*A week later*
Sophia
"So.. Kamusta ka dyan?" Tanong sakin ni Jen nang kausapin konsiya through the phone"Okay lang naman. Except for the fact that Jacob is always here" Bumuntong hininga kong sabi
"It's gonna be okay" Sabi niya nang biglang pumasok si Tita Liza sa loob nang kwarto
"Anak" Sabi niya sa akin nang ngitian niya ako
"I'll call you back" Sabi ko nang mag-hang up ako
"Bakit po tita?" Tanong niya sa akin
"May sasabihin lang sana ako" Sabi niya sa akin nang ngitian niya ako comfortly
"Ano po yun?" Tanong ko
"Makiki-move in si Jacob dito" Sabi niya. Tumigil ang mundo ko nang sabihin niya iyon..
Why me?! Huhu bakit di na lang ako maging katulad ni Liza Soberano?! Parehas naman kami nang beauty eh
"Bakit po?" Tanong ko sa kanya nang kumunot ang noo ko
"Kasi... Gusto ni Kate na mag catch up daw sila, eh hindi naman namin papayagan siya na tumira sa bahay nila Jacob" In-explain niya
Whyyyyy?!
"Pagbigyan mo nalang siya anak, I'm sorry kung nakaka-abala sayo" Sabi niya
"Hindi po tita, it's fine.. Nakikitira lang naman po ako eh" Sabi ko nang yakapin niya ako
"Thanks for understanding" Sabi niya, yinakap ko din siya
Oh diba?! Ganon ako kabait!
Nginitian niya ako nang lumabas na siya sa kwarto ko
Pumasok naman si Kate sa loob
"What are you doing?"
Tanong niya nang umupo siya sa tabi ko3 months nga siya nasa Pilipinas, bumalik naman yung pagka-Americana niya
"Nothing" Sagot ko
"Look. It isn't weird right?" Tanong niya
"What do you mean?" Grabe na nose bleed akoooo
"About Jacob living here" Sagot niya
"No it isn't weird" Sabi ko naman
"Well he was your ex" Sabi niya nang i-emphasize niya yung word na 'ex'
"It's fine" Sabi ko nang tumayo ako "Excuse me" Sabi ko nang lumabas ako nang kwarto
Gosh! Kailangan kong umalis dun sa kwarton yun dahil baka tumagos yung ilong ko
Narinig ko na kausap ni Kate si Jacob sa telepono
**
Nagising ako the next morning nang dahil sa sunlight, pag-upo ko ay nakita ko na may katabi si Kate na lalakiOkay.. First of all! Umagang umaga yan agad nakikita ko!
Lumabas ako agad nang kwarto dahil ayaw kong masira ang araw ko
I rolled my eyes at bumaba na ako sa kitchen para mag-hanap nang kakainin nang biglang salubungin ako nang tatay ko
"Anak. Kaya mo na bang mag-hanap nang trabaho mamaya?" Tanong niya
"Yup" Sagot ko
"Sige anak" Sabi niya "Alis nako" Dagdag niya nang halikan niya ako sa noo
"Bye pa ingat ka" Sabi ko nang makita ko siyang lumabas na nang bahay
Bumuntong hininga ako at nag-hanap ako nang pwede kong kainin
**
"Okay you're hired" Sabi nang lalaki sa cafeI've always wanted to work at a cafe dahil noong bata pa ako, ang kwento sakin nang nanay ko ay nagkakilala sila ni papa sa cafe at doon nag simula ang romance nila.. Yun nga lang... Nag-hiwalay din sila.. Pero from then on I promised myself na hindi ako matutulad kay mama and I'll find my true love if it's the last thing I'll do.. I know.. Sounds cliche right?
"Thank you so much" Naka-ngiti kong sabi sa manager
"When can you start?" Tanong niya
"Maybe tomorrow" Sagot ko naman nang tuluyan ko siyang ngitian
"Okay. See you tomorrow" Sabi niya nang pumasok na ulit siya sa office niya
Lumabas na ako nang cafe at umuwi na ako sa bahay
**
Kumatok si Jacob sa pintuan nang kwarto ko"A-anong ginagawa mo dito?" Tanong ko
"I moved in remember.." Sagot niya nang pumasok siya sa loob
I folded my arms and looked at him with an arched eyebrow
"So.. Wala ka naman palang sinasabi na girlfriend mo pala stepsister ko" Sabi ko sa kanya"Hindi ko naman alam eh. I mean, I never met your dad" Sagot niya
"Whatever" Sabi ko nang inayos ko ang damit ko para bukas
Linapitan niya ako
"Uhm.. This is the part where you walk away" Sabi ko sa kanya pero biglang... Hinalikan niya ako
Bigla na lang akong nakarinig nang basong nabasag, we pulled away quickly at tumingin siya sa likod
Oh no... Si Kate
-------
BINABASA MO ANG
Long Distance Relationship
RomanceHe changed me... I used to be this very shy and quiet girl.. But ever since dumating si Jacob Mendoza ay nag-iba ang buhay ko, I became a rebel, I was no longer the shy and quiet girl everyone knew, he got me out of my shell.... Our feelings then de...