Voor altijd (twilight verhaal)

Voor altijd (Twilight verhaal) H1

nieuw hoofdstuk... update straks in Engels.

Hoofdstuk 1

''Weet je zeker dat je dit wilt, Bella?'' vroeg mijn moeder voor de zoveelste keer. Ze vroeg het zo vaak omdat ik Forks niet erg leuk vond, net als zij zelf. ''Ja, mam.'' antwoorde ik. Ik wilde niet echt gaan maar ik wou mijn moeder en haar nieuwe man wat meer vrijheid geven dus ga ik maar een tijdje bij mijn vader wonen.'' Oké, maar je kunt altijd terug komen, vergeet dat niet.'' zei ze, maar ik zag wat een opoffering het voor haar was.''Ja hoor mam, maar ik betwijfel of dat gaat gebeuren.'' zei ik, met een false glimlach. het was allemaal leugen, en terwijl ik eigenlijk helemaal niet kan liechen had ik deze vaak genoeg gezegt om de leugen geloofwaardig over te brengen.

Plotseling hoorde we een harde ''bim bam bom'' en daarna hoorden we een vrouwelijke stem zeggen''De vlugt naar Seatle kan gaan boarden''. Dat is mijn que. "Mam ik moet nu echt gaan." zei ik, proberend om de triestheid uit mijn stem te houden. "Weet je het echt heel zeker?" vroeg mijn moeder voor de allerlaatste keer. "Ja mam." zei ik een beetje geirriteerd, want als ze zo door ging, ging ik me straks nog bedenken. "Oké. Ik hou van je, lieverd." zei mijn moeder zachtjes en ik had een brok in mijn keel en een raar gevoel in mijn maag. "Ik ook van jou mam." zei ik, proberend om de tranen binnen the houden en er voor te zorgen dat mijn stem niet over sloeg. Ik had een rare gevoel dat ik haar niet zo zien voor een tijd. Ja, oké, ik ga naar mijn vader in Forks toe, maar ik had zo'n gevoel dat ik haar ook niet zal spreken voor een tijd." En mailen hé, als je bent aangekomen. Anders kom ik je helemaal terug slepen uit Forks." zei ze grappend maar ik zag in haar ogen dat er een kern van waarheid in zat en dat ik dus beter maar gewoon kan mailen als ik aangekomen ben." Doe ik mama, wees maar niet bang." zeg ik tegen haar. Ze gaf me een knuffel en een kus op mijn voorhoofd. "Wees voorzichtig." fluisterde ze in mijn oor net voordat ik weg liep. Halverwegen de gate draaide ik nog een keer om en zwaaide. Toen ik aan de beurt was moest ik mijn handbagage, dat niet veel was net als mijn gewone bagage, op een lange, lopende band. Ik deed mijn riem en schoen ook in de bak waar ik mijn tas in moest doen. Ik liep door de poort en zoals verwacht piepte de poort niet. Toen mijn handbagage, schoenen en riem goed gekeurd waren en aan de andere kant van de band waren aangekomen waar ik op ze stond te wachten, deed ik mijn schoenen en riem weer aan en deed mijn rugzak om en liep langzaam naar de mevrouw die de kaarten en paspoorten chekte. Toen ze alles had gechekt liep in het vliegtuig in en ging zitten. Ik had een goede stoel die bij het raampje stond. Ik ging zitten en deed mijn riem om en keek uit het raampje. Na een tijdje meldde ze dat het vliegtuig ging vertrekken. Toen we vertrokken waren deed ik mijn ogen dicht.

Hoofdstuk 1 ! Hoop dat ik morgen tweede hoofdstuk heb maar ik weet het niet zeker. Ik ga het vanmiddag nog waarschijnlijk in het Engels posten.