Unutamadım. Bırakamadım da yazmayı. Yazmak daha da hatırlattı özgürlüğümü. Daha çok aradım seni ve aşkını.
Özledim,
Seni ve seninle yaptıklarımızı....
Özledim,
Yanında hissettiğim güveni.
Peki ya sen ne yaptın? Sende özledin mi beni ? seni özlediğim gibi. Yada sende aradın mı ellerinde benim ellerimi. Dur tahmin edeyim ne özledin, ne de aradın. Sen bencilsin sen özlemezsin. Sen sevemezsin hatta sen yaşayamazsın. Sanırım şuan seni suçlama evresindeyim. Psikolojım beni nereye sürüklerse oraya gidiyorum her ne kadar gitmek istemesem de sürükleniyorum. Aklıma intihar gelmiyor değil. Sensiz yapamam sensiz olmaz fikrini düşünmüyor değilim. Sanki sen gidince elden ayaktan gitmiş gibiyim. Ne sol tarafım tutuyor ne de sağ tarafım. Gerçeği sol tarafım tutsada bişi değişmez. Kalbim paramparça ve senin toplamanı bekliyor. Hani herşeyindim. Yalan söyledin bana hemde düzelmiyecek bir yalan umarım mutlusundur. Sen benim 17 yaşında yeni yeşermiş dallarımı kestin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucize
Storie breviArtık bir mucize olsun dedi elleri titreyerek yazdıgı o kağıda. Belkide bir mucize oldu onu özgürlüğüne geri kavuşturucak. Bu kadar hevesliyken ve bulmuşken bırakamazdı. bırakmadı da. Ama mucize git gide tükendi. Ve ellerinde sadece özgürlüğü kaldı...
