chapter four

58 3 0
                                    

karen's pov

Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Ang gulo ng isip ko ngayon . Bakit pa kasi sya bumalik matapos nya akong iwan. Parang baliw lang diba? mang iiwan tapos babalik at hihingi ng sorry ano ako masokista para tanggapin ang sorry nya? no way! magdusa sya! hindi na ako ang dating karen na kaya nyang lokohin harap- harapan. Hindi na ako ang karen na pinaglalaruan lang. Ako na ang bagong karen na kayang ipagtanggol ang sarili.

"Bwisit na lalaking yun! bwisit!"

Nagsisigaw na ako dito sa taas ng rooftop ng science building. Ewan ko kung bakit ako dinala ng paa ko dito. Naalala ko na naman sya. Naalala ko na naman si MR. STRANGER. Sya kasi yung light up sa utak ko dati nung panahong para akong batang inagawanî ng kendi at umiiyak pa talaga.

5 months na ang nakalipas noong nangyari yun. Palihim ko syang hinahanap pero hindi ko pa din sya mahanap para syang puzzle na ang hirap buuin dahil hindi mo alam kung saan ka mag uumpisa kasi ang tangging alam ko sakanya ang boses nya at yung panyo na binigay nya sa akin.

Palagi akong napapadako dito sa taas, umaasa na sana andito sya at makita ko sya muli at mahingan ng advice pero wala, walang MR. STRANGER na dumating. Hanggang ngayon umaasa ako na sana magkita kami ulit one of this days pero kailan naman yun diba?.

"MR. STRANGER i need you now. I need your advice!!!"

GRRRR! para na akong baliw dito nagsasalita mag isa.

''Ehem! Ehem!"

''Ay pusa!" napasigaw ako bigla noong may biglang nag fake cough sa side ng inuupuan kong sahig.

''Alam mo ang ingay mo''

sabi ng boses. Then tinignan ko kung sino yun and to my surpresed and literally dropped my jaw.

Yung totoo may nag eexist bang nilalang na ganito sa mundo? grabe ang gwapo nya sure na!

"Tsk! laway mo tumutulo na" ay mayabang sayang gwapo pa naman sya.

Hindi na ako umimik pa. Bumalik na ako sa pwesto ko baka lamunin pa ako ng lalaking yan naka poker face pa naman.

O__O

Naiisip nyo ba ang naiisip ko? JEEZZ! HINDI TO MAARi! hindi maaring sya si MR. STRANGER! hindi! dahil mayabang ang lalaking ito at hindi ganun ang pagkakakilala ko kay Mr. stranger kahit na minsan palang kami nagkausap pero alam ko talaga ee pero bakit ganun magkaboses sila?

"Tsk! makaalis na nga!" bulong nya pero pasigaw di ba ang astig lang. tumayo na sya at malapit na sa pintuan.

"W--Wait!" sigaw ko.

"WHAT?''

"Panyo mo..."

Mahinang sabi ko. Nahulog kasi yung panyo nya.

" Sayo nalang" Bored nyang sabi pero nakatingin sya sa akin at ganun din ako. Ewan ko parang hinihigop ako ng mga tingin nya.

''Baka umiyak ka pa."

Umalis na sya. Ako nakatunganga lang at nakatingin sa panyo na nasa lapag. So ibig sabihin sya si mr. stranger diba? basta ang gulo! puzzle na naman sa utak ko ang nangyayari! at mas lalong madami akong iisipin.

After that senario bumaba na ako kasi may pasok na sa science. Sa ganitong oras din nangyari noon yun.  Naalala ko na naman lahat. Ano kayang gamot ang pwedeng inumin para kalimutan ang lahat? sana may makaimbento no para isang inom mo lang makakalimutan mo lahat pati ang sakit na naramdaman mo noon na nararamdaman mo ngayon. Hindi sapat ang MOVE ON sa sabi nila kung sa isang kita mo palang sakanya maalala mo lahat diba? tama ako tulad nang nangyayari sa akin ngayon parang bumabalik lang lahat.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 30, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Mr. BANATTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon