MELEK

38 3 0
                                    

''Uzun bir bölüm oldu umarim beğenirsiniz
''Duyunca şok oldum ve bana yaptığı onca şeye rağmen içim sızladı kızlara siz nerden öğrendiniz bunu dedim
Mina:kötü haber gerçektende tez duyuluyor bütün okul çalkalanıyor dedi. Ben bile şuan böyleysem merti düşünemiyordum bir de babası öldürülmüştü benim babam öldürülse allahim düşünemiyorum bile zil çaldı derse girdik ders boyunca merti düşündüm acaba nasıldı çok merak ediyordum daha fazla dayanamayip bizimkilere ben derse giremiyicem girsem de bişey anlamiyorum zaten dedim
Sıla:onun yüzünden dimi dedi
Yalan söylemeyecektim sadece ölüm bu hiçbişeye benzemez dedim ve çıktım şu an ne yapacagim hakkinda en ufak bir fikrim yoktu ama okulda da kalsam daha fena olacagim kesindi sonunda ormanda yürüyüşe cıkmaya karar verdim hem biraz temiz hava alırım dedim kulaklıgımı çantamdan çıkardım ve en sevdiğim müziği açtım yürümeye başladım onu düşündükçe hızımı arttırdım nefes alamayacak dereceye gelecek kadar koştum sonunda durdum bu halde eve gidemezdim gitsem annem kesin anlardi of açikçası bi de annemle uğraşmak istemedim sıla ya gitmeye karar verdim ormandan çıktım yol kenarından yürümeye başladim burası baya tenhaydı arada bir iki araba geçiyordu onlarda ışık hızıyla geçiyolardı on dakikadır yürüyodum herşey bir anda gerçekleşti yolun ortasında bir kız çocugu gördüm baya yorgun ve aglayarak yürüyodu bir dakika ya araba çocuğa çarpıcak son bir hamleyle kıza koştum ve onu çekip aldım onu çekerken dengemi kaybattim ve ikimizde yolun kenarına savrulduk ben anlımı yere çarpmıştım ama kendimi umuramadan küçük meleğe baktim çok korkmuştu belli bir şeyin varmi diye sordum ama öyle hıçkıra hıçkıra ağlıyordu ki cavap bile veremedi bir eliyle gözünün yaşlarını  bir eliyle de dizini tutuyordu hemen dizine baktım tamam canim sakin ol dedim çantamdan ıslak ve kuru mendil  ve fularimi çıkardim  ve yarasını yavaşca temizlemeye başladim ve beş dakika ya yarasını temizleyip sardım biraz sakinleşmişti oda sonra bi tanem senin adın ne diye sordum benim adım melek dedi tamda bu güzellige yakişır bir ismi vardı bende benim adım sema  taniştıgıma çok memnun oldum dedim
Melek:bende
Peki annen baban nerde melekcim senin gibi bir çocuk için çok tehlikeli buralar dedim sonra tekrar aglmaya başladı nouldu bitanem niye ağliyosun diye sordum bak merak etme anneni babani kaybettiysen buluruz dedim
Melek:ba ba babam cennete gitti annem de öyle dedi bende evden kaçtim babam ın mezarını bulup ona yalvarıcaktım abla benide yaninda götürmesi için dedi içim parçalandi bu gün aldığım ikinci ölüm haberiydi
Melege bitanem evinin adresini biliyomusun diye sordum
Melek:abla bu kolyenin içinde var dedi boynundaki kolyeyi gösterip kolye kalp şeklindeydi içini açtim küçük bir kagıt vardı içinde adresi vardı bir de numara numarayı aradim ama açan olmadı sonra
Melek:babamin numarasi yaziyo abla boşuna arama babam açamaz dedi
Ağlamama ramak kalmişti ama meleği düşünüp kendimi tuttum sonra olsun ablacim bizde bu adresi buluruz dedim onu kucagima aldim ve yazan adresi aramaya başladim bir saat sonra sonunda adresi bulmuştum allahtan sporcuydum yoksa kucagımda çocukla buraya hayatta gelemezdim
melek:abla bu ev dedi ve onu kapiya kadar götürdüm zili çaldım kapinin açılmasını bekledim kapıyı orta yaşlı kıyafetlerinden hizmetli olduğu belli olan biri açti melekle bizi öyle görünce kadın ufak bir şoka uğradi sonra melek nerdeydin sen abin delirdi seni bulamiyinca demek melegin abisi de vardı kadın böyle diyince tanidik bir ses melek nerdeydin abicim sen dedi bunu diyen kişinin mert olduğunu görünce şoka ugradim kadin buyrun kapida kaldiniz dedi beni salona buyur etti melegi salondaki koltuğa bıraktım tam çıkıcaktim ki
Melek:abla nolur gitme abi biliyomusun bu abla olmasaydi nerdeyse ölücektim araba çarpıyodu abla son anda kurtardı beni dedi
Ne olduğunu anlamadan mert boynuma atladı çok teşekkür ederim  bir de onu kaybetseydim yaşayamazdim dedi
Ben bişey diyemedim bu gün o kadar çok şok oldum ki donup kaldim sonunda bu sessizligi melek bozdu
Melek:abla noulur gitme dedi
Ayrılmak istemesem de mertten ayrılıp tamam ablacim sen uyuyana kadar söz hiç bir yere gitmiyicem dedim
Mert:sema senin anlın kanıyo dedi ve anlima baktı
önemli bişey değil düşünce oldu herhalde dedim ama o aldırmadı
Az önce bize kapıyı açan kadini çagırdı ve ilk yardım çantasını istedi kadın hemen alip geldi mert anlıma pansuman yaptı  o her dokunduğunda kalbim agzimda atiyordu adının meltem oldugunu ögrendigim kadin melegi üstünü degiştirmek için yukari götürmüştü o olmadıgı için merte babani kaybetmişsin başın sağolsun dedim
Mert üzgün oldugunu belli etmemeye çalışarak sağol dedi ama ben onun şuan nasil canin yandigini gorebiliyordum annen nerede  melegin şuan annesine çok ihtiyaci var dedim
O melegin babami öldürenler tarafindan kaçırıldığini sanip kriz geçirdi hastane de benim de hem onun yanina hem de babami öldürenleri bulmam için adamlarimin yanina ugramam gerekiyo dedi ama melegi tek bırakamam onun yaninda dururmusun hem melek seni çok sevmiş  bir kaç saat lütfen dedi al bakalim sema annene ne diyiceksin mecbur kabul ettim bunu senin için yapmiyorum melek için sakin başka bişey sanma  benim annemi arayip izin almam lazim dedim telefonumu aldim annem beni kaç kere aramiş allahim ya ben şimdi bu kadindan nasil izin alıcam
Annem:semaaaa nerdesiiin kızz seni kaç kere aradim niye cevap vermiyon öldüm meraktan az daha açmasan polise gidicektim süs olarak mı taşıyosun o telefonunu anne tamam kızma ya telefonum sessizdeydi şey diycektim ben sana ben bu gün sıla larda kalsam yarina çok önemli bir ödev yetiştirmemiz gerekiyo da lütfeeen çok geç biter o saatte de gelemem eve korkarim dedim
Annem:o telefonunun sesini aç aradıgımda iki kere çalmadan açicaksin dedi ben de tamam sultanim iyi geceler dedim ve kapattim sılayı aradim annem e sende kalicagimi yarina ödev yetiştirmemiz gerekiyo dedim anneme çaktırma yarin herşeyi anlatıcam dedim ve telefonu birazcik suratina kapatmiş gibi oldum ama napiyim şimdi anlatması uzun sürerdi mert salonda beni bekliyordu salona girer girmez
Mert:nouldu izin alabildin mi dedi
Aldim dedim çok teşekkür ederim dedi senin teşekkür etmene gerek yok sonuçta dedim sözümü kesip
Mert:anladim melek için yapiyosun dedi evet dedim  işim biter bitmez gelicem dedi ve çıktı bende melegin yanina çiktim melek çok tatli olmuştu meltem hanim melegi bir güzel yıkamiş üstünü giydirmiş ve saçlarini tarayip bağlamişti melegin yanina oturup karnini okşayip acaba biraz açıkmış mıyız ya biz dedim oda olabilir dedi ve onu kucagima alip o zaman acil doyurma ekibiyle bu sorunu çozebiliriz dedim melegi uçak gibi mutfaga kadar uçurdum meltem hanimin yaptıgı yemeklerden patates kızartması ve köfteyi çıkartıp meleğe sever misin diye sordum kafasiyla onaylayinca ısıtıp bir bardakta meyve suyu doldurdum benim karnimda acikmişti bir tabak ta kendime hazırladim beraber afiyetle yedik sonra salona geçip meltem hanimdan meleğin pijamalarını ve bir battaniye getirmesini istedim meleğe pijamalari giydirip cizgi film açip kanepeye uzandim yanima da onu yatırdım beraber çizgi film izlemeye başladık komik olmasa bile gülüp onu güldürmeye çalışıyordum yarim saat sonra melek uyumuştu bu yorgunlukla o kadar dayanmasi bile mucize üç saat olmuştu ama mert hala ne bir kere aramiş ne de gelmişti

PİŞMAN MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin