Prologue

70 5 1
                                    

(HIS PAST)

Napabangon dahil sa kati ng lalamunan ko kaya napaubo ako. Umiling ako at akmang babalik na sana ako sa pagtulog ngunit may tao don sa pinto.

Hindi ako nagdadalawang isip ay kinuha ko baril ko at tinutok yun sakanya.

Aminin ko, kahit lalaki ako ay takot pa din ako. For Pete's sake! Hindi ako bakla! Sino ba naman ang hindi matakot kung may hindi ka kakilala na pumasok sa bahay niyo?



"Who are you? What are you doing in my house?" Sigaw ko. Bigla siyang lumabas at nagpakita saakin. Lalaki ito at Mukhang pamilyar siya, parang nakita ko na ito dati.



"Relax brother, I come to answer your peace." Aniya. Dahan dahan siya lumapit saakin.


"Life has no meaning anymore does it?" Sabi pa niya ngunit hindi ako nagsalita. "The one has no taste of food second to seems for any of it, does it?"

Pumunta siya sa tabi ko at may binulungan niya ako. Nung dumikit ang kamay niya sa balikat ko ay sobrang lamig ng kamay niya. As in sobrang lamig.

"What if I can gave it back to you? Block out the pain and gave you another life? One that you can never have it. sickness and death could never touch you again."

Hindi ko alam pero parang nirewind ito sa utak ko lahat ng mga sinasabi niya. 'Sickness and death could never touch you again.'

Kung pwede lang ay takpan ko ang tenga ko at wag makinig sakanya. Sobrang pamilyar talaga ang mukha niya. Lalo't lalo ang Boses niya.

Iniisip ko tagala kong sino siya. Parang nagkita na talaga kami....

"Don't be afraid, I'm going to give you the choice I never had." Inilayan niya akong tumayo. Hindi ko alam kung bakit may tumulak saakin na sumama sakanya.

Lumabas kami. Nauna siyang lumabas. Sabi niya ay pupunta kami sa sementeryo. Hindi ko alam kung bakit kami dun pupunta. Naglalakad lang ako dito sa labas at biglang umihip ang malakas na hangin ngunit patuloy lang ako sa paglalakad.

Nang makarating na ako ay wala akong nakita na lalaki. Kaya pumunta ako sa puntod ng pamilya ko. Bago palang ako maka punta don. I see dawn, I see the sunset coming out.

Hindi ko nalang ito pinansin at pumunta sa puntod ng pamilya ko. Umupo ako dun sa tabi ng puntod dito. Hinawakan ko ulo ko at nagiisip kung bakit nga ba talaga ako sumama sa kanya.

Tinignan ko ang puntod ng pamilya ko at tinangal ang mga dahon dun. I miss them so much.

"Have you set your decision?"


Dahil sa gulat ko ay agad ako napatayo at hinanap siya. Nandon siya nakaupo sa tabi ng statwa ng anghel.



Akmang magsasalita na sana ako ay bigla niya akong inatake at... At kinagat sa leeg.

I groaned dahil sa sakit. May nararamdaman akong matulis na bagay tumusok sa leeg ko. Sinubukan ko siya itulak ngunit malakas talaga ito.

Hangang napahiga ako. Ramdam ko sinisipsip niya dugo ko. Pumikit ako sa sobrang sakit. Ang sakit talaga. Hinawakan ko ang kwelyo niya ngunit hindi ko kaya dahil wala na akong lakas.


Tumigil siya, nanatili pa din ako nakapikit. Maya maya ay ramdam ko ang hininga sa tenga ko.

"I drained you to the point of death."

Shit! This man! I-i know this man!


This man have been attacked me last night!

Kaya pala sobrang pamilyar niya... I-isa siyang.......

Bampira...


"Have drink of blood to born of death. If I leave you here, you die.... Or you can be alway my friend as we are now. But you have to tell me, will you come or no!" Sabi niya. I don't have choice! Gusto ko pa mabuhay!

"Y-yes....y-y-yes...yes." Mahinang sabi ko. Nakapikit pa din ako. Parang pwede na akong mamatay baka dahil sa ubos na dugo ko.



Tumayo siya, tinignan niya muna at kinagat niya ang pulso niya. Tumulo ang mga dugo niya at lahat nang yun ay pumunta sa bibig ko. Ininom ko lahat.

Inangat ko ang ulo ko upang kunin ang kamay niya at dinikit sa bibig ko. Sinisipsip ko lahat yun. Parang lahat ng dugo niya ay ininom ko. At pakiramdam ko ay lumalakas ako.

Pumikit ako sa sarap. At yung puso ko ay dinig na dinig ko ang kabog neto. Sinubukan niya bawiin ang kamay niya ngunit hinawakan ko ito ng mahigpit.


Hangang sa....


"Aaahh!" Binitawan ko ang kamay niya. Tumayo ako upang puntahan ang puntod ng magina ko ngunit sa sobrang sakit sa puso ko ay mapahiga ako. Hinawakan ko ang dibdib ko ngayon ang lakas ng kabog. Para itong nadudukot mula sa loob.


Naghahabol hininga ako at tinignan ang langit. Pumikit ako sa sakit.

"Your body's dying. Pay no attention. It happens to us all." Rinig kong sabi niya. Ngunit hindi ko siya pinansin.



Until my heart stops beating.


And that night, I just die...




*******

(After 10 second)

Nagising ako at naghahabol hininga. Tumayo ako at nilibot ko ang aking paningin. Nandito pa pala ako sa sementeryo.

Tinignan ko ang kasama ko ngayon ay nakaupo at nakangisi saakin.

"Now look with your vampire eyes."

Tumayo ako at pumunta don sa statwa ng anghel ay ngayon gumagalaw ang mga mata.



That statue seemed to move but didn't. The world had change. Yet stayed the same.


I was new born vampire weeping at the beauty of night..

Im Louis Haidley. And now.. This is my bloody life.... FOREVER...


*******

A/N: yong flashback ni Louis tungkol sa family niya ay isusulat ko pagdating siguro sa Chapter 5 or 8.. Depende nalang ..

Anyway enjoy reading!! :***


********

❤❤❤

The Vampire ChroniclesWhere stories live. Discover now