Natasha,
Mag dadalawang araw na mula nung mawala sya,pero hanggang ngayon hindi ko parin sya dinadalaw,kahit sumilip manlang hindi ko sya tinitingnan,hindi ko kasi matanggap na wala na sya.
"Are you not going to visit him? It's been two days"sabi sakin ni mommy
"I just cant believe it"i said in sad tone.
"Kaylangan mong tanggapin Lei,malaki ka na at alam mo na ang dapat at hindi dapat."sabi ni mommy.
"Pero mom hindi ko kayang tingnan syang nandun sa kabaong nya at nakahiga"
"Tatagan mo ang loob mo,hindi sa lahat ng oras mahina ka,akala ko ba matapang ka na?"sabi nya kaya agad akong nag bihis at umalis.
Pagkadating ko sa bahay nila,nakita ko ang isang tarpauline na nakasabit sa gate nila,nakalagay don ang litrato at pangalan ni Anderew,habang papasok ang kotse ko nakita kong maraming tao at nasa harapan ang nanay at tatay ni Andrew,bumaba ako sa kotse at inilabas ang sobre na nasa bulsa ko tsaka ako lu.alit sa nanay nya at nag mano pati narin sa tatay nya.
"Iha nako maraming salamat hah"sabi nung nanay nya habang nanggigilid ang luha.Tumango nalang ako at nagpunta sa harapan ng kabaong.
"Andrew,bakit hindi mo sakin sinabi?"panimula ko.
"Bakit kailangan mo pang magsakripisyo para sakin?"sabi ko habang nanggigilid na ang mga luha ko.
"Bakit?"sabi ko.
Naramdaman ko ang malakas na hangin na parang niyayakap ako,at dahil don napaiyak ako lalo dahil don.Nagpaalam na akong umuwi.
Sobrang bigat ng pakiramdam ko pagkahiga ko sa kama ko.
Nakatayo sya malapit sakin,napaiyak ako ng makita ang muka nya.
"Andrew akala ko hindi na kita makikita"sabi ko sabay yakap sakanya at kasabay nun ay tuluyan na akong napaiyak.
"Huwag kang mag-alala mahal ko,hindi ito ang huling beses na magkikita tayo"sabi nya.
"Bakit hindi mo sakin sinabi?"sabi ko saby suntok sakanyang dibdib.
"Dahil mahal kita"sabi nya sabag halik sa noo ko saka tumalikod at naglakad paalis.
"Teka Andrew san ka pupunta? Sama ko"sabi ko pero ni ako ay hindi gumagalaw sa kinatatayuan ko at si Andrew naman ay parang hindi ako naririnig.
"Andrew wag kang umalis!"sigaw ko pero patuloy lang sya sa paglalakad.Hanggang sa mawala sya sa paningin ko na parang bula.
"Andrew!"napabalikwas ako ng bangon dahil narinig kong sinigaw ko ang pangalan ni Andrew.
Napaiyak ulit ako,sobra akong nasasaktan.Hindi ko alam kung ano bang kasalanan ko sa panginoon at talagabg sinumpa nya akong saktan.
_____________________________________
Ito na ang araw na tuluyan na syang mawawala,ililibing na sya masakit man pero kailangang tanggapin.
Nag dadrive ako papunta sa libing nya,pagkarating ko nakita kong nilalagay na sya sa kabaong kaya bumaba ako sa kotse ko at nilakad ang libingan nya,nandito ako sa unahan at umiiyak pero hindi ito halata dahil naka sungglasses ako.Ng makarating kami sa libingan nya binuksan ang kabaong nya.
"Inyo pong sabihin lahat ng gusto nyong sabihin sakanya" sabi nung mc,kaya nagbigay na sila ng kanikanilang mensahe at ako ang pinakahuli.
"Sa lahat po ng nag-mahal kay Andrew salamat po.Sobrang sakit po para sakin na mawala sya kasi po hindi nya sinabi sakin,sobrang bait po nitong si Andrew dahil mas pinili nya pang saktan ako sa ibang paraan kaysa masaktan ako sa pagkawala nya.Mas inisip nya yung kapakanan ko kahit mahirap at masakit para sakanya,sinakripisyo nya yung pag-ibig namin.Kahit na mahirap tatanggapin ko,kasi hindi ko na maibabalik lahat,Andrew mahal kita"sabi ko saka ako napahagulgol,sobrang sakit napakasakit na makita ko sya don sa kabaong na yun.
"Amin na pong isasara ang kabaong"sabi mung mc kaya sinara na nila,nagbigay sila ng bulaklak saamin.Agad ko itong inihagis pababa sa kabaong nya,kailan man hindi ka mawawala sa isip ko.
