Yalnızlar Tayfası

1.BÖLÜM(DEMİR'İN KIZLARI)

Hayatımıza başladığımız anda yalnızdık biz,doğarken yalnızdık.Kimimiz doğarken yalnız kaldık,kimimizi ise hayat kopardı sevdiklerimizden.Biz aileleri tarafından terkedilen kızlardık,daha 2-3 yaşında yetimhaneye bırakılan kızlar. Arya,Ada,ben veİdil. Arya veAda terkedilmiş,ben ve İdil iseannemizi doğarken kaybetmiş babalarımızı ise hiç görmemiştik. İlk kelimeleri anne babası tarafından duyulamayan,ilk adımlarını yetimhanede atan kızlardık. İlk okulda ödevlerini yetimhanedeki öğretmenlerle yapan ve oradaki görevlilere anne diyen kızlar. Okula gittiklerinde arkadaşları tarafından dalga geçilen,kalbi hep kırılan kızlardık. İkinci sınıfta da böyle oldu bu. Hep hor görüldük ama orta okulda Demir babamız bizi evlat edindi. Bize bir sürü konuda eğitim verdi,bizi yetiştirdi. Ortaokul 2'de silah eğitimi almaya başlayınca babamız sadece kendimizi korumamız içinolduğunu söyledi. Birazdaha büyüdük liseyi bile bitirdik. Bu sürede eğitimlere devam ettik. Kendimizi geliştirdik. Sonra birgün yinr yalnız kaldığımızı öğrendik. Baba dediğimiz adam ,canımız,bizi büyüten eğiten adam zehirlenmişti. Biz bir kere daha yalnızdık ve bu sefer cidden kimsemiz yoktu. Bizi sahiplenecek bir Demir babamız yoktu.
Hastaneden çıkınca cenaze işlemleri halledildi ve babamızı toprağa verdik ve "ebediyen yalnızız"dedik.Bir ailemiz yoktu artık.
Ertesi gün eve gelince direkçalışma odasına gidip babamızın eşyalarını toplamaya başladık. Birden her zaman kilitli olan kasanın kapağının şimdi ardına kadar açık olduğunu görünce merak edip içine baktıkve üzerinde babamızın el yazısıyla yazılmış kızlarıma notunu gördük. Bize ölmeden önce mektup bırakmıştı. Belkide hayatlarımızıdeğiştirecek bir mektup. Kızlar"Hira sen oku" deyince bende açıp okumaya başladım ve şaşırmadan edemedim. Mektupta:

"Sevgili Kızlarıma;
Şimdi söze nasıl başlasam hiç bilmiyorum ya da size nasılaçıklarım hayatımı bir fikrim yok. En iyisi baştan başlamak. Kızlarım canlarım ben hayata bir mafyanın oğlu olarak başladım. Hep bu konuda eğitim gördüm ve babam ölünce bende bir mafya oldum. Şimdi eminim neden böyle eğitimler aldığınızı anlıyorsunuzdur. Her gün okuldan dönerken peşinize takılan adamları hepsini. Sizi hiç kimsenin bilmemesi öğrenmemesi için aldığım önlemler var elbette ama bunlar bir yerden sonra yetersiz gelse bile bu sefer her zaman kendinizi koruya bilecek kapasitede olacaksınız. Kızlarım artık sizde birer mafyasınız. Benim düşmanlarım sizin düşmanlarınız ,dostlarım dostlarınızdır artık. Size yeni bir hayata başlamanız için ilk olarak üniversitenizi değiştirip dostlarımın olduğu okul olan "Bulut Üniversitesi"ne gitmenizi istiyorum burada daha güvende olackasınız. Evet kızlarım , canlarım artık ben olmasamda siz ve dotlarıma güveniyorum eminim yüzümü karartmazsınız yarın yeni hayatınız başlıyor. Maceralı ama tehlikelerle dolu olan bu hayatta ne zaman takılırsanız ben ben kalbinizdeyim sakın üzülmeyin ve sakın birbirinizden kopmayın."yazıyordu. "Sana söz veriyoruz babacım senin yüzünü kara çıkartmayacağız." Kızlara dönüp"Evet kızlar yeni hayat başlasın ozaman."dedim.

Evet arkadaşlar ikinci kitabım ama ilk haesabımın şifresi kaybolduğu için bu hasaptan yazıyorum. İnşallah beğenirsiniz. Her pazar bölüm yayınlamaya çalışıcam ama geç gelirse bana kızmayın çünkü liseye hazırlanıyorum. Şimdiden bana destek olan herkese teşekkür ederim.
26Nisan 2017