Best Thing I Never Had *13*

Chapter 4: Venus and Mars

A/N: I am very, very sorry sa late update nanananaman. Sorry rin if hindi ganun kaganda ang chappy na 'to. Mejo nagka-author's block lang. Waaa~

Please vote, like, be a fan, and comment! Thankyou! :))

Chapter 4: Venus and Mars.

"Oh, ayan, okay na." nag-smile ako na yung tipong naiilang na smile dun sa anak ni barney, este dun sa babaeng sumigaw ng anak ng baklang dinosaur.

Panong hindi ako maiilang? Eh asa daan kami ng school tas ang lapit ng mukha at katawan namin sa isa't isa kasi nga inaayos ko yung pagkabuhol ng keychains namin tapos siya naman nanunuod.

Asdfghjkl ka talaga kahit kelan Ivan. Para sa ganun lang eh? Kamote!

"Uh. Hindi. Okay lang no. May kasalanan rin naman ako eh. I mean, yung keychain ko. Haha."

Napasmile naman ako dun sa sinabi nung babae. Sisihin ba naman ang mga keychain namin? Hahaha.

Ay tae. Muntik ko nang makalimutan. May dadalhin pa nga pala ako sa Guidance!

"Sabi mo eh. Haha. Oh siya, una nako ha? May pupuntahan pa kasi akong importante eh. Sorry ulit sa abala." nag-smile lang ako ulit sa kanya tapos umalis na.

I don't know why pero I found myself still smiling with no reason hanggang paglabas ko ng Guidance Office.

Baka nga napagkakamalan nakong baliw ng mga taong nakakakita saken eh. Magsmile ba naman ng walang dahilan.

Well, siguro, hindi 'to walang dahilan.

Honestly speaking, I can't stop myself from smiling because..

Of that girl. That girl that has a smile that can brighten up your day.

That smile that can make you forget all the pain that you're feeling right now.

And that smile that can make you fall head over heels for her.

***

Naka-smile pa rin ako habang naglalakad papuntang Venus.

Yung planet? Oo. Yun nga. Sa Venus.

De jk lang. Tinawag kong Venus yung isang lugar dito sa school na na-discover ko nung 3rd year ako kasi mala-out of this world ako pag andun ako.

Hindi naman siguro ako madedemanda kung papangalanan ko yung isang vacant lot sa school diba? Pinangalanan lang naman. XD

Dun ako madalas pumunta pag may problema ako, para makapag-muni muni.

Pero sa totoo lang, kahit papano, nakalimutan ko na yung problema/sakit na nararamdaman ko ngayon..

Ng dahil nga dun sa babaeng sumigaw ng anak ng baklang dinosaur kanina.

Ewan ko ba kung bakit kanina pa siya hindi maalis sa isip ko. Pero there's something about her na once na nakita or nakausap mo siya, hindi mo agad siya makakalimutan.

I don't know if it's just me or kung ganun rin ba yung pananaw ng mga taong nakausap na rin siya.

Nanghihinayang nga ako at kanina ko pang gustong sumigaw ng 'Ang tanga tanga mo Ivan!' dahil hindi ko man lang natanong yung name at section nung babae.

At hindi ko malaman bat ba ako nanghihinayang.

Bakit nga ba, ha??

Is this what you call..

Love at first sight?

HAHAHA! Pa-gay nanaman. Jk lang ulit yan. Hindi naman ako ang pinaka-pinuno ng mga corny para hanggang sa love at first sight eh paniniwalaan ko no.

At ayun, kahit nga mejo nakalimutan ko na yung pinoproblema ko, tuloy pa rin ako sa pagpunta sa Venus. Naisipan ko na rin namang pumunta, bat di ko pa ituloy diba?

Asa may Venus nako ng mapansin ko na may taong nakaupo sa may damuhan.

Tokwa. Akala ko pa naman ako lang ang pumupunta dito. Pano ako makakapag-muni muni neto?

Pero mag-isa lang siya. Baka may problema din 'to at nagmumuni-muni dito?

Malay naten pareho pa kaming brokenhearted at kami pa pala 'tong pinagtagpo ni Lord para maging comforter ng bawat isa diba?

Well, paganahin natin ang pagiging walang hiya, este pagiging friendly mo Ivan!

Dahan-dahan at tahimik akong lumapit dun sa tao na para akong magnanakaw sa isang bahay kung umasta..

At napansin kong babae siya. Nakayuko nga lang kaya hindi ko makita yung mukha.

Hindi naman ako ganun ka-galit sa babae (dahil nga nalinawan ako na hindi lahat sila gaya ni Steph na paasa) kaya sinubukan ko pa ring i-approach siya.

"Uhm. Excuse me, miss?"

Tumingala siya at nang nakita niya ko, biglang nanlaki yung mata niya.

Ako naman biglang nag-form ng O yung bibig ko..

"IKAW?!" sabay sabi naming dalawa.

Pau's POV

After ng ilang minutes ng paglalakad habang wala ako sa sarili at ang iniisip ko eh yung gwapong nilalang kanina, nakarating din ako dito sa Mars.

Hay. Kaya gustong gusto ko dito eh. Ang sarap ng simoy ng hangin. Marami kasing punong naka-palibot. Napaka-peaceful talaga. Imbes pala na mapag-isipan ko yung problema ko sa lugar na 'to eh makakalimutan ko pa dahil nakaka-relax talaga ng mind dito.

Umupo ako dun sa damuhan at nag-indian sit. Tsaka ako yumuko at nilagay yung mga kamay ko sa mukha ko. Tapos pumikit nako.

Gusto ko mang humiga dito sa damuhan kaso hindi ako nakaka-sigurado at baka madumihan ang uniform ko kaya mas pinili ko na lang yung ganitong pwesto.

Maya-maya parang may nafifeel akong naglalakad palapit saken.

Hindi pa rin ako tumitingin at nagbabago ng pwesto dahil sinasamantala ko na ang pagka-relax ng isipan ko. Isa pa, baka pusa lang yan. Sa tagal kong tumatabay dito sa Mars, sanay nako na may mga pusa dito na dinadaan-daanan lang ako. Minsan nga sa kanila pa ako naglalabas ng sama ng loob eh. Uy pero hindi ko sila sinasaktan ah! Kinakausap ko lang. Tutal wala namang nakakakita sakin dito at pagkakamalan akong baliw. Hehehe.

At kung multo man yan, wala akong pakialam. Kahit ikot-ikutan niya pako, bahala siyang magsawang umikot at mahilo jan. Basta ako, steady lang dito. Bwahahaha.

"Uhm. Excuse me, miss?" nagulat na lang ako ng biglang may nagsalitang boses lalaki kaya bigla akong napaharap at nakitang may lalaking nakatayo sa harapan ko.

At dahil nga nakaupo ako, tumingala ako para tignan kung sino.

At dumoble ang gulat ko at nanlaki ng sobra ang mata ko nang nakita ko kung sino yung lalaki..

"IKAW?!" sabay pa kaming dalawa na nagsalita. Actually parang sigaw eh, hindi salita. XD

Oh. My. God.

Anong ginagawa ni gwapong nilalang dito?!