Ne karanfiller besledim gönül bahçemde
Yürek kafesinde adını haykırıyor kanadı kırık kanarya
Cigara dumanı depoladım ciğerlerimde
Ah sen gelseydin
Bi geleydin çocuk gibi kahkaha atacaktım
Ama gelmedin ıslah evine düştü içimde gülmeden çocuk
Ah bi gülseydin
İşte o zaman şehiri yankılatırdım gülüşmelerle
Ama gülmedin
Şehir hala mahkum gibi sessiz ve karamsar
Ah keşke dönseydin
Ne severdim seni o zaman
Yüreğimden bağımsızca