bırakıp,sadece ve sadece kendim olabilmek için gidiyordum. Her insanın yapması gereken bir şeyi yapmak için o kadar gec kalmıştım ki, bu gidiş oylesine canımı yakıyor ki,, Gözlerimi açıp gerçekle;önümde oturan yolcu koltuğunun uyumaya konumlandırmış haliyle yüzleşmeye korkuyordum.
otobüste biner binmez koltuğunu uyumaya konumlandıran insanları hiç bir zaman anlamamışımdır. Koridor tarafında otursa anlarım da, cam kenarında olan insan neden hemen uyumak ister ki? yolu izleyip kaybettiği hayatının farkına varmaktanmı korkar? yoksa hayatı uyuyarakmı gecırmek istiyordur? konumuz bu olmasa da, insanların hayatına ve yaptıklarına takıldığımı anlamışsınızdır.Detaylar önemlidir ama ben tüm bu detaylardan sıkıldım ve artık sadece kendi detaylarımda boğulmak istiyorum. Böyle bir şey mümkün olur mu bilmiyorum am artık mümkün olsun istiyorum. Kendi kendime beyninim içindeki deftere yine sayfalarca yazı yazmışken koridordan gelen ayak sesleri ve muavinle tartışılan konu üzerine gerçeğe döndüm. Yüksek bir sesle konuşmaya başlamıştı koridordaki kadın ve işaret edilen adam bendim.
-ben bayan yanı istemiştim muavin bey
-hanımefendi bir karışıklık olmuş ve şu an bu konuda yaoabileceğimiz bir şey yok ama dilerseniz iki saat sonraki otobüsümüzle istediğiniz gibi bayan yanı olarar yolculuk edebilirsiniz.
-benim bu otobüsle gitmem lazım.Bunu şimdi sağlamalısınız çünkü bu firmanızın suçu. -elimizde olsa bu sorunu çözmek isteriz ancal şu an bu şekilde yolculuk etmelisiniz, inanın yapabileceğimiz hiçbir şey yok.
tüm bu olanları duymama müzik dinliyormuş gibi yaparak dahil olmadım ama banada şartaşmadan edemedi. Elindeki koca çantayı işaret ederek omzuma dokundu Beyefendi? Buyurun
-Ben bayan yanı iştemiştim ama bir karışıklık olmuş, otobüste başka yer olmadığı için araya şu çantayı koymamaız lazım. Biraz daha cam kenarına yaklaşır mısınız?
-O çanta çok bütük deği mi? Bize oturacak yer kalmaz. İsterseniz o cantayı hiç koymayalım.
-Koyalım. Hem yer kalır merak etmeyin. Lütfen biraz kenara yaslanın.
-Hanımefendi istanbul'dan Çanakkale'ye kadar bu şekilde gidersek çok yorucu olmaz mı?
-Olabilir ama başka secenek yok beyefendi. ''yine mi seçeneksizlik? HâLâ mı kurtulamadım ya!''
-Anlamadım, bana mı söylediniz?
-Yok.Sadece sesli düşündüm.
yılar sonra ilk kez bir otobüs yolculuğu yapacaktım ve daha şimdiden zor bir yolculuk beni bekiyordu. Aramıza
