Στιχακια!

Τέλος...ή μια νέα αρχή;

Ένα υπέροχο ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Οι γραμμές που διαβάζετε είναι και οι τελευταίες αυτου του βιβλίου. Θα μπορουσα να κλείσω λέγοντας οτι σας αγαπάω ή οτι σας λατρεύω που διαβάσατε το βιβλιο μου...αλλά το θεωρώ ψεύτικο και κυνικό οπότε προτιμώ να μην το κάνω. Θέλω να κλείσω αυτό το βιβλιο με λιγα λογια μέσα απο την καρδιά μου : Ο άνθρωπος θεωρεί το πολυτιμότερο για αυτον αγαθό , την ζώη του , δεδομένο. Όμως τίποτα δεν είναι δεδομένο...το θεωρειται πολύ απίθανο εκεί που περπατάτε να σας πατήσει ενα αυτοκίνητό; Εγώ πάντως όχι....
Η ζώη είναι μικρή καλοί μου αναγνώστες.... Ζήστε! Επαναστατήστε για να άλλαξετε αυτον τον κόσμο ώστε να γίνει ενα καλυτερο μέρος , αγαπήστε , πονέστε , αποκτήστε εμπειρίες , ταξιδέψτε , διαβάστε βιβλία , βγείτε μια βόλτα , αγαπήστε τον εαυτό σας όπως ακριβως είναι , ερωτευτείτε , ονειρευτείτε , παλέψτε για να γίνουν τα όνειρα σας πραγματικότητα , μην πιστεύετε σε στερεότυπα , αποδεχτείτε το διαφορετικό...
Πόσα χρόνια πιστεύετε οτι θα μείνετε σε αυτον τον πλανήτη; 10; 30; 50; 80; 100; Όχι για παντα πάντως... Όμως αυτά τα χρόνια είναι αρκετά για να ζήσετε μια ζωή όπως την ονειρεύεστε... Αξίζει η προσπάθεια! Παντα , παντα να χαμογελάτε! Και στην περίπτωση που όλα πάνε στραβά , χαμογελάστε στραβά...
Είμαι μια κοπελα , κάπου στην Ελλάδα , μια άγνωστη για σας , δεν σας ξέρω , δεν με ξέρετε , ξέρω όμως ενα πράγμα : γεννήθηκα , ζω , μεγαλώνω , θα πεθάνω ...θέλω όμως πριν κλείσω τα μάτια μου να είμαι σίγουρη πως έζησα! Το ίδιο ελπίζω να κάνετε και εσείς!
Είστε άγνωστοι άνθρωποι κάπου εκεί εξω...οποίοι και αν είστε...ΖΗΣΤΕ!