyerek evden çıktım. Arabama bindim ve Zaynlar'in evine sürmeye başladım.

Vardığımda hızla indim. Kapıyı çaldım.
"Kim o?"diye endişeli bir ses duyduğumda kıkırdadım.
"Ben Harry."kapıyı açtı.
"Çok komiksin Taylor.."beni içeri aldığında yüzüne bakamadım. Çekiniyordum. Öpüştüğümüz için olmalıydı. O ise fazla neşeliydi.
"Nedir suratının hali?"
"Hiç."yere bakıyordum. Çenemden tutup yüzüne bakmamı sağladığında gözlerine baktım.
"Benden çekiniyor musun?"
"Y-yo." Ayağa kalkıp sarıldım.
"Arkadaşız."dedim endişeyle.
"Tabi ki arkadaşız."

Umarım...