⚫BĻÍNĐ ĎIĄMOND§⚫

Σε κοιτούσα αλλά.."

Οι μέρες περνούσαν αλλά εγώ ένιωθα σαν να μην περνά ούτε δευτερόλεπτο. Μιλούσαμε και τον έβλεπα κάθε μέρα. Ένα βράδυ που έφυγαν όλοι μείναμε μόνοι μας. Με φώναξε να πάμε λίγο πιο πέρα και εκεί μου είπε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου πως με αγαπάει πολύ και πως δεν μπορεί να με βγάλει από το μυαλό του. Ένιωσα αμήχανη δεν ήξερα τι να κάνω, πάγωσα ολόκληρη. Μου είπε ότι θέλει να μαστε πολύ μαζί αλλά εγώ δεν ΉΞΕΡΑ πως να φερθώ γιατί πρώτη φορά έτυχε αυτό στην ζωή μου. Με κοιτούσε μες στα μάτια τόσο καρφωμένα στα δικά μου λες και ήμουν δικό του κομμάτι σαν να ήμουν ο κόσμος του. Τον κοιτώ αμήχανα και του απαντάω δεν ξέρω, δεν θέλω,δεν γίνεται. Κατεβάζει το βλέμμα του λυπημένος και φεύγει. Το βράδυ μιλούσαμε και ένιωθα περίεργα από ότι τις άλλες φορές. Θα μπορούσα να του δώσω μια ευκαιρία αλλά..