I was seating in the cafeteria waiting for the next class. The 1st class i attended awhile ago is literature which is wala si drake. Sabi niya kanina na baka malate siya kasi inaasikaso paniya yung trabaho niya.
"Hi daisy!" Napatingala ako ng biglang may tumawag sakin.
"Hi" sabi ko kay David he is also a BSA student. one of the deans lister here in UTS. He has sa creamy white skin and pointed nose with very silky black hair and blue pair of eye. May lahi si david his father is from great Britain while his mother is from bicol.
"Why are you here?" He ask me
"I am currently waiting for my next class. You? Sabi ko sa kanya
"Oh okay, me too but i gonna wait for 3hours. Do you mind if i join you?" He politely ask me. I nodded.
"why your vacant is too quite long?" I ask.
"Well, prof fault, some of them is not available for that period" he said.
"I see" hirap naman pong mag English kaiinis!
"So after this do you have any other class or something" he ask me. I am was thinking about it when suddenly.
"Yes she has." Sabi nung lalaki sa may likuran ko. At alam ko agad kung kanino nanggaling yon parehas kaming napatingin ni david.
"Hey" bati ko. Ni hindi siya ngumiti hindi ko alam kung anong topak ng lalaking to. David stood up and give a hand to drake
"Hey. I'm david" he said tiningnan ni drake ang kamay ni david bago ito na kipag shake hand. They both seaten
"Are you hungry?" Out of the blue i ask drake. He sharply look at me. Ano bang nangyayari sa taong ito? I confusely ask myself
"Yes. I keep on calling you a while ago and you didn't even answer it" he said while looking at me murderiusly.
"Sorry. Nasa bag kokase eh" sabi ko.
"Oorder lang ako ng food. Do you like anything?" He ask me
"Nah, i'm full" sabi konalang at umalis nasiya bumaling ang tingin ko kay david
"Is he your boyfriend or something?" He confusely ask.
"Hindi ah! Bago kasi siya dto kaya ako agad yung naging kaibigan niya" tumango naman si David.
"So as I said awhile ago can I invite you for a dinner tonight?" He ask me. Alam ko naman na may gusto sa akin sa David at nakikita ko naman yon the way he act. pero masakit man isipin hindi pa handa hung hyphotalamus Kong mag mahal.
hindi pakase ako na kaka move on Kay Christian. He was my first boyfriend. my first love and everything. Lahat ng karanasan patungkol sa pag mamahal sa kanya ko natutunan. Lalo na sa pagiging tanga.
i love him so much even he leaved me hanging in the air. Kahit na wala siyang oras sakin dahil sa pag aaral niya. inintindi ko siya. Mahal ko kase at nangarap nako para samin dalawa I thought it will be last and we truly destined. cuz I give everything. Love, efforts and commitment na kahit na maraming nag kakagusto sa akin wala akong pakelam kase siya ang mahal ko at hindi sila
But one day. Bigla nalang siyang nag lahong parang bula. Ni walang pasabi. Ni walang break up. Bigla niya nalang akong iniwanan sa ere. And that was very painful because I once dream for the both of us and he just fucking leave me with out any words.
Halos Gabi Gabi akong umiiyak noon dahil sa sakit. I always ask myself.
"Am I not enough?"
"Am I not worth to love?"
"pangit ba ako? "
Para iwan nalang ako basta basta. I just let my breath released. Naalala ko nanaman ang kahapon masakit Naman sa puso.
"Hey" bigla akong bumalik sa reyalidad dahil Kay david. Tumingin ako sa kanya. "Its not bad to open your heart again right? Maybe?" I smiled at him
"Yeah sure" I said. I saw how his reaction and its priceless.
"Okay then I'll take that as a yes huh. Please promise mo that our date wouldn't be postpone or canceled by anybody" he said and I nodded. biglang dumating ang mga kaibigan niya kaya nag paalam narin siya sakin. Hindi ko namalayan nanakarating napala so Drake sa table ko. I look at him. Naka simalmal parin ang bruho!
"Problema mo?" Tanong ko inirapan niya lang ako. habang kumakain siya ay pinag mamasdan ko lang siya. Ang gwapo niya talaga. Lalo na pag seryoso yung mukha niya.
Hindi naman masamang mag cacrush sa kanya diba. Mag kaiba naman kase yung crush sa love siya kase ramdam kong crush kolang pero hindi ko mahal si christian parin talaga yung tinitibok ng pesteng puso ko. Na hindi mapagod pagod kahit isang taon ng lumipas.
"Drake. Ang sakit" biglang sabi ko. Napatingin lang siya sakin.
"alin?" Tanong niya.
"Dito oh!" Tinuro ko kung san nakalagay yung puso ko.
"Inaya kalang makipag date sumakit na yang puso mo" sabi niya habang kumakain tiningnan kosiya.
"Hindi iyon!" Naiiritang sabi ko. Inirapan kosiya.
"Eh ano?"tinaasan niya lang ako ng kilay. At nag patuloy siyang Ku main
"Yung binigay Mona Lahat lahat lahat pero nagawa kaparin iwan" pagdadrama ko.
"Eh tanga mo." ay pota! pasmado bunganga nito ha!
"Bwiset ka mag hanap ka ng kausap mo!" Inis na sabi ko at nag walk out narinig ko yung lintek na halakhak niya. Punyeta Kainis na bakulaw nayon!
mag hapon ang klase namin ni drake Hindi ko siya pinapansin kahit na hingi na siya ng hingi ng sorry. Naiinis kasi ako Kala mo matalino kung makapagsalita ng tanga " Edi siya na witty!"
nang malapit ng matapos agad akong nag tipa sa cellphone ko at tinext ko so David na patapos na ang klase.
From: David
" David my class will gonna dismiss later on" i texted him
*bip*
To: David
"okay I'll just wait for you outside the university :) take care princess :*"
"Ano bayan. Nag kaklase nag cecellphone" sabi ng katabi ko. So drake. Inirapan kolang siya.
"Pake mo!" Sabi ko. Nakakawalang gana siyang kausap.
"Sungit" bulong niya. Hindi na ako kumibo. Natapos ang klase namin at madali Kong niligpit ang gamit ko. Aalis na Sana ako ng tawagin ako no Drake
" hindi kaba sasabay?" Tanong niya.
"Hindi!" Sigaw ko
"may date ako!"
"Okay" at nauna pasiyang mag lakad sakin hindi manlang ako sinabayan! Salbaheng lalaki!
