İnanamıyorum dedim. Çünkü gerçekten inanamıyordum.
- Oğlum senin evin barkın yok mu? Şok olmuştum. Eeee ne cevap vereceğim? Eyvah bi dakka oldu cevap veremedim.
- Varda ben orda kalmıyorum.
- Neden?
Eyvah ne cevap vericem öff söyle gitsin.
- Ailem beni dövüyordu kaçtım, nolur beni onların yanına göndermeyin.
Beni karakola götürdü. Birkaç işlem yaptılar. 1-2 saat sonra anca çıktık. Kapıda neden bu kadar bekledik? Diye sordum. Sonra oda bana şöyle dedi:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir umut ışığı
Aventuraİnsan sırf öksüz , yetim diye fare yerine konabiliyormuş demek. Bu hikayemde Ercan'ın başın büyük bir mucize geliyor.
