შეუძლებელი არაფერია

თავი 4

შუა ღამეა,ღამის 2 საათია,მამიდას ძინავს მე კი დავალებებს ვამთავრებ ლამისაა ზედ რვეულებზე ჩამომეძინოს.ისმის ტელეფონის ზარი,გამიკვირდა ღამის 2ზე ვის გავახსენდი.

-გისმენთ(ვეცადე ჩვეულებრივი ხმა მიმეღო,რაც მგონი გამომივიდა)
-გამარჯობა ლამაზო(ნაცნობი ცივი და ამაზრზენი ხმა)
-რა ჯანდაბა გინდა?!(გამწარებული ვეუბნები და თან მუშტს ვკრავ)
-მისმინე:ან დამიახლოვდები და ჩემი გოგო გახდები...ან არადაა შენს თავს დააბრალე.
-არც იოცნებო,იდიოტო!(გამწარებული თიშავს ტელეფონსდა სეჰუს და ჯექსას ნათქვამს იხსენებს.მაშინვე იღებს ტელეფონს და ურეკავს სეჰუს.)
-სეჰუუუ!სეჰუუ!ტელეფონზე ნუ ჩამოგეძინება,ვიცი შუა ღამეა მაგრამ.(სეჰუს ნახევრად ეძინა და ვერაფერი ვერ გაეგო)
-მაგრამ მან დარეკა(ეს თქვა თუ არა სეჰუ გამოფხიზლდა)
-რაა??რა უნდოდა?!
-თუ ჩემი გოგო არ გახდები შენ თავს დააბრალეო,შენ მე მითხარი თუ რამეაო მეც აი..მაპატიე გაღვიძებისთვის.
-პირიქით ძალიან კარგად მოიქეცი..კარგი ხვალ დაგელაპარაკები.
-ღამემშვიდობის.

***
-შენ რას ფიქრობ?რომ მოვა პირდაპირ ვუთხრათ?თუ ნელნელა ავუხსნათ?!
-მე ვფიქრობ რომ ვარჯიშზე კი არა ჩემთან წავიყვანოთ და იქ ველაპარაკოთ.აქ არ გვინდა,რამდენები არიან.
-გეთანხმები.მოდის მოდის.მშვიდად
-ლიიის.როგორ ხარ?(გახარებული სახით ხვდება ჯექსა ელისას და ეხუტება მეგობარს)
-ჯექსაა,სეჰუუუ.როგორ ხართ?(გოგო შემდეგ სეჰუს ეხუტება და თავის ადგილზე ჯდება)
-კარგად შენ?
-რავიცი გუშინდელს თუ არ ჩავთვლით კარგად.იმედია გითხრა სეჰუმ ხო?.
-კი კი ყველაფერი ვიციი..და დღეს ვარჯიშზე არ წახვალ
-ჰმ?სეჰუ?ჯექსა?რა ხდება?
-საქმე გვაქ შენთან.
-კარგი

***
გაკვეთილების შემდეგ სამივე სეჰუნთან მიდიოდნენ,არცერთი არ იღებდა ხმას,თუმცა სამივეს ბევრი რამ ჰქონდათ სათქმელი და საკითხი.

-სეჰუ რა ხდება არ ამიხსნით?
-ოოჰ მოითმინე ნუ ხარ ის.
-რა?
-ის.
-რა ის?
-ოოო..კარგი ახლა
-დებილო
-დებილი თვითონ ხარ
-სულელო
-ჰეიი ნუ ცემთ ახლა ერთმანეთს!(მათ ტკბილ საიბარში ჩაერია ჯექსონი სიცილით)
-შენ მოკეტე!(უთხრა სეჰუნმა)
-ერთი სულელიც შენ ხარ(უთხრა ელისამ)
-აუუჰ ახლა მე მკბენთ?თქვე მართლა ბატებო
-ვინ არის ბატი?(ელისა)
-ჰა?
-ორივე ხართ..
-კარგი ერთიი..მე არა მაგრამ აი შენ და ეს დებილი კი ნამდვილად ხართ სიმპო ბატები(ელისა)
-ჰაა??(ჯექსონი)
-ჰეიი
იყვირეს ბიჭებმა და ელისას გაეკიდნენ ის კი გარბოდა,ბოლოს მიაღწია სეჰუნის კარს და გაჩერდა,ბიჭებიც მივარდნენ,სამივე ამოსუნთქვას ცდიობდნენ
-ააჰ წამოდი შევიდეთ(სეჰუნი)
-წამო ჰუნ,ჩვენ შევიდეთ და ეს შევაფრინოთ(უთხრა სიცილით ჯექსონმა,ამაზე სეჰუნმაც კარგად იცინა რაზეც ორივემ კარგი მუშტები მიიღეს მუცელში)
-სულელებოო!(დაუყვირა ელისამ და შიგნით შევიდა,სავარძელში დაჯდა ბიჭების წინ და ინტერესიანი სახით შეხედა ორივეს)