@หน่วยสืบสวนพิเศษDIO
กริ๊ก กริ๊ก เสียงแป้นพิมพ์ดังตามจังหวะนิ้วมือทั้งสิบที่กระแทกกับคีย์บอร์ดตรงมุมๆหนึ่งของห้องไอที ทุกๆนิ้วมือทำงานสัมพันธ์กันอย่างดีไม่มีที่ติ สมาธิจดจ่อไปที่จอสี่เหลี่ยมตรงหน้าอย่าเคร่งเครียด ราวๆกว่า2ชั่วโมงที่เขานั่งอยู่ตรงนี้เพื่อเสาะหาเบาะแสให้เพื่อนร่วมงานอย่างเอาเป็นเอาตาย หากไม่ได้ข้อมูลที่ครบถ้วนและชัดเจน อย่าเรียกเขาว่า 'ชอว์น เมนเดส'
"อ่าห้าา เจอจนได้นะไอ้ตัวร้าย เล่นเอาซะกินไม่ได้เลยนะ"
บ่นพึมพำกับตัวเองเป็นประจำแบบนี้ตั้งแต่เข้ามาปฏิบัติงานใหม่ๆ จนเพื่อนร่วมงานตั้งฉายาให้เขาว่า 'ชอว์นพึมพำ' ก่อนที่ชอว์นจะได้บ่นพึมพำกับตัวเองอีกเป็นครั้งที่สองใครบางคนก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับเสบียงในมือ
"ได้ข้อมูลหรือยัง"
"มาถึงก็ถามหางานเลยนะครับบ ถามถึงปากท้องฉันบ้างจะตายมั้ยว่ะ"
"ฉันไม่เห็นว่ามันจะสำคัญ"
ชอว์นส่ายหัวให้กับคำตอบของคนเพิ่งเข้ามา ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นเพื่อนสนิทกับรูมเมตนะจะอัดให้เดินออกจากห้องนี้ไม่ได้เลย
"ขอดูข้อมูลหน่อย"
"ขอเบอร์เกอร์หน่อย"
"ลีลาว่ะ โว๊ะ"
"ใจเย็นๆนะ ฉันแค่หิวตามใจกันหน่อยสิ"
"อ่ะเบอร์เกอร์ของคุณครับคุณชอว์นพอใจยัง?"
"พอแล้วครับบ"
YOU ARE READING
Dangerous อันตรายรักกับดักลวงตา
Fanfiction...'เธอ' ได้รับมอบหมายให้ไปคุ้มกัน 'เขา' ที่ตกอยู่ในอันตรายซ้ำแล้วซ้ำเล่า และครั้งล่าสุดมันอันตรายมากกว่าที่ผ่านมา ...