Portakal ağacı.

18

Bende evin yolunu tuttum yavaş yavaş.  Uzun süren bir yürüyüşün ardından eve vardım paspasın altından anahtarı alıp eve girdim çok yoruldum öyle çok yorulmuştum ki bomboş Evimdeki en küçük boş odama girip o duvara yasladığım kartonun üzerine doğru yürüyüp yavaşça usulca bükülüp sırtımı

duvara yaslayarak bağdaş kurup oturdum yine Anılarım depreşti
Bugün Elif'le yaşadıklarımız bir bir aklımdan geçti çok güzel saatler dakikalar Saniyeler ve saliseler geçirdik hayatımda En mutlu günümdü çok mutlu olmuştum öyle çok mutlu olmuştum ki bir an büyük annemin vefatını bile unutmuştum O saatler o dakikalar o Saniyeler o saliseler arasında ve eve girdiğimde büyükannem yine aklıma gelmişti bu gün ne yaşadıysam onca mutluluk eve geldiğimde sona ermişti yine

hüzünlenmiştim
Büyükannem i çok özlemiştim ve saolsun bu gün ki yaşadığım bütün mutluluk özleme dönüşmüş dü ne bilim bi an gelen o özlem çok zor du
Nefes aldığım o dört duvar arasında yaşadığım ve yaşamadığım bütün anıların iyi ve kötüleri , güzelleri ve çirkinleri  , ak ve karaları geçti bir bir gözümün önünden büyükannem le yaşadıklarım