Pagkaalis ko sa libing nagpunta ako sa park kung saan huli kaming nagkita,ang bilis ng panahon parang kanina lang kinakausap nya ako at ako naman tinarayan ko sya pero ang hindi ko alam huling pagkikita na pala namin.
Hanggang sa muli..........
____________________________________Ngayon na pauwi si Casandra at susunduin ko sya,actually papunta na nga ako sa airport eh kaso traffic,tumingin ako sa side mirror para makita kung may nasa likod ko.
Nakita ko ang isang grey na kotse pero tinted ang salamin nito kaya't hindi ko makita kung sino ang nagmamaneho nito.
Ng makarating ako,nakita ko yung kulay grey na kotse kanina na nasa likod ko sinusundan kaya ako nito?
Nagpunta ako sa waiting area para hintayin si Cassandra.
"Tagal naman nung babaeng yun,kahit kailan talaga napakabagal"sabi nung katabi kong lalaki pero hindi ko sya tiningnan bakit ganon? Parang kilala yung boses.
"Are you two dating?"nakarinig ako ng isang tinig ng babae at ng tingnan ko si Cassandra,umupo sya sa tabi ng lalaking katabi ko.
"Ayos magkakilala na pala kayo"sabi nya edi tumingin ako sa katabi ko.
What.The.Hell
"You?"sigaw namin sa isa't isa,aobrang hindi ako makapaniwalang katabi ko ng halos isa't kalahating oras tong lalaki na to,disguting!.
Lance,
"You?"nagulat ako ng magkasabay kami,grabe sya pala yung katabi kong amoy prutas yung pabango,grabe.
"Wait guys,i smell something fishy"sabi ni ate.
"Hoy ate wag ka ngang mang asar hindi kami magkakilala"sabi ko.
"Ate mo sya?"sabi nitong si Lei
"Oo kapatid ko sya Lei,at sya yung sinasabi ko sayong makakasundo mo kaso mukang mag ka kilala na kayo eh"sabi ni ate kaya literal na napanganga si Lei.
"Sorry pero hindi kami close at lalong hindi kami magkakasundo noh! Never"sabi ni Lei,sya pa choosy aba isang Lance na yung kaharap nya oh aayaw pa ba sya?
"Bagay talaga kayo!"sabi ni Cassandra sabay kindat sakin.
"Alam mo kumain na nga lang tayo,nagutom ako kakahintay sayo eh masyado ka kasing mabagal"sabi ko.
"Aish.Kahit kailan ka talaga hindi ka marunong mag isip,bakit kaya ko bang pabilisin yung eroplano ha?"
"Tara na nga kumain na tayo"sabi ko.
Tapos pumunta na kami sa kotse namin.
Natasha,
Nung pumunta kami sa kotse nakita ko kung saan sumakay yung mayabang na Lance na yun.Dun lang naman sa grey na kotse na kanina pa nasa likudan ko.
"Wait Lance,dun ka nalang kaya sumakay sa kotse ni Lei? Tutal sabi ni Lei hindi kayo close,so bakit hindi nyo i try na maging close kayo?"tanong ni Cassandra.
"I dont want,tsaka hindi ako papayag na sasakay yang dugyutin na yan sa kotse ko noh, baka madumihan pa yung kotse ko"sabi ko.
"Hoy kung ayaw mo mas lalong ayoko! Mas gusto ko pang mag lakad kasysa naman sumakay ako sa kotse mo"sabi nung mayabang na Lance na yun. Aba! Sya pa ang umayaw ah.
"Talaga!"sabi ko.
"Ok ganito nalang,Lance ikaw na sa kotse mo tapos kami ni Lei sa kotse nalang nya okay?"sabi ni Cassandra tapos tumango naman yung panget na yun kaya sumakay na kami sa kotse namin.
_______________________
Nung makarating kami sa***** restaurant,mag order na si Cassandra ng food kaya kaming dalawa lang ng panget na to yung naiwan sa table na to.
"Ehem!"napatingin ako sa kaharap ko,aba nagtanggal pa talaga sya ng plema nya sa harap ko,disgusting talaga!
"Yuck! Manners please"sabi ko sabay irap.
A/N
Guys sorry sa late update,pero still wag nyo kalimutan mag vote at mag comment,i love you all. Salamat .
YOU ARE READING
Chubby Weight Does'nt Matter (On-Going)
General FictionIsang Certified Good Girl,masipag,mabait,masunurin mapagmahal,matalino,magalang,yun nga lang isa syang "CHUBBY NA PANGET" at sa sobrang CHUBBY nya lagi syang sinasabihan na napabayaan daw sa kusina at etc,hindi na sya mag kasya sa pintuan o upuan .L...