Sevdim seni çok sevdim. Kendimden çok sevdim, ömrümden çok sevdim. Aldığım her nefeste içime oksijen değil de sen girdin. Öyle bir yayıldın ki vücudumda tüm hücrelerime işledin aşkını. Öyle bir kazındın ki beynime, tüm düşüncelerimi allak bullak ettin. Kendine öyle bir bağladın ki beni, senden uzakta aldığım her nefeste içim yandı, senden uzakta cehennemi hissettim ben. Sana bu kadar uzak olmak beni ölüme itse de birgün yanına gelebilme umudu her seferinde beni hayata bağlayan tek sebebim oldu. Sen yokken gülüşlerim eksikti benim. Sen yokken kalbim durmuştu benim senden başkasını severim korkusuyla, sen yokken beynim düşünemez olmuştu benim aklıma senden baskası düşer korkusuyla çünkü sevdim seni çok sevdim. Küçük bir çocuğun yüzündeki o içten tebessüm gibi masum sevdim. Son baharda yaparaklarını döken ağaçlar gibi dört bir yana dağıla dağıla sevdim seni, yere düşüpte kırılan bir sürahinin parçalara bölünmesi gibi bende parçalana parçalana sevdim seni, o parçalar tenime battıkça canım yana yana sevdim seni....
Çünkü ben sevdim seni çok sevdim!!!
