You are mine but I will never be your.........ฝากรัก จากใจ

2. You are my shining star

ถึง...ตัวเล็กคนดีของดาวิ

เมื่อคืนก่อนเธอกลับมาถึงบ้าน แล้วมาขอนอนค้างด้วยกัน คืนนั้นมีเพียงสองเรา เธอบอกฉันว่าอยากนอนดูดาวในคืนที่ท้องฟ้าสว่างไสวเปล่งประกายไปด้วยแสงดาว เธอพูดว่า 'ดวงดาวสวยจังเลยนะ' แต่เธอรู้ไหมว่า อะไรสวยกว่าดาว ฉันถามเธอกลับ เธอหัวเราะเสียงใส แล้วบอกว่า ฉันไง พร้อมชี้ไปที่ตัวเองแล้วหัวเราะต่ออย่างชอบใจ ฉันส่ายหน้าอมยิ้ม เธอพูดถูก สวยกว่าดวงดาวนับพันล้านดวงก็คือเธอที่อยู่ตรงหน้าฉัน หลังจากนั้นเราแทบจะไม่ได้คุยกันเลย มีเพียงสายลมพัดเอื่อยๆ กับร่างเล็กเล็กนุ่มนิ่มของเธอในอ้อมกอดฉัน เธอจะรู้ไหมนะว่าทำให้หัวใจฉันเต้นอย่างบ้าคลั่งทุกครั้งที่เธอเอียงคอมามองหน้าฉัน วินาทีนั้นที่เราสบตากัน ฉันอยากจะดึงเธอเข้ามาแนบชิดแล้วมอบจุมพิตที่เธอไม่มีวันลืม แต่ฉันคงทำอะไรอย่างนั้นไม่ได้หรอก หัวใจฉันไม่กล้าพอ ฉันถึงได้เจ็บปวดทุรนทุรายถึงเพียงนี้ ปราถนาเธอทั้งกายและใจ แต่ก็รู้ตัวดีว่าไม่มีวัน

ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอจะมีอิทธพลกับฉันถึงเพียงนี้ เธอทำให้ฉันยิ้ม ทำให้ฉันหัวเราะ ในขณะเดียวกันก็ทำให้ฉันมีน้ำตา ฉันไม่ได้ตัดพ้ออะไรหรอกนะ เพราะฉันรู้ว่าฉันคงมีสิทธิ์เพียงแค่นี้ มีสิทธิ์ครอบครองเธอแม้เพียงในฝันก็ตามที แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว

สักวัน....ฉันคงตัดใจจากเธอได้ สักวันเธอคงจะแต่งงาน มีลูก มีสามีที่น่ารัก มีน้องหมาเต็มบ้าน ตลกดีนะที่ฉันเคยคิดว่า ถ้าเราได้แต่งงานกัน บ้านของเราคงเต็มไปด้วยน้องหมาวิ่งเล่นกันไปมา แล้วเธอก็จะตะโกนมาว่า 'ดาวิกา เช็ดอึเจ้าโพล่าด้วย' แล้วฉันก็จะหัวเราะเดินเข้าไปหอมแก้มเธอก่อนจะไปจัดการกับเจ้าโพล่า เพียงแค่คิดหัวใจฉันก็อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก แต่มันคงเป็นได้แค่จินตนาการของฉันเท่านั้นแหละ เพราะสักวันเธอก็คงแต่งงานกับคนที่เธอคิดว่าดีที่สุด แต่ไม่ต้องห่วงไปหรอก ฉันจะร่วมยินดีกับเธอแน่นอน ถ้าหากเธอเอ่ยปาก ฉันก็พร้อมจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้เธอ มันอาจจะต้องใช้เวลาทำใจ แต่มันจะผ่านพ้นไปฉันสัญญา

ฉันจะไม่ขออะไรจากเธอไปมากกว่าขอให้เธอไม่ลืมฉันในวันที่เราต้องไกลห่างกัน เธอไม่จำเป็นต้องจำเรื่องราวทั้งหมดของฉัน แต่อยากให้จำช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน นึกถึงเวลาที่ฉันร้องเพลงให้เธอฟัง แม้การร้องเพลงจะเป็นสิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดก็ตามที อย่างน้อยๆ ก็จะทำให้เธอจำได้ว่าฉันแคร์เธอมากขนาดไหน เมื่อถึงเวลานั้นเธออาจจะมานั่งสงสัยว่าทำไมฉันถึงใส่ใจเธอมากขนาดนั้น และเธออาจจะแปลกใจว่าทำไมถึงไม่เคยสังเกตุเห็นประกายความสุขในดวงตาฉันยามที่อยู่ใกล้เธอมาก่อน และฉันหวังว่าเมื่อวันใดที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน เธอจะคิดถึงฉันบ้างเท่านั้นเอง

คืนนั้นเธอเผลอหลับในอ้อมกอดฉัน มีเพียงผ้าห่มผืนหนาที่โอบกอดเราไว้ ฉันอธิฐานกับดวงดาว อยากหยุดเวลานี้ไว้ไปตราบนานเท่านาน แต่ฉันรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้ ดวงดาวคงไม่รับฟังคำขอของฉัน เพราะฉันรู้ว่ามันเห็นแก่ตัวเกินไปที่อยากเก็บเธอไว้กับฉันไปชั่วนิรันดร์ ต่อให้ฉันรักเธอมากเพียงไหนฉันคงบังคับให้เธออยู่กับฉันตลอดไปไม่ได้หรอก เพราะฉะนั้นฉันจึงอธิษฐานให้เธอพบเจอคนที่ดี ความรักดีๆ พบเจอใครสักคนที่รักเธอได้มากกว่าฉัน จะมีไหมนะคนๆ นั้น ส่วนฉันคนนี้จะอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนเธอตลอดไป

จำได้ไหมเธอเคยถามฉันว่า ฉันชอบดาวดวงไหนมากที่สุด คำตอบของฉันก็คือเธอ เป็นดาวดวงเล็กๆ แต่สว่างไสวที่สุดสำหรับฉัน เปล่งประกายส่องสว่างให้ฉันในวันที่มืดมน เธอจะเป็นดวงดาวที่ไม่เคยดับแสงสำหรับฉันตลอดไป แม้วันหนึ่งเธอกับฉันจะต้องห่างไกลคนละขอบฟ้าก็ตาม

To be continue.